Epistulae

Πὰν ὅ τιπερ ἀπὸ φιλούσης γίγνεται γνώμης, οὐ μικρὸν 20 παρά γε ἐμοί. σοῦ δὲ ἐγὼ τὴν σπουδὴν πρὸ τῶν πεμφθέντων σκοπῶν ταύτῃ κρίνω καὶ τὰ πεμφθέντα μεγάλα.

ταῖς μὲν οὖν περιστεραῖς ἥσθην, τὴν δορκάδα δὲ ἐδάκρυσα θαυμαστὰ [*](6 VII β΄, νβ΄. Va ζ΄, μ΄. Vo (ζ΄), μ΄. Mo 18 VII β΄, νγ΄. ζ΄, μα΄. Vo (ζ΄), μα΄. Μο. Ath) [*](7 cf. ep. 615, 623, Seeck 118. 386 9 Thuc. I 2, 2. Theophr. caus. plant. IV 9, 5 19 Sievers 139 not. 31 qui epistulam post 5 oct. 365 scriptam censet. Seeck 156, 386) [*](3 ὑπομένουσιν Va 4 ἀθρόον Va 12 αὐτὸν Va 13 ἔνεστι scripsi e VaVoMo ἔστι V Wolf | post τοῦ colon ponendum?) [*](15 τιμὴν δὲ] του μηδὲ Μο 19 φλανιανῶ MoAth 20 γίνε- ται Ath | οὐ μι del Va)

τῆς δὲ νίκης, ἣν ἐμήνυες, χάριν ἔχω τῷ ὁμωνύμῳ, καὶ αὐτός γε δι- δάξειεν ἐλθὼν τὴν τε μάχην καὶ ὅπως ἐτρέψατο τοὺς ἐναν- τίους. εἰ δὲ καὶ αἰχμαλώτους δείξει, μείζων ἔσται παρ’ ἡμῖν τοῦ Κλέωνος.