Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

Οἴα τετόλμηται οὐ περὶ τὸν Ἴστρον ἐγγὺς Σκυθῶν οὐδὲ ἐν τοῖς ἐσχάτοις Λιβύης, ἀλλ’ ἐν Φοινίκη, τῷ πάντων ἡμε- ρωτάτῳ χωρίῳ, νόμων ὄντων, ἀρχόντων ἐφεστηκότων, βασι- λέως ζῶντος ἐν ὅπλοις, ὅπως ἅπαν ἀπείη βίαιον.

Λου- κιανός τις, ἄνθρωπος ἐπὶ μικροῦ τινος σχήματος, χρήματα εἰσπράττων γεωργούς τινας, ὥσπερ Διονύσιος ὤν, ὁ Σικελίας δεσπότης, ἢ Γέλων ἐκεῖνος ὁ τὴν μεγάλην δύναμιν ἔχων, ἐκώ- μασεν εἰς τὸν γάμον Εὐσταθίου τουτουί, πένητος μὲν καὶ πένητι συνοικοῦντος, παρεμυθεῖτο δὲ αὐτὸν ἡ σωφροσύνη τῆς γυναικός, ἣν ἀπολωλυίας αὐτῷ τῆς πόλεως, ἔστι δὲ Νικομη- δεύς, ἄγεται, προῖκα δὲ εἰσέφερεν ἡ γυνὴ τὸν τρόπον.

ἀλλ’ ὁ μὲν Ἐλπιδίου κελεύοντος ᾤχετο ἄξων ἀνθρώπους ὡς ὑφέ- [*](1 VII α΄, σλζ΄. Va ζ΄, κβ΄. Vo (ζ΄), κβ΄. Μο. S β΄, λδ΄. Vi [σιε΄]. Vind σπε΄. D ζ΄. Ath. Be) [*](2 Sievers 82 not. 71. Seeck 66. 385 3 cf. ep. 515. 1200. Salzmann 44 6 Seeck 29 8 cf. ep. 390 10 Seeck 147 14 Seeck 169) [*](2 ἀνατολίω ὑπάρχω S Vi τῶ αὐτῶ (i. e. Ἀνατολίῳ) 3 Οἷα — Ἴστρον praemissis verbis λέγεται καὶ οἱον ἀντὶ ὑπερφυὲς καὶ ἡλίκον· ὡς καὶ Λιβάνιος citat Lacapenus γρ περὶ epimer. cod. Mosq. fol. 61 s. v. οἷον | παρὰ S παρὰ MoVi | οὐδ᾿ Vi D 3 οὐδὲ — 4 Λιβύης in marg S | Λιβύης reposui e libris ut coni Re Λιβύας Wolf 5 χωρίων V | βασιλέως ζῶν- τος scripsi e VaVoMoAthBe ζῶντος βασιλέως VSViVindD Wolf 6 ἂν post ὅπως ViVindDAth Wolf delevi | ἀπίη Va VoMoBe sed in hoc ι in et corr 7 τίς Ath 9 γέλων post ἐκεῖ- νος iterant V Mo S Vi Vind D Ath sed in hoc inser, Wolf, ante ἐκεῖνος Be delevi 11 δ’ MoSViVind Wolf 12 ἣν — 13 ἄγεται praemissis verbia ἄγομαι ἀντὶ εἰς γάμον ἄγω ἐπὶ ενερ- γείας ὡς λιβάνιος citat Lacapenus epimer. cod. Mosq. fol. 23 s. V. ἀγω (= G. Hermann, De emend. rat. gramm. graec. p. 360, 4) [*](12 πόλεως reposui e libris sed supra πατρίδος suprascr V4, Lacap (sed γυναικὸς γυναῖκα ed. Herm.) πατρίδος Wolf | ἔστι δὲ Νικομηδεύς om Lacap 13 χρήματα Vind)

584
ξοντας λόγον, Λουκιανὸς δὲ τὴν ἄνθρωπον ἰδὼν ἀδίκοις ὄμ- μασι πλησίον οἰκοῦσαν προσπέμψαι μὲν καὶ μνησθῆναι πρὸς αὐτὴν ἔρωτος οὐκ ἐτόλμησεν, ᾔδει γὰρ οὐ πείσων, τὴν θυγα- τέρα δὲ ἐκέλευε χρῆσθαι τῇ γυναικί.

καὶ ἦσαν ἐν συνη- θείᾳ καὶ πολλάκις ἦλθε παρ’ ἐκείνην ἡ τούτου θυγάτηρ εἰ- δυῖα, ὅτου χάριν ταῦτα ἐπράττετο τοιαῦτα γὰρ ἐπαίδευε τὴν θυγατέρα. καλεῖ δή ποτε καὶ ταύτην ἐκείνη παρ’ αὑτὴν ἀξιοῦσα τῶν ἴσων τυχεῖν, ἡ δέ, ὧν γὰρ ἀφειστήκει τοῖς ἔρ- γοις, οὐδὲ ὑποπτεύειν ἠξίου, καὶ ὑπήκουσε καὶ ἦν εἴσω θυ- ρῶν, μᾶλλον δὲ ἐν δικτύῳ.