Epistulae

Εἰ δὲ Μίδας ἦν νῦν καὶ ἦρχε Φρύγων καὶ ἦν τῷ Μίη τούτῳ χρυσὸς ὅσον φησὶν ὁ μῦθος, ἆρ᾿ ἄν με δοκεῖς ἐκεῖνον [*](4 Vii β΄, σλγ΄. Va ζ΄, σκδ΄. Vo (ζ΄), σκδ΄. Μο S α΄, μγ΄. Vi ρπε΄] 17 VII β΄, σλδ΄. Va ζ΄, σκε΄. ζ΄), σκε΄. Μο. S δ΄. πς΄. W β΄. Vind κθ΄. D ιε΄. Liban. XX epp. ed. Benzel n. XIX) [*](5 Seeck 121 II. 398 6 II. ε 265 sq. π 148 sq. 18 Sie(??) 38 not. 204. Amm. M. XXIII 2, 3. Seeck 53. 398 19 Salz- mann 26) [*](1 ὡμιληκότων ἐστὶ SVi | μεστὰ S | τε om SVi 2 εὐτυχεὶν Vo | πρῶτον S 8 8 ἀπεσταλκέναι Va 9 πάσης τέχνης S 10 κρατῆσαί—11 λόγος] κρατῆσαι λόγω S | σε om Vi 11 λόγος τῶν ἀντιδίκων Vi | σε om Vi 12 ἡρπάκεισαν Va Wolf 13 τῷ scripsi e Μο τὸ VVaVoSVi Wolf 14 ἔχειν om SVi | ἐθέ- λεις SVi 15 οὐκ V sed ex οὖν corr | om SVi | μέμφαι Vi γὰρ post λήφομαι SVi 19 ἦν inser V4 20 ἆρά με VVoS VindD ἄρά με Va)

οἶσθα γὰρ ὡς ἐγὼ μὲν πολλάκις ὤκνησα ἐπαγγεῖλαι χάριν ἐνθυμούμενος, ὁπόσας λάβοιμι σὺ δὲ τῷ προσώπῳ μου τὸ τῆς ψυχῆς πάθος εὑρὼν ἐπετίμησας, εἰ σε ἡγοίμην ἀπερεῖν ποτε χαριζόμενον ἐμοί.

καὶ τούτων ὁ λόγος ἤδη πρὸς τὰ τῆς οἰκουμένης ἔσχατα ἐρρύηκε, καὶ πάντες ᾄδουσιν ὡς οὔτ᾿ ἂν εἰς πατέρα παῖς οὔτ᾿ ἂν εἰς παῖδα πατὴρ οὕτως ἐγένετο πρόθυμος.

φόβους μὲν δὴ καὶ κιν- δύνους ὁπόσους δι’ ἐμοῦ τοῖς ἐμοῖς πολίταις ἔλυσας ἐνδειξά- μενος ὡς, εἰ δι’ ἄλλου του δεήσονταί σου, ληροῦσι, καἰ ὡς εὶς τοῦτο τὴν βουλὴν ἡμῖν κατέστησας ὥστε ταῖς αὐταῖς εὐφημί- αις ἐμέ τε καὶ σὲ κοσμεῖν, μακρὸν ἂν εἴη λέγειν καὶ αὐλητοῦ φασιν Ἀραβίου.

ἀλλ’ εἰδὼς ὅτι καὶ σοφιστὴν οὐδὲν ἂν οὕτω λαμπρύνειεν ὡς εὶ πολλοῖς περιρρέοιτο φοιτηταῖς, οὐδὲν ὅ τι οὐ κινεῖς, δι’ οὖ νομίζεις γυμνώσειν μὲν τοὺς ἑτέρωθι καθημένους, δεῦρο δὲ ἄξειν τοὺς ἐν Συρίᾳ πάση διεσπαρμέ- νους.

ἐγὼ δή σοι πῶς ἂν τοῦτο γένοιτο, ῥᾳδίως ὑποθή- σομαι· τοὺς μὲν πολλοὺς ἴα κύκλους καὶ μήτε σοφιστὰς ψέγε μήτε πατέρων κατηγόρει, τοὺς νεανίσκους δὲ τούτους, οὓς ἄρτι τοῖς συνηγόροις ἐνέγραψας, ζήτει καὶ κάλει καὶ δείκνυε λέ- γοντας.

μέγα γὰρ τοῖς τοιούτοις τὸ ποῦ δὲ ὁ δεῖνα; τὸν δικαστὴν εἰπεῖν, καὶ τὰ μικρὰ ταῦτα ῥήατα πλῆθος ποιεῖ [*](13 sq. cf. ad t VI 682, 1 16 Plat Charm. p. 155 D. cf. t. V 79, 17 sq.; VII 92, 11 sq.) [*](1 ἄν post ἑλέσθαι Va | καλὰς W 2 μείζους ἡ om W τὸ W sed ὁ ex ὦ corr m3 6 ἀπερεῖν S ἀπορεῖν MoD Wolf sed corr Add 863 8 ὥστ’ VaVoMo sed in hoc in ὡς corr, D edd | οὐ τὰν VoW 10 τοῖς ἐμοῖς δι’ ἐμοῦ VVaVoS 11 τοῦ Vo et inser Μο | σου om VindD | ληρήσουσι VaMo | ὡς om Μο | εἰς inser V2 13 μακρὸν V sed ἁ ex ι corr m2 μακρὰ S | λέγειν inser V2 om VaVo 14 φησὶν D | ἀρραβίου VVo Μο ἀρραβίου S 15 λαμπρύνειν Benz qui λαμπρύνει coni 16 ἑτέρωθεν Benz 20 τῶν ante πατέρων inser S | οῐς D ἄρτι om VindD 22 ii om D)

ἀκούομεν δὲ πολλοὺς ἄρ- χοντας πολλοὺς τῶν οὐ· ἐνδόξωι ἐν δόξῃ καταστῇσαι σφίσιν αὐτοῖς ὄνομα κτωμένους. καὶ νῦν τοὺς ἀγαθοὺς ῥήτορας δει- κνύντες ἅμα λέγουσι· τοῦτον Ῥουφῖνος, τοῦτον Ἱμέριος, ἐκεῖνον ἄλλος

ἂν γὰρ ὁ λέγειν ἐπιστάμενος ἀφορμῆς ἀπορῇ λόγων. πῶς ὅτι λέγειν ἐπίσταται φανεῖται; ἀφορμαὶ ἀφορμαὶ τοῖς μὶν πρεσβυτέροις παρὰ τοῦ χρόνου, τοῖς δ’ ἄρτι γεγευμέ- νοῖς βήματος παρ’ ὑμῶν.

ταύτην ἐλθὲ τὴν ὁδόν, ὦ πάν- τῶν ὑψηλότατε καὶ πλείους ὧν ἐπιθυμεῖς ὄφει περὶ τὸ σὸν Ὀρφέα.