Epistulae
Libanius
Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.
ἠρόμην οὑν αὐτόν· ποῦ δὲ τὰ πρὸς ἐμὲ γράμματα; νομίζων οὐκ ἄν σε ἐτέ- ροις γράφοντα μνήμην ἡμῶν μὴ λαβεῖν. ὁ δὲ ποῖα ἔφη γράμματα;σοὶ γὰρ ἔρχεται δι᾿ ἡμῶν οὐδέν:
ἐνεθυ- μούμην οὖν ὅτι πλάσμα ἦν ἅπαν ἐκεῖνο καὶ ὁ σὸς ἔρως λόγος ἦν, οὐκ ἔοως. εἰ γὰρ δὴ φὴς ὅτι αὐτὸν οὐκ ἐπιστείλας ἔπαυσα ἐγώ, τούτῳ δεικνύεις αὐτῷ τὸ μὴ πολὺν ἐν σοὶ γενέ- σθαι τὸν θεόν εἰ γὰρ ἦν, ὃ πολλάκις ἔλεγες, πολύς τε καὶ ἰσχυρός, οὐκ ἄν ποτε ἐκινήθη φαύλη προφάσει.
νῦν οὖν ἄνω ποταμῶν· σὺ μὲν ὑπερορᾷς, ἐγὼ δὲ ἐρῶ. καὶ μεταπεσόν- τος ὀστράκου φεύγεις, ἐγὼ δὲ ὁ διώκων εἰμί.
παραμυθεῖται δέ με τὸ μετὰ πολλῶν μὶν ἐθνῶν, πολλῶν δὲ πόλεων, πλείστων δὲ ἀνθρώπων ὑβρίζεσθαι. εἰ γὰρ οἱ μὲν εὔχονταί σε λαβεῖν ἡνίοχον, σὺ δ’ ἐξὸν ἄρχειν οὐκ ἐθέλεις. ἀλλὰ μᾶλλον τρυφᾶν ἢ πονεῖν, καὶ καθεύδειν ἢ εὖ ποιεῖν, πῶς οὐ πάντα μικρά σοι νενόμισται;
ἀλλὰ γὰρ οὐ καλῶς ἔοικα ῥητορεύειν, εἰ δυσ- χεραίνων σου τὴν ὑπεροψίαν ἀφ’ ὧι ἔσται μείζων λέγω· τοι- οῦτον γὰρ τὸ φάσκειν εἰς σὲ κεχηνέναι τοσούτους. 7, ἕν’ οὖν μὴ τοῦτο 7], μάνθανε ὡς οὐ πᾶσιν ἀρέσκεις. οἷς γὰρ αἱ τῶν ἄλλων συμφοραὶ πρόσοδοι, κἂν ἀποτεμόντες σε φάγοιεν ἂν ἡδέως, θαυμαστὸν δὲ ἴσως οὐδέν. καὶ γὰρ οἱ λύκοι μισοῦσι τοὺς κύνας.
[*](8 Eur. Hipp. 1 10 Salzmann 90 | Plat. Phaedr. p. 241 B. Salzmann 59 21 cf. ep. 1365. PJat. soph. p. 231 A. Richtsteig 74)[*](1 αὐτὸ libri Wolf | ἠρόμην — 2 ἄν σε S sed ἠρόμην οὖν ποῦ τὰ πρὸς ἐμὲ γράμματα, νομίζων ὡς οὐκ ἄν σε in marg | αὐτόν et 2 δὲ om Vind Benz 2 ὡς post νομίζων Benz)[*](3 οὐ V sed in μὴ corr m4, Va 4 ἐνεθνμήθην D 6 φὴς γρ θεόν libri edd 8 τὸν ἔρωτα S 9 ποτ’ VaVind edd 15 μικρά σοι πάντα S 17 σοι Va sed ι suppl m5 | μείζων ἱστᾶι Vind Benz | σοι ante μείζω D | μεῖζον Vi | τοιούτου S 19 γε post τοῦτο Vind Wolf et inser S delevi 20 συμφοραὶ V sed corr m2 | κατατεμόντες aut ἐπιτεμόντες coni Re | σου V sed ου in ε corr m4, Va | φάγοιαν Va sed α(2) suppl m5 | ἂν inser Va4 om V)