Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

Φιλῶ γὰρ ἐμαυτὸν καὶ διὰ τοῦτο σὲ φιλῶ καὶ φιλεῖν ὁμολογῶ, ὡς ὅστις σε εἰδὼς οὐ φιλεῖ, δοκεῖ μοι μισεῖν αὑτόν. Κυζικηνῶν δὲ τὴν ὁρμὴν ἐπαινέσας μέμφομαι τὴν μεταβολήν. τὸ μὲν γὰρ εἰς τὸν κύκνον ἰδεῖν καλόν, τὸ δὲ τῷ κολοιῷ δοῦναι χώραν οὐ καλόν, ἀλλ’ ἀτεχνῶς τὸ Ἀριστοφάνους· ὁ Θέογνις ἀντ’ Αἰσχύλου. γράμματα δὲ πρὸς οἷα οἷα φῄς οὐχ ἧκεν, εἰ δ’ ἔλθοι, τὸν φίλον ὄψει, τῇ γυναικὶ δέ, [*](1 VI γ', σκά. Va ς', λβ'. Vo ς', [λβ']. S ε', λα' 13 VI γ', σκβ'. Va ζ', λγ'. Vo ς', λγ') [*](2 cf. ep. 535, Sievers 76 not. 34. Seeck 63. 332 3 cf. ep. 526. Seeck 276 14 Seeck 175. 332 18 Salzmann 82 19 sq. Arist. Ach. 10 cf. ep. 439) [*](3 σεβῆρος V σέβηρος Va 4 ἐμοὶ S | παρ’ V 5 δὴ V sed η ex ε corr m4 6 ἐμὲ κακὸν S 9 ὦν V sed ἃ suprascr m4) [*](10 κωλύσῃ V sed ῃ in ras m5 κωλύσει S 16 μοι reposni e libria με Wolf 18 τὸ(2)] τῶ Va 19 τὸν V 20 ὁποῖα Vo Wolf 21 ἔλθοι V sed θ in ras m5)

498
ἥν, ὅτι αὐτῆς ἐπιμελῇ, μακαρίζω. πέπρακται γὰρ ὧν ἔχρῃζε τοῦ παιδὸς εὑρόντος ἕτερον σύμμαχον.

[*](W 442)

φκη΄.

Δημητρίῳ. (356)

Πόλλα ἀγαθὰ γένοιτο Βακχίῳ καλῷ τε ὄντι καὶ καλῶν ἐρῶντι. λέγω δὲ οὐκ ἐμαυτὸν σεμνύνων, ἐρᾷ μὲν γὰρ καὶ ἐμοῦ, καλοῦ δὲ οὐ πάνυ, σοῦ δὲ πάνυ τε ἐρᾷ καὶ πάνυ καλοῦ, ὃς τοιαύτην ἡμῖν φέρων ἐνέθηκας εἰς τὴν ἐπιστολὴν τὴν ἠχώ, ὥστε κατειχόμην μὲν ὑπ’ αὐτῆς καὶ πρὸς τὸ κάλλος ἐπήδων θαυμάζων τῶν ὀνομάτων τὴν ὥραν οὐχ ἧττον ἡ αὐ- τὴν ὁ Πὰν τὴν θεόν.

συνέβη δέ τι δυσχερὲς ἐμοί τε καὶ Βακχίῳ. μεσούσης μὲν γὰρ τῆς ἡμέρας λέγων ἐπεπαύμην ἐγώ, ληγούσης δὲ οὗτος ἐπῆλθε καὶ βλέποντες εἰς ἀλλήλους ἠληοῦ- μεν, ὁ μὲν ὡς ὑστερήσας τῶν λόγων, ὁ δ’ εἰπὼν οὐ τυχὼν τῆς τοῦ φίλου ῥοπῆς. ἀλλ’ ἐκεῖνό γε ἐτερπόμην ἀκούων, ὅτι τὴν ἀπάτην οἱ τοῦτο παθόντες παρ’ ὑμῖν ἀποτίθενται καὶ ἐπανίασιν ὅθεν οὐ καλῶς ἐξέβησαν.