Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

Ἧκεν ἡμῖν ἐξ Ἰταλίας γράμματα δηλοῦντα σοφιστοῦ τινος ὑποξύλου φληνάφους καὶ σὸν γέλωτα μὲν εἰς ἐκεῖνον, ἔπαινον δὲ εἰς ἐμέ. καὶ παρῄνει δὴ τὰ γράμματα γράφειν σοι καὶ νομίζειν ἀνδρῶν σε εἰς ἐμὲ βέλτιστον εἶναι

ὑῶ δέ σε ἀνδρῶν μὲν ὅλως εἶναι βέλτιστον πάλαι δὴ ψῆφον ἐθέμην, θαυμάζω δέ σου τὸ ἐπειδὴ ἦρξας, τοῖς μὲν ἄλλοις, ᾗ πρόσθεν, ἐπιστεῖλαι, πρὸς δὲ ἐμὲ τοῦτο δὴ τὸ εἰωθὸς μὴ τηρῆσαι.

ἀπορῶν δὴ τὸ πρῶτον νῦν ἀπορῶν ἐπαυσάμην· εὑρηκέναι γὰρ οἶμαι, πόθεν ἡ σιγή. ὁρᾷς τῶν σοφιστῶν τοὺς πολλούς, ὅταν τις τῶν αὐτοῖς ἐπιτηδείων εἰς ἀρχὴν εἰσέλθῃ τοιαύτην, οἴαν καὶ σὺ νῦν, τρέχοντας παρὰ τὸν ἄρχοντα μετὰ λόγου καὶ βαλαντίου καὶ τὸν μὲν δεικνύντας, τὸ δὲ διδόντας καὶ δι ἐκείνου πληροῦντας.

ἔδεισας δὴ μὴ γένωμαι καὶ αὐτὸς τῶν ἐπὶ τοῦτο τρεχόντων, καὶ διὰ τοῦτο δὴ τοῦ γράφειν [*](4 VI γ', σμέ. Va ς', νη'. Vo ς', νη'. S δ', νδ'. Vi [σο']. Vind ρμγ΄) [*](5 Sievers 224, 4. 237,10. Seeck 68. 384 7 Men. Perinth. com. fr. IV 188, 7 M (III 114, 899 K). Phryn. lex s. v. p. 67, 7 ed. Bekker et Anecd. 1073, 17. Hermog. id. I 6 t. III 226, 6 W. c. schol. t. VI 228, 18 et t. V 486, 8) [*](1 οὗ(2) scripsi e V ἃ VaVo Wolf 7 ὑπὸ ξύλου Vi 8 δὴ] διὰ Vi δὲ Wolf 9 σε om VVaVo | εἰς ἐμὲ insemi e V sed eras, Va ἐμὲ Vo om SViVind Wolf 10 post ἐθέμην ex epistala 549 καὶ μίγα (p. 512, 17) — ἐπέρχεται (p. 618, 6) iterura praebet S (et Mediceus A(= Laur. LVII47) 11 καὶ ante τὸ S | ἄλλοις μὲν VVind Wolf | ἢ Va 12 ἐπιστείλας Va | δὲ ἐμὲ scripsi e VVaVo S Vi ἐμὲ δὲ Vind Wolf | δὴ om Wolf ed τοπρῶτον 15 εἰσ- έλθοι VaVind 17 βαλλαντίου VaVo | δεικνύντας, τὸ δὲ διδόντας scripsi e V διδόντας, τὸ δὲ δεικνύντας VaVoSVind Wolf 19 τῶν ἐπιτρεχόντων Vi | διατοῦτο Vind | τούτω VaVo)

516
ἀπέστης ἀφαιρούμενός με τὸ θαρρkν. πρὸς δὲ καὶ ᾔδεις ὀφείλων μοι χιτωνίσκον, ὃν ὑπέσχου μὲν ἐν Θρᾴκῃ, δέδωκας δὲ οuαμοῦ. τοῦτο δεύτερον ἴδεισας μή σε ἥκων εἰσπράττοιμι. καὶ πρὸς τὸ μένειν με μίαν εὗρες ἀνάγκην τὴν σιωπήν. ἀλλ’ ἐγώ σου καὶ ταύτην ἐλέγξω τὴν τέχνην· ἥξω γάρ.

