Epistulae

Ἡμῖν μὲν οὐκ ἔργον οὔτε γράφειν οὔτι δεῖσθαι περὶ τῶν αὐτῶν, σοὶ δ’ οὐκ ἂν ἔχοι καλῶς ἀεὶ περὶ τῶν αὐτῶν [*](18 Vi α΄, μη΄. Vo α΄, νη. S ε΄, ιη΄. Be [γ΄]. pr) [*](7 cf. ad ep. 62p. 60, 11 sq. 10 Themist. or. IV p. 54 b 12 sq. Diogen. V 15 Salzmana 78 13 Seeek 131 14 Seeck 213 19 Sie- vers 84 not. 85. Seeck 108. 858. Silomon 30) [*](2 δὲ μὴ μὲν scripsi μὲν μὴ V Vos edd δὲ μὴ Vi Be 6 πέμ- ψῃς S δ᾿ (1) S | οὐχήκιστα Vo Be 7 δὲ om Be 9 ἐπιτελεῖν V sed ἔπι ex ὑπο corr m 5 11 ᾧ Vo sed ποιητῆ suprascr m 2 οὖ Be „mallem ᾧ vel οὖ plane abesse“ Re 14 μητέριος marg Be | δὲ inserui e S Vi om V Vo B edd 15 αὐτὸ Vi 16 καὶ—χαίρειν om Vi | ἀπὸ S | δὴ scripei δὲ libri sed inser Βε, edd 20 Ἡμῖν] τούτω Be sed in chart. snppl. m 2 21 ἀεὶ Be sed ἀ in chart. suppl. m 2)

πόθεν οὗν πορισώμεθα παρα- μυθίαν ἐφ’ οἷς ὑβρίζει Σευῆρος; ἀπὸ τοῦ περιῃρῆσθαι Κλε- άρχῳ τὴν δύναμιν; καὶ μὴν ηὔξηται τῆς Τύχης τὰ δίκαια ποιούσης. ἀλλ’ ὡς ὄχλῳ διακωλύεται πραγμάτων; καὶ ποῦ τοσοῦτο πλῆθος, ᾧ μὴ ῥᾷστα ἂν ἐπαρκέσαι;

τί δαί; οὐ τὰ μέγιστα ὤνησεν ἀρξάμενος ἀμύνειν; οὐδὲ ἔστιν εἰπεῖν ἡλίκα τί οὖν παθὼν οὐ βεβαιοῖ τὴν παροιμίαν ἥ φησιν· ἄρξομαι ἐξ ἀγαθοῖο, τελευτήσω δ’ ἐς ἄμεινον; ἀλλὰ τὰ μὲν ἀπὸ βαλβῖδος λαμπρά, προιὼν δὲ θρασύνεσθαι τῷ Σευήρῳ δέδωκε, καὶ τὸ δοκοῦν τότε πέρας ἀρχὴν ἔτεκε πραγμάτων.

ὡς οὖν Κλεοβούλου μὲν ἀδικουμένου, σοῦ δὲ καταφρονουμένου δίκην ὑπὲρ ἀμφοῖν λαβέ. δίκη δὲ μεγίστη Σευήρῳ τὸ τὰ ἀλλότρια μὴ δυνηθῆναι λαβεῖν.