Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

Ἐπιμελοῦ τῶν ἱερῶν, ὦ καλὲ Βάκχιε, καὶ πλήθει θυσιῶν καὶ τελετῶν ἀκριβείᾳ καὶ τῷ τὰ κείμενα ἀνιστάναι. δεῖ γάρ σε καὶ περὶ τοὺς θεοὺς εὐσεβεῖν καὶ τῷ βασιλεῖ χαρίζεσθαι καἰ [*](14 VI β΄, σπβ΄. Va ζ΄, ρμδ΄. vo (ζ΄), ρμδ΄ (δ ex ε΄ corr Mo. D σκς΄. Ath) [*](15 Sievers 116 not. 69. Seeck 93. 394 16 cf. ep. 710. 712) [*](18 Plat. conv. p. 193 A) [*](1 ὥστε Ath | ἡῤακλέως VVo sed in hoc ὢ ex οὐ corr m2 γρ ἡρακλἐους ἡρακλείου S 2 ἀχιλλειον Vi 3 αἱρήσοντ’ VoS | δ’ SWVind Wolf 3 sq. ταῦτα οὕτως Ath 4 ταῦτα VVaVoMo | ἰξοὶ S | δ’ S Wolf 5 παρ’ ἡμῶν μὲν Vi | ἀσκληπίου Va Wolf 6 τί Vo Vind τὶ ViAth 7 τῶν ante δεινῶν W Wolf delevi τοιοῦτον W τούτων Vi | εἰς τὴν πόλιν] ἐν τῆ πόλει Ath 9sq. ἀχιλλίου πολ- λὰς ἐκ παλαιστίνης Ath 10 ἀχιλλείου V | ἐννόει reposui e libris εὐνόει Wolf 11 δὲ Vi | προσέθηκε Vi | πολλαῖς] ἐπι- γρ οἶμαι στολαῖς Vi 12 γὰρ om Mo | ἡγοῦμαι S οἶμαι Vi 13 sequitur ep. 758 in V 15 Βάκχῳ D Ath 16 βάκχε VaD | τῶν ante θυσιῶν Ath)

683
τὴν πατρίδα καλλίω ποιεῖν. δίδου μέντοι καἰ χάριτας ἐν τῷ φυ- λάττειν τὴν σπουδήν. θεάς τε γὰρ οὔσας οὕτω τιμήσεις τὰς Χάριτας καὶ ἅμα ἔξεστι μήτ’ ἐκείνων ἀμελεῖν καὶ πρᾷον εἶναι.

γενοῦ δή μοι τοιοῦτος ἐν οἶς εἰσπράττεις Βασιλικὸν με ρίσας αὐτῷ τὴν καταβολήν, ὥστε τὸ μὲν θεῖναι, τὸ δὲ εὐτρε- πίσαι. τῶν γὰρ Αἰμιλιανοῦ τρόπων ἐπελάβετο μὲν οὐδείς ἐγὼ δὲ καὶ ἐπαινέτης. οὐ γὰρ ἦν τῶν ὑβριζόντων καὶ ταῦτα ἐνόν, εἴπερ ἐβούλετο.

δῶμεν δὴ μισθοὺς αὐτῷ τῆς καλο- κἀγαθίας ἀφελόντες τῆς εἰσπράξεως οὐ τὸ ἐπείγειν, ἀλλὰ τὸ λίαν.

ψνη΄.

[*](W 670)

‘Ιουλιανῷ αὐτοκράτορι. (362)

