Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

Οὐ ταῦτα συνῄδειν τοῖς οἰκοῦσι τὴν Ἄγκυραν, ἀλλ᾿, εἴπερ τινές, ξένους ἐφίλησαν ἑνὶ λυπήσαντες μόνῳ τῷ κατέχειν ἀπιόντας. ἐπεὶ οὖν σοὶ μὲν ἀπιστεῖν οὐκ ἔχω, τοὺς δὲ ἠπιστάμην ἀγαθούς, οἶμαι τὴν πόλιν ὑπὸ συμφορῶν μεταβεβληκέναι τοὺς τρόπους.

ἀλλ᾿ ἐκεῖνοι μὲν εὖ πράξαντες ἀνακτήσαιντο τοὺς τρόπους, σὺ δ᾿ ὅτι μὲν ὁδὸν πορεύῃ λυπηράν, οἶδα· δεῖ δέ σε φέρειν τε εἰδέναι, κἂν μὴ τοῦτο ῥᾴδιον ᾖ, σιγᾶν εἰδέναι. μεῖζον μὲν γὰρ ἐκεῖνο, μικρὸν δὲ οὐδὲ τοῦτο.

καὶ τό γε πᾶσιν ἐγκαλεῖν, ὅτι μὴ πετόμενα γράμματα λαμβάνεις, ἀφείσθω· μεμφόμενος γὰρ ἃ μὴ προσῆκεν ἐν μέμψει γίνῃ. ἡμεῖς δέ σοι νῦν οὐ τὴν δι᾿ Ἅρματος ἐπιστέλλομεν, ἀλλ᾿ ἄρτι δόντες τῷ παιδί σου γράμματα ταῦτ᾿ εὐθὺς Ὀλυμπίῳ δεδώκαμεν, ὃν οἶσθά τε καὶ εἰδὼς εὖ ποιήσεις, ὅ τι ἂν ἔχῃς.

[*](W 523)

χη΄.

Φιλαγρίῳ.

Καὶ ὡς ἄνδρα χρηστὸν καὶ ὡς ἔμπειρον λόγων καὶ ὡς ὀξὺν στρατιώτην καὶ ὡς ἡμέτερον φίλον ἡδέως τε ὄψει τὸν Διονύσιον καὶ χαίροντα ἀποπέμψεις. μαντεύομαι γὰρ θαρρῶν.

[*](1 VI γ΄, σcδ΄. Va ς΄, ριγ΄. Vo ς΄, ριγ΄ 17 VI γ΄, σcε΄. Va ς΄, ριδ΄ Vo ς΄, ριδ΄. A [ιβ΄])[*](2 Sievers 75 not. 29. Seeck 184. 337 3 Od. ο 74 13 cf. ep. 477. Salzmann 33 14 cf. ep. 603 | Seeck 225 VI 18 Seeck 237 IV. 337. Silomon 54. de anno epp. 608—614 parum mihi constat 21 Seeck 122 III | cf. ep. 556)[*](3 ἀλλ᾿ εἴπερ del Va 4 μόνῳ scripsi e Va Vo μόνη V | τὸ Va 5 ἀπιστεῖν in marg V2 et κείμενον praescr m4 7 ἀλλ᾿— 8 τρόπους in marg V3 8 ἀνεκτήσαντο V3 sed. α supra ε et αι supra α, Va Vo sed in hoc in ἀνακτήσαιντο corr m5 11 τό γε scripsi e V sed post ο ras 2 litt (δε?), Vo sed e τοῦ γε corr τοῦ γε Va Wolf | πετόμενα scripsi auctore Re πετόμενος (πετώμενος Va) libri Wolf 12 ἀφεῖσο Re sed ἀφίστω Suppl | μέμψει V sed ει corr m5 13 γίγνῃ Va 14 ταῦτα Va VO Wolf)[*](15 ποιήσεις scripsi e V sed e ποιεῖσ εἰς corr m4 ποιεῖς, εἰς VaVo Wolf „aut ποίει aut ποιήσεις, εἰς“ Re | τέλος βιβλίου subscr VaVo p. 564, 18 Λιβάνιος φιλαγρίω VaVo 21 διονύ- σιον V sed e διόνυσιον (sic) corr m4 | χαίρονται Α | 614 in V)
565

χθ΄.

[*](W 524)

Ἐλπιδίῳ

Εὐδαιμόνει τῷ σαυτοῦ βίῳ τὸν σὸν ποιῶν πατέρα εὐ- δαίμονα.

χι΄.

[*](W 525)

Βασιλεῖ Ἰουλιανῷ. (360?)

Ἔπεμψά σοι τὸν λόγον μικρὸν ὑπὲρ μεγάλων πραγμό- των. τοῦ δὲ καὶ μείζω γενέσθαι λόγον σὺ δήπου κύριος, εἰ δοίης ἀφ’ ὧν ἂν γένοιτο μείζων.