ταυτὶ μὲν οὖν ἐν παιδιᾶς δέξῃ μέρει· πάνυ δὲ ἥσθην ἀκούσας ἃ προσεδόκων. ἤκουσα δὲ ἐν Στρατηγίου λέγοντος αὐτοῦ. ἑσπέρα μὲν ἦν, προσεισι,ίκειμεν δὲ τῇ δεξαμενῇ. καὶ λόγος ἦν τις ὑπὲρ ἀρχόντων ἀρετῆς, ἐν ᾧ μὴ τὸ σὸν εἶναι ὄνομα οὐκ ἐνῆν.

εἰπόντος δέ του τῶν παρόντων μηδὲν μὲν εἶναι τῶν σῶν μικρόν, ‘ὲν δὲ καὶ δὴ πάνυ μέγα ποῖον ἔφην τοῦτο τὸ μέγα; Στρατήγιος οὖν εὐθὺς μέλλων ἔφη πα- ρὰ τοῦ βασιλέως ἀπιέναι μετὰ πολλὰ καὶ καλὰ προσ- έθηκεν ὅτι, ὦ βασιλεῦ, τῶν ἀδικούντων οὐδένα οὺόὲν ἀξίωμα ῥύσεται, ἀλλὰ κἂν τῶν δικαζόντων τις,κἂντῶνἐπὶταἱςδυνάμεσιπαραβαίνη τοὺςνό- μους,οὐκἀνέζομαιἀμελεῖσθαι.

ταῦτα σὲ μὲν ἔλεγεν ἀπειλεῖ τὸν δὲ ἐπαινεῖν τε καὶ ἐπιτρέπειν καὶ σοὶ τὸν λόγον εὐθὺς εἰς ἔργον ἐλθεῖν. τῶν γάρ τινα στρατηγῶν δειλὸν γενό- μένον πρὸς τοὺς βαρβάρους δεδέσθαι.

παρ’ ἐκείνου μὲν ἐγὼ ταῦτα ἤκουσα πέντε παρόντων, παρ’ ἐμοῦ δὲ οὐδεὶς ὅστις [*](6 Plat. rep. IV p. 424 D 7 cf. ep. ad Basil. 11 (= 1590 W) | Seeck 283 8 Dem. oor. § 169 p. 284, 20) [*](1 με repoBui e libris μοι Wolf 2 θράκη libri Wolf 5 ἐλέγξω reposui e libris ἐξελέγξω Wolf Ι ταυτὶ scripsi e V ταύτῃ Va ταῦτα VoS ViVind Wolf Ι ταυτl—8 μiρει om Wolf Cent) [*](6 δἐξη om S | δὲ] γὰρ S 7 δὲ] γὰρ Vind | ἐκ V sed x in v corr m5, S sed ἐν suprascr 8 ἐσπἐρα-ὴν οmS | οὖν post μὲν Vind Wolf delevi cum Re | δὲ] μὲνS 9 τὸ σὸν V sed e τοσοῦτον corr m4 10 δέ του τῶν Vind sed e δὲ τούτων corr m3 δέ μου (μοι Vi) τούτων VaVo sed in hoc μ in τ corr m3, S Vi 11 σμικρὸν Va μικρῶν Vi 12 τὸ inserui e VVind om VaVoSVi Wolf 15 ἀλλὰ om Vind 16 δυνάμεσιν παραβαίνοι Va 17 Aνἐξομαι’ scripsi e V ἀνεχόμενος VaVoSViVind Wolf | ἔλεγον S 18 δ | Vind | καὶ σοὶ V sed in καὶ σοι corr m5 21 ταυτ’ Vind ὅστις οὐκ reposui e libris ὁστισοῦν Wolf Cent, ὃς οὐκ ed)

517
οὐκ ἀκήκοε, καὶ κρότος ἦν καὶ οὐδεὶς εἶχεν ἀπιστεῖν. ἀπιστεῖν. τῆς γὰρ σῆς φύσεως ἐφαίνετο τὸ ἔργον.

