Epistulae

ἐγὼ δὲ αὐτὸν πέμπω παρὰ σὲ νομίσας τὸ μὲν ἔχειν πολὺν πόνον, τὸ δὲ ἴσην τὴν ἀκρίβειαν ἄνευ πόνων. ἀλλ’, ὦ σωφρονέστατε καὶ δικαιότατε καὶ γυναικὶ συνοικῶν καὶ παῖδας γνησίους τρέφων, δεῖξον ὡς ἔστιν ὁ κωλύσων ταῦτα τολμᾶσθαι.

Εἰ ταῦτα οὕτως ἔχει, καὶ θεῶν ἀνάγκη κρείττων, ὡς ὁ τῶν σοφῶν λόγος. ἐγὼ δὲ ἐνθυμούμενος τήν τε ὑμετέραν [*](10 VII α΄, σϥζ΄. Va ζ΄, κγ΄. Vo (ζ΄), κγ΄. Mo. Ath 17 VII α', σϥη'. Va ζ', κδ'. ζ'), κδ'. Mo) [*](11 cf. ep. 636. Seeck 80. 886 12 ep. 686 18 cf. ep. 293. 294. Seeck 50. 141. 386 19 Eur. Hel. 613; Alc. 966. Simonid. Cei fr. 6 apud Plat. Prot. p. 345 D. Leg. V p. 741 A. VII 818 B. Her. I 91, 1. cf. ep. 881. ad t. I 640, 16; V 511, 3. Salzmann 71. Richtsteig 9) [*](1 αὐτὴν post οἳ S | αὐτὴν ViBe 2 ἀποκτείνη Be sed in corr m2 4 παροξύναι libri Wolf fortasse recte cf. t. V 286, 13; II 149,17 6 εἶχεν Be | δ’ SViVindD 9 sequitur ep. 256 in V 11 καὶ Γεμέλλῳ om Μο 15 ἄρχοντες ἂν Μο 18 ἀπρι- κίω Μο 19 „initium epistolae deesse videtur“ Re 20 λόγος, ἐγὼ μὲν ἐνθυμούμενος Re)

πραγμάτων δέ τις ἐπιγενόμενος κύκλος ἐδίδαξεν ὅτι ἄρα κρεῖττον ἦν ἵζω τοῦ κυδοιμοῦ μένειν, ἀλλ’ οἴμαι καὶ τοῦτον στήσεσθαι καὶ ὑμῖν ἐπάνοδον ἔσεσθαι.