Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

Ἔγκλημα λύεσθαί φησιν ὁ Θουκυδίδης ὑπὸ χάριτος, ὅταν ὃν ἠδίκησέ τις, τούτῳ τι ποιήσῃ κατὰ γνώμην ὕστερον. σὺ δ’ ἡμῶν τὸ μὲν πρῶτον ἀμνημονῶν ἠδίκεις, ἔπειτα κακῷ τὸ κακὸν ἰώμενος ἐπὶ βλάβῃ κατασκευάζων ὁδόν τινα βαρά- θρου χαλεπωτέραν ἐμοί.

τούτων δὴ τῶν ἐγκλημάτων ἐν χερσὶν ὄντων καὶ τὸ πραττόμενον ὀνομάζοντος ἔχθραν ἐμοῦ προσῆλθεν ἡ χάρις παύουσα μὲν τὰς αἰτίας, πείθουσα δὲ ἐγκωμιάζειν. καί σοι σπένδομαι καί φημί σε μὴ μόνον εἰδέναι γελᾶν, ἀλλὰ καὶ σπουδῆς τι συνεισφέρειν τοῖς φίλοις.

βού- λει μαθεῖν ὅ τι εὖ πεπόνθαμεν; τετίμηται Πρισκιανὸς τιμῇ τῇ προσηκούσῃ. καὶ καλὸν ᾖσε τὸ προοίμιον Φλωρέντιος κα- λῶν ἀντὶ τῶν δοῦναι δυναμένων τοὺς εἰπεῖν δυναμένους. ὥσπερ γὰρ τοὺς ἐπὶ τῶν ὅπλων σεμνύνει τὰ τρόπαια, οὕτω τὸν ἐν ᾧπερ οὗτος ἑστηκότα τὸ πρὸς δύναμιν ἄγειν τοὺς εὖ τῷ δύνασθαι χρησομένους. Πρισκιανὸς δὲ ἐφ’ ὅτιπερ ἂν προ- βῇ, τῷ παραδόντι τὰς ἀφορμὰς τὸν ἀμείνω λόγον οἴσει· παν- ταχοῦ γὰρ χρήσεται τῷ φρονεῖν.

τούτῳ μὲν οὖν εἴσεται [*](1 Vi α΄, με΄. Vo α΄, ν. S α΄, ιε΄. Vi [πθ]. pr) [*](2 Sievers 81 not. 66. Seeck 282. 367. Silomon 25 sq. 3 Thuc. I 42,3. cf. ep. 245. 357 5 cf. ep. 173. 741. Aesch. fr. 349 Soph. fir. 74, 2 N 2. Her. III 63. Thuc. V 65. Choric. Philarg. ξ 25. Mus. Rhen. XLIX 490 12 cf. ep. 62. Seeck 244 13 Plat. leg. IX p 864 C | cf. ep. 69. Seeck 157) [*](2 τῶ τῶ αὐτῶ (i. e. φιλίππω) Vi 4 τι Vo sed e τοι corr m 2 τί V sed m 4 om Vi | ὕστερον om S 6 μετασκευάζων Vi 9 προσῆλθε; V sed σ eras cf Eur. Or. 859 | τὴν αἰτίαν S 11 φίλοις V sed οις in ras m5 12 ὅτι V Vo Wolf 16 τως Vo edd 16 οὐχ Vo sed del et οὗτος suprascr m 2 17 κεχρημένους VSVi | δὲ om Vi 17 ἐφ’ ὅτιπερ V sed ex ἐφότιπερ corr m 5, Vi 19 οὖν om SVi)

64
χάριν ἐκεῖνος, ὅταν ἀνήρ, ἐφ’ ᾧπερ ἂν ταχθῇ, φαίνηται, νῦν δὲ ἐκείνῳ τε καὶ σοὶ χάριν ἴσμεν ἡ πόλις. οὐ γὰρ ἄδηλον ὡς ὁ Θησεὺς ἐφῆπται τοῦ ἄθλου. ἀλλ’ ὅπως τῷ διὰ τὴν κλῆσιν ἐπαίνῳ παράσχητε προστεθῆναι τὸ ἔργον ἐφ’ ὅπερ κέκληται.