Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

Εἴ μοι τὰ Κροίσου χρήματα καὶ χρυσὸν τὸν Γύγου καὶ ἔτι τὸν Μίδου τοῦ Φρυγός , οὗ τὴν χώραν νῦν τε εὖ ποιεῖς καὶ πρότερον ἐποίεις — οὐ θαυμάσῃ δέ, οἶμαι, τὸ καὶ νῦν εὖ [*](14 VII β΄,μθ΄ Va ζ, λζ. Vο(ζ), λζ. Μο S δ΄, ξα΄. Vi [ρπη ]. Vind ρλζ D ρνθ΄ Ath) [*](1 Seeck 105 9 Od. μ 78 11 Plat. Phaedr. p. 230D 12 Xerxis cf. Aelian. var. higt. II 14. IX 39 16 Sievers 257, 3. Seeck 38. 386 16 sq. Salzmann 26 sq.) [*](1 δευτέρα om S Ι μέσον VMo μέσου Vo eed e μὲν corr m5) [*](2 lΆου.ν Va Ι ταύτην acripsi e Vi ut coni Re ταῦτα reliqui libri Wolf 3 πρὸς Vi 7 ἡμῖν ἐστΙν W 8 ὡς ViAth) [*](10 ἐπικρέμαται post ἀεὶ excidisse censet Re il σὺ Γ: Ι δἐν- δρᾶ Va Bed ἐνδρα suppl m5 | σκόπει Va sed in ἐπεὶ corr m5 | σαυτὸν scripsi ἑαυτὸν VVoMoSViAth σεαυτὸν VaVindD Wolf) [*](12 εἰ(2)] ἡ Μο | καὶ ἡ τοῦ μή̣ del Va | μίδου VVoWVind 15 Μαξ̣ιμῳ S 16 τὸν] τοῦ SVindD τὸν τοῦ Vo Wolf 17 τὸν] τοῦ VindD | μήδου Ath | φρυγὸς V sed ὁ corr m5 | νῦν τὴν χώ- ραν εὖ S sed γρ τὴν χώραν νῦν τε suprascr | νῦν om D 18 θαυ- μίση scripsi e Vind coll epp 433. 562 571, 575, 641 θαυμάσεις VS sed in hoc γρ θαυμάσῃ suprascr, ViD Wolf θαυμάσει Va VoAth sed in hoc ει corr θαυμάσοις Μο)

595
ποιεῖν Ἀγκύρας τε ἄρχων καὶ εἰδὼς ὅθεν αὐτῇ τοὔνομα — εἰ οὖν μοι πάντα τὸν ἐκείνων λαβών ποθεν ἐπεπόμφεις πλοῦ- τον, οὐκ ἂν ἦν μείζω τοῦ νῦν δοθέντος τὰ πολλὰ ἐκεῖνα· οὕτως ἐμοὶ πάντα ἐλάττω τῶν Μάξιμον γιγνομένων.

ἀλλ’ ὅπως, ὦ ἄριστε μὴ μὴ χείρων ἔσται τῶν ἤδη πεπραγμένων ὁ μετὰ ταῦτα χρόνος· οὐδὲ γὰρ εἰς ἀχάριστον καταθήσῃ τὴν χάριν, ἀλλ’ εἰς βοῶντα καὶ κηρύττοντα ὃ λάβοι.

οὔκουν ἐσίγησε πρὸς ἡμᾶς οὔτε τὴν παρὰ σὲ εἴσοδον οὔθ’ ὧν ἔτυχεν εἰσελθών, ἀλλ’ οὕτως ἐστὶ χρηστός, ὥστε μακρὰν μὲν ἔπεμψεν ἐπιστολὴν, δι’ ἑνὸς δὲ ῥήματος πᾶσαν ἦλθεν ὑφαίνων, ὥστε με καὶ πρὸς γέλωτα ὑπενεχθῆναι. διὰ γὰρ τοῦ τετίμημαι καὶ ἐτιμήθην καὶ τιμῆς ἠξίωμαι τὸ μῆκος ἐξειργάσατο καὶ ἦν ὁ Δῖός Κόρινθος ἀτεχνῶς τὰ γράμματα.

εἰ οὖν ὅστις ἀχάριστος μισοῖτ’ ἂν εἰκότως, ὅτῳ μέλει τοῦ μεμνῆσθαι χάριτος, πῶς οὐχ ὅτι πλείστας τῷ τοιούτῳ δοτέον, ὥσπερ πιείρᾳ γῇ σπέρματα;

ἐπῄνεσα δέ σου τὸ δόντα τὴν χάριν μηδὲν εὐθὺς ἐπιστεῖλαι· τό τε γὰρ μηδὲν ἀποκρίνασθαι περὶ ὧν ἠξίουν ἄλογον εἰπεῖν τε ὃ πεποιήκεις ᾐσχύνου. ἀλλ’ ἐπει- δὴ παρ’ ἐμοῦ τὰ σοὶ πεπραγμένα πρὸς ἡμᾶς ἀκήκοας, ἴθι καὶ γράφε καὶ διὰ πάντων εὔφραινε.

[*](1 Paus. Ι 4,5 4 cf. ep. 622. Seeck 210 XII 13 Suid. s. v. Δῖός Κόρινθος. Salzmann 4)[*](2 τὸν ἐκείνων πάντα Vind | πόθεν Va 3 ἢν Va 4 πάντ’ Vind | τὰ εἰς μάξιμον γιγνόμενα S sed γρ τῶν εἰς τὸν μάξιμον γιγνομένων suprascr | γινομένων ViAth 6 μετ’ αὐτὴν Μο 8 οὕτωσ Αth sed ωσ in ε corr οὗτος Vi | περὶ ViVindAth | σὲ reposui e libris sed ὲ supra οῦ S, ut coni Re σοὶ Wolf | ἔσθ’ Ath 9 χρήσιμος D | μὲν om Vind 10 ὥστ’ ἐμὲ? 12 εἰργά- σατο VaMoViAth 14 πρὸς τῶ Ath sed ὅτῳ supraecr | μέλλει γρ. τῷ τοιούτῳ Αth 15 τούτῳ S | ὡς Vi 16 πίειρα Ath | τὴν om Vi)[*](17 μηδὲ(1) Va Wolf 18 ἐπεποιήκεις Mo πεποίηκας S ἴσθι S sed γρ ἴθι suprascr, ViD Ath 20 καὶ διὰ πάντων scripsi e SVi διὰ πάντων καὶ VVa sed in hoc καὶ inser, VoVindD Wolf διὰ πάντων MoAth | εὔφρανε Wolf)
596