Epistulae

Θαῦμά σοί που τῶν πάνυ θαυμάτων τὸ τοῖς μὲν ἄλλοις παρ’ ἡμῶν τὸν Λητόιον φέρειν ἐπιστολάς, σοὶ δὲ μόνῳ μὴ [*](16 VII β', η'. Va ς', [ο]. Vo ς', ο΄) [*](8 cf. ep. 662 17 Sievers 75 not. 28. Seeck 112. 335 19 cf. epp. 550—559) [*](4 σοι inserui, ut inser V4 om VaVoSVi Wolf 6 οὐ σοί γε S | γε V sed γ e τ corr m4 7 av ex bv corr V4 8 συμ- βόλων VoVi 9 Σύρων scripsi e V sed ex εὑρὼν corr m4, coll ep. 95 et 1200 (Seeck 385) εὑρὼν VaVoSVi Wolf | ἀγαθοὺς V sed βελτίστους suprascr m4 | δὲ reposui e libris cum Dorvillio (Wolf Add 862) τε Wolf 10 σε Va 11 πολιτῶν V sed γρ λοι- πῶν in marg | τε inser V4 | post καταδεεῖς excidisse διὰ τὸν πλοῦτον aut διὰ τὴν μεγαλοδωρίαν vel simile quid coni Re 12 οὕτω inBemi, ut inser V4 om VaVoSVi Wolf 13 ἄμεινον ex ἀμείνων corr V4 | τοῦ] τὸ Vi | ἐμοὶ — 14 φίλος in marg V2 15 sequitur ep. 565 in V 17 κρίσκεντι Vo 18 Θαῦμα et 19 ἡμῶν τὸν λητ del Va)

μετὰ μὲν γὰρ τῶν ἄλλων ἣν ἐγεγράφειν πρὸς σὲ ἐπιστολήν, ἡτοίμαστο, πορευόμενος δὲ παρὰ τὸν Λητόιον ἐκέ- λευσα τὸν οἰκέτην κομίζειν τὰ γράμματα, πολλῶν δὲ πραγμά- τῶν ὄντων ἐπ’ αὐτῆς τῆς ἐξόδου τῷ πρεσβευτῇ δίδωσιν οὑμὸς παῖς τῷ ’κείνου. καὶ πάντα ᾠόμην δεδόσθαι. κειμένην δὲ ὁρῶ τὴν ἐπιστολὴν καὶ ἀνέκραγον καὶ κολάζω τὸν οἰκέτην.

εἶτ’ εὐθὺς ἡ Τύχη με παραμυθεῖται πρεσβευτὴν ἕτερον δοῦσα καὶ χρηστὸν ὥσπερ ἐκεῖνον καὶ φίλον ἀμφοῖν. μόλις ἂν οἷς ἐνῆν εἰπεῖν ἤρκουν, σὺ δὲ κἂν ἄλλον ὑπὲρ αὐτοῦ δι- δάξαις, ὥστ᾿ οὐδὲν ἂν δέοι πρὸς σὲ μηκύνειν.