Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

Συνησθεὶς σοί τε καὶ τῷ σῷ πατρί, τῷ μὶν τῆς εἰς σὲ μεγαλοψυχίας, σοὶ δὲ τοῦ τὸν πατέρα ἀρέσκειν, ὥστ’ ἐκείνου ζῶντος πάντων καταστῆναι κύριον, ἐν τοῖς δευτέροις σὲ μὲν ὁμοίως ἐπαινεῖν ἰχῶ, τὸν δὲ οὐκέτι.

σὺ μὲν γὰρ τῶν τε ἡμετέρων μεμνημένος λόγων καὶ τὸ πρᾶγμα ἐξετάζων ὀρθῶς οἷος εἶ τῇ πατρίδι λειτουργεῖν, ἐξ οὗ δόξα τε καὶ δύναμις γένοιτ’ ἂν καὶ πρὸ τούτων γε τὸ τὰ δίκαια πρὸς τὴν οἰκείαν ποιεῖν· ὁ δὲ σὲ πέμπει ῥίψοντα τὰ ὄντα εἰς τὴν θάλατταν. εἰ γὰρ μήτε ἐκεῖ μέγα τι παρὰ τὴν δαπάνην ἕξεις οἴκοι τι [*](11 VII β΄, πκθ΄. Va ζ΄, ριζ΄. Vo (ζ΄), ριζ. Μο. S δ΄, ξε΄. W ρθ΄. Vind ρλγ΄. Ath) [*](12 cf. ep. 805, Seeck 182. 393 13 Maximo cf. Seeck 210) [*](3 ταὐτά scripsi ut coni Wolf ταῦτα libri Wolf 5 τό ante πέμψαντα S | οἰπερ Va 7 με post βιβλάφθαι Ath ἀναγιγνώσκων VaVo 8 δὴ ante τὰ Ath 10 πατρώοις VS Ath 13 σῷ om W | τῷ)] αὐτῶ Μο | ἐμὲ VVaVoMoSVind Ath 15 sq. σὲ μὶν ὁμοίως] ὁμοίως σὲ μὲν WVind 16 οὐκ τῇ πατρίδι ante ἔχω S | τε om MoSAth 18 ὄιος τε εἶναι τῶ πατρὶ S 19 οἰκείαν scripsi e Vo sed ε inser m5, Ath ut coni Re ἰκίαν VVaMoSWVind Wolf 20 niftxtt Bcripai e VVaVoS WVind Ath πέμψει Mo Wolf | ῥίψαντα V 21 μήτ᾿ MoWVind Wolf περὶ MoVind | ἔξης Va | τ᾿ V Mo Wolf)

656
οὐκ ἰσχύσεις ἑτέρωθι δαπανώμενος, πῶς οὐκ ἀπολεῖταί σοι τὰ χρήματα τῇ ψήφῳ τοῦ δεδωκότος;

πεῖθε οὖν αὐτὸν μὴ τὴν ἐν τῇ παροιμίᾳ μιμεῖσθαι βοῦν μηδ’ ὃ ἠμέλχθη γάλα λακτίσαντα ἐκχέαι. πρὸς γὰρ τῇ περὶ τὰ χρήματα βλάβῃ καὶ εἰς τὴν πόλιν ζημιώση.

εἰ μέντοι πολιτεύοιο τοῖς καθ’ ἡμέραν παρὰ τοῖς ἄρχουσιν ἀγῶσιν, ἀμείνων ἔσῃ καὶ τὸ νῦν ἐπαινούμενον ῥεῦμα πλέον ἐργάσῃ· πράξας δὲ ἃ ’κείνῳ δοκεῖ, τῆς μὲν οὐσίας οὐ μικρὸν ἀφαιρήσεις, ἐν ἀργίᾳ δὲ καὶ ὕπνῳ τὸν λοιπὸν βιώσῃ χρόνον τὰ μὲν τῶι πέλας ὁρῶν αὐξόμενα, σοὶ δὲ πλὴν ὀνόματος κενοῦ γεγενημένον οὐδέν.

πρόσαγε δὴ πᾶσαν μὲν πεῖραν, πάσας δὲ δεήσεις τῷ πατρὶ καὶ μὴ Καδμείαν νίκην ἐπίτρεπε νικᾶν ἐκείνῳ. γιγνέσθω δὲ μετὰ σοῦ καὶ ἡ μήτηρ, ἀκούω δὲ αὐτὴν νοῦν ἔχειν, καὶ τὸ μηδὲ ἐμοὶ τὴν βουλὴν ἀρέσκειν τὴν ἐκείνου λεγέσθω. ἴσως γὰρ νουθετούμενος λύσει δόγμα πονηρόν, ὅπερ μοι δοκεῖ πρὸς τὴν ἀπραγμοσύνην τὴν αὑτοῦ κεκυρωκέναι νῦν. ἅτε γὰρ ἐν ὄρεσι καὶ θήρᾳ τὰ πολλὰ διάγων μισεῖ τοὺς ἐκ τῶν ἐπ ἀγορᾶς ἄθλων ἱδρῶτας.

ἀλλ’ ἐκεῖνος μὲν ταῦτα φευγέτω, σοὶ δὲ ἐπιτρεπέτω παλαίειν. νῦν γὰρ οὐ Μάξιμον οἶμαι πολι- [*](3 Salzmann 76 12 Salzmann 22 19 Seeck 210) [*](1 ἰσχύσῃς VVaVoS 3 τῇ om SWVind | μὴδ’ VoVind Αth 4 λακτίσαντα W sed λακτι in ras m2 | καὶ om Μο 5 ζημιώ- ει σεῖ Ath Wolf Cent ζημιώση W | καθημἐραν SVindAth οmΜο) [*](6 περὶ Μο | ἴση Vind sed εσ in ras 7 κείνῳ VVa Wolf 8 ἐνεργεία Ath 9 ἐνορῶν S | αὐξανόμενα V sed ἂν eras 10 πρόσαγε — 11 πατρὶ praemissis verbis προσάγει τὸ ἰκειοῦ- ται καὶ προσφέρει ἕτερον ἀπὸ δοτικῆς εἰς αἰτιατικήν, ὡς καὶ Λιβάνιος citat Lacapenus epim. ed. G. Herm. de emend. rat. gramm. p. 361, 20 11 δὴ] δὲ Lacap τε Wolf 12 γενέσθω Ath) [*](13 νοῦν Vind sed ου ex υ corr | μὴ δὶ VVoWVindAth μὴ S 15 ὅ Va 16 αὐτοῦ VVaVoMoSAth Wolf ed ἐκείνου W Vind Wolf Cent 17 τὰ πολλὰ om Ath ταπολλὰ VVind 19 δ’ VaMo Wolf | ἐπιτρεπέτω scripsi e VaVind sed in hoc έτ inser, Ath ut coni Wolf ἐπιτρέπω VVoMoSW Wolf Οἶμαι inser W2)

657
τεύισθαι δεῖν τὸ τῶν ἀγρῶν φίλον, ἀλλ᾿ Ὑπερέχιον τὸν Μαξίμου τὸν θορύβους ἐπιστάμενον νιν.

ἐγὼ μὶν ταῦτα παραινῶ καί φημι λυσιτελήσειν ὑμῖν· ληρεῖν δὲ εἰ δόξαιμι νῦν, ἀλλ’ ὕστερόν γε ἐπαινέσεσθε τὴν γνώμην, τὸν ἢν σύμβουλον κοσμήσει τὸν οὐκ ἐπαινοῦντα δὲ οὐκ ὀνήσει.