ἐγὼ δὲ οὕτως ἔχαιρον, οὐχ ὡς λέγων περὶ ὧν σὺ ποιεῖς, ἀλλ’ ὡς αὐτὸς ὢν ὁ ποιῶν, ἐπεὶ καὶ σὺ περὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἴσον τι πέπονθας· σαυ- τοῦ τοὺς ἐμοὺς ἡγῇ. οὐκοῦν καὶ τοὺς ἐμοὺς φίλους σαυτοῦ νομίζειν εἰκός.

εἰ δὴ τοῦτο οὕτως ἔχει, φίλος σοι Λητόιος οὗτος τῶν οἰκείων οὐδὲν λειπόμενος εἰς ἐμέ, τινὰς δὲ καὶ παρελθών, ἐπεὶ καὶ τὸ τὰ κοινὰ πράττειν ἀφεὶς ἡσυχίας ἐπι- θυμίᾳ πάλιν αὐτῶν ἐμὴν χάριν ἀνθήψατο τοῦ τοῖς ἐμοῖς πράγμασιν ἀπὸ μείζονος τῆς δυνάμεως συμμαχεῖν.

οὗτος, ἂν μὲν ἐμοί τι χρηστὸν ᾖ, καὶ φαιδρός, ἐν δὲ τοῖς ἑτέροις τῷ λυπεῖσθαί με νικᾷ. καὶ τὰ ὄντα κοινά μοι κέκτηται, κἂν μὴ παρ’ ἡμέραν τι πέμψας λάβω, δεινὰ πεπονθέναι φησί.

νέων δὲ ὅσοι πένητες, διὰ τοῦτον οὐ πένητες· τὰς γὰρ ἐνδείας τῶν περὶ τοὺς λόγους ὅπως τε μὴ ἀγνοήσει ποιεῖ καὶ ὅπως λύσει φροντίζει.

πρεσβεύειν δὲ οὐκ ἐγνωκώς, ἤδη γὰρ ἐντετυχήκει τῷ βασιλεῖ μέλλων θήσειν τὰ Ὀλύμπια, τὸν θεῖον τὸν ἐμὸν ἀπαλλάττων τοῦ πόνου τὸν πόνον ὑπέστη.

οἷς ἂν οὖν ἐχρήσω πράγμασιν ὑπὲρ ἐκείνου παῶν αὐτῷ [*](14 cf. ep. 550 16 cf. ep. 550) [*](1 ἀκήκοεν V sed ν eras 4 ἶσον VoVi | τί VoVind | πέποι θας Vi 6 τοῦθ’ V sed θ’ e τὸ corr m5, Vind Wolf Cent 7 οὕτως Va Vo οὕτω Vi 8 καὶ ἐπεὶ καὶ Vo | τὰ— 9 ἀνθήψατο praemissis verbis ἐφάπτομαι γενικῇ καὶ ἀνθάπτομαι, ὡς Λιβά- νιος citat Lacapenus de constr. verb. ed. Hermann de emend. rat. gramm. 362, 21 | τὰ om S | ἐπιθυμίᾳ V sed ίᾳ ex εῖ corr m5) [*](9 αὐτῶν V sed ex αὖ τὴν corr m5 αὑτῶν Vi | τοῦ V sed e τῶ corr m5 10 ἀπομείζονος Vi | οὕτως Vi 11 τί VoS Vind | ᾖ scripsi e VVoSViVind ἦν Va Wolf ed χρηστόν, ἦν Cent) | καὶ om ViVind Wolf Cent et delendum censet aut ἱλαρὸς ἦν inserendum Re | ἑταίροις S 12 τὸ SVi | κέκτηται V sed τ (1) in ras m5 13 τί VoSViVind 15 ἀγνοήσει et 16 λύσει scripsi e V sed ει in ῃ corr m5, Vind ἀγνοήσῃ et λύση VaVoSVi Wolf 16 ἤδει Vi 17 μέλλοντι S 19 οὖν ἂν Vind)

518
συμμάχους τοὺς ἐν τέλει, ταῦτα τούτῳ δὸς ἄγειν· ὡς, ἂν οὗτος ἐκεῖ πράξῃ κατὰ νοῦν, ἡμῖν ἐνθάδε μέγα φρονεῖν ὑπάρξει.