Ἐγὼ Ἀριστοφάνει τὰς ἀμοιβάς, σὺ δὲ ἀπέδωκας ἐμοὶ τοῦ περὶ σὲ φίλτρου λαμπροῦ τε καὶ σφοδροῦ καὶ οὔτε θεοὺς οὔτε ἀνθρώπους λανθάνοντος· ὡς νῦν γε μικροῦ πέτομαι πρὸς ὕψος ἀρθεὶς ὑπὸ τῆς ἐπιστολῆς ἐλπίδας τε ἐνεγκούσης καὶ τὸν λόγον μοι κοσμούσης. καὶ μικρά μοι πάντα ἤδη φαί- [*](11 VII β΄, ρνέ. Va ζ΄, ρμε΄. Vo (ζ΄), ρμε΄. Mo D ρο΄. Fabric. Bibl. gt. t. YII p. 400 e Barocc. 66. Bidez-CumoDt, RecbercheB sur la tradition manuBcrite deB lettree de Tempereur Julieo, Bruxelles 1898 p. 128 e codicibus Vaticano 941 fol. 143 (Vat) Barberino II 41 (351) fol. 39v (Barb) AmbrosianoC 6 (166) (Ambr)) [*](1 sq. cf. ad ep. 244 12 Sievers 96 not. 65. Seeck 188 I 894 13 or. XIV t. II 88 aq. cf. ep. 760 14 sq. Plat. rep. II p. 366 16 lul. cp. 74 Hertl.) [*](1 γε ante μέντοι D | μέντοι V sed μεν in ras m5 | Χάριτας Wolf cf. p. 684, 10 | ἐν μέτρῳ post φυλάττειν inser Re 3 ἐξέσται? πρᾶον Ath 4 δέ VAth | Βασιλικὸν BcripHi ex Ath βασιλικοῖς V sed οἶς corr m5 βασιλίσκοι VaVoMoD Wolf 6 αὐτῶ V sed ῶ corr m5 | δοθῆναι Ath 6 μιν ante γὰρ Vo Bed del, Wolf delevi | αἱμιλιανοῦ VVo D Ath αἰμιλλιανοῦ Va αἰμυλιανοῦ Mo Wolf | ἀντεπελάβετο Ath sed ἑ del 8 ἠβούλετο ήβούλετο Ath | αὐτοῶ V sed d) corr m5 10 sequitur ep. 821 in V 12 ttb αὐτοκράτορι ante ἰουλιανῷ Va, βασιλεῖ post Ἰουλιανῷ Fabr Wolf | αὐτοκρά- τορι om V ’ 13 ἀποδέδωκας Barb Bidoz Cumont ἐπέδωκας Fabr 14 rug ante roi inaer Re | παρὰ 17 ἤδη πάντα Mo)

684
νεται, Μίδου πλοῦτος, κάλλος Νιρέως, Κρίσωνος τάχος, Πολυ- δάμαντος ῥώμη, μάχαιρα Πηλέως.

δοκῶ δ’ ἄν μοι μηδ’ ἂν τοῦ νέκταρος μετασχὼν ἡσθῆναι μᾶλλον ἢ νῦν, ὅτε μοι βασιλεύς, ὃν πάλαι Πλατῶν ζητῶν ὀψέ ποθ’ εὖρε, τήν τε γνώμην ἐπῄνεσε τόν τε λόγον ἐθαύμασε καὶ τιμῶν τῇ τοῦ δώσειν ὑποσχέσει τῷ μετ’ ἐμοῦ σκοπεῖν ἐθέλειν ὃ δοῦναι δεῖ, τιμᾷ μειζόνως.

οὐκ ἄρα ὁ τὴν αἶγα τὴν οὐρανίαν ἐπιτέλ- λουσαν παρατηρῶν παντὸς ἂν τύχοι, ὅπου γε ἐμοὶ τοῦτο οὐ σπουδάσαντι τὰ μέγιστα γίγνεται, κἂν δεηθῶ του καλοῦ, βασι- λεὺς ἕτοιμος εἰς τὴν χάριν θεὸν τὴν ἐν οὐρανῷ μιμούμενος;

ἡ μὲν οὗν ἐπιστολή σου προσκείσεται τῷ λόγῳ μηνύουσα παισὶν Ἑλλήνων ὡς οὐ μάτην ἐξεπέμφθη τὸ βέλος, καὶ φιλο- τιμήσεται τοῖς μὲν ὑπ’ ἐμοῦ γεγραμμένοις Ἀριστοφάνης, τοῖς ὑπὸ σοῦ δὲ ἐπεσταλμένοις ἐγώ, μᾶλλον δέ, ἀμφότεροι τοῖς τε ἐπεσταλμένοις τοῖς τε δοθησομένοις σεμνότεροι γὰρ ἀμφοτέ- ροις ἀμφότεροι.