Epistulae

Ἃ μὲν ἀδικεῖται καὶ ὑπὸ τίνων ὁ ἐμὸς μὲν διδάσκαλος, σὸς δὲ καὶ ἐμὸς φίλος Κλεόβουλος, αὐτὸς ἐν οἷς ἔγραψεν ἐδί- [*](15 Vi α΄, μθ΄. Vo α΄, νδ΄. δ΄, ιε΄. Vi ρμς΄. Βε α΄]. pr. Fabr. Bibl. gr. Vin p. 46 n. VIII) [*](1 cf. t. V 392, 4 3 cf. ep. 52. Seeck 276 | Seeck 108 10 cf. ad t. IV 68, 8 Macar. prov. II 21. Salzmann 65 12 cf. ep. 52. 68. 91. Sievers 10 not. 16. Seeck 54. 276 16 Sievers 84 not. 85. Seeck 299. 358. Silomon 30 18 cf. ep. 52. 69) [*](2 οὐ aute πορισόμεθα pr | πορισώμεθα scripsi πορισόμεθα V Vo S edd κομισώμεθα Be sed ω ex ο corr m 2 3 σεβῆρος V SBe 5 καί που pr 6 δαί; scripsi δαί· V δάι Be sed αι corr m 2 δὲ VoS edd 7 οὐκ Be 8 μαθὼν V sed π suprascr m 5, Be 9 ἐξ oblit Be | ἀγθοῦ S 10 ἀλλὰ om Wolf | βαλ- βῖδος Be cf. ep. 1337. t. IV 68, 8 11 σεβήρῳ SBe 13 λάβε libri edd | δὲ om S 14 σεβήρῳ S Be 16 Θεμιστίῳ om Vo pr Κλεάρχῳ καὶ ὑπὸ τίνων ἀδικεῖται Vi | τίνος V οὑμὸς V | μὲν ineer V 4 om S 18 σοὶ Wolf | αὐτὰ pr Fabr)

ζητοῦντος δέ μου, πόθεν τουτὶ τὸ πάθος, καὶ τῆς ἀρχαίας ἀναμιμνήσκοντος συνηθείας καὶ τῶν δικαίων ἐκείνων τὰ μὲν ἔφασκεν εἰδέναι καλῶς, γενέσθαι δέ τινα αὑτῷ περὶ τὴν σὴν ἐπιδημία· ῥᾳθυ- μίαν, ὑφ’ ἧς νομίζειν ἀμβλύτερα τὰ πρὸ τοῦ γεγονέναι· διό- περ ὀκνεῖν.

ἐγὼ οὖν ἐγέλων πρὸς τὴν δειλίαν καὶ εἴ σου τοσοῦτον ἡμάρτηκε τοσοῦτόν σοι χρόνον συγγεγονὼς ὡς οἴε- σθαί σε χαλεπαίνειν. εἰ μὴ Κλεόβουλος οἷός τε ἐγένετο τὰς αὑτοῦ φυγὼν ἀσχολίας ἐξῆφθαί σου.

οὐδὲ γὰρ ἡμεῖς ὀργὴ χρώμεθα πρὸς αὐτόν. εἰ πλησίον ἡμῶν οἰκῶν αὑτὸν τέρπει μᾶλλον ἢ ἡμῖν σύνεστι. δέδοται γὰρ αὐτῷ γέρας τι τοῦτο μη- δένα αὐτοῦ τῆς ῥᾳστώνης κατηγορεῖν. τῷ δὲ αὐτῷ καὶ τὸν Παλαμήδην δήπου τιμῶμεν τοῦ τἀκείνου τιμῶντος φειδόμε- νοὶ.