Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

Λεόντιος ἑσπέρας ἰδών μου τὸν ἀδελφὸν καὶ φήσας σε 15 ἐπεσταλκέναι μοι δι’ αὐτοῦ τῆς ὑστεραίας θεατὴς ἦν ἁρμά- των ἁμιλλητηρίων, ἐμοῦ δὲ ἐπελέληστο Γυμνασίου δὲ ἐπει- γομένου καὶ μὴ λαβόντα ἐκεῖνα γράφειν ἴδει. τίς γὰρ ἂν ἦν ἐκείνῳ λόγος ἢ ἐμοὶ δι’ ἐκείνου;

τούτῳ τοίνυν πρὸς τοῖς [*](13 Vιι β΄, δ΄. Va ς΄, ια΄. Vo ς΄, ια΄. S β΄, ρ΄) [*](3 Constantionopolin cf. ad ep. 480 7 Xen. Hell. II 4,1. Diod. S. XIV 5 14 cf. ep. 513. Sievers 71 not. 51. Seeck 86. 330. Silomon 52 15 cf. ep. 513. Seeck 197 17 cf. ep. 503) [*](1 κιννύραν Vo sed ν(2) inser m2, SViVind 2 ὑμῖν om W Vind 3 τῶ VoS | καλήν V sed ήν ex ῶν corr m2 | νὴ δία S) [*](6 ἤδει Vi | τίς VoVind 8 τῆς ante ἀρχῆς V sed eras | σύ- ρειν V sed ~ supra ι m2, VaVoVind συρρεῖν W sed γρ συρρεῖν in marg 10 παρὰ ἀράξιον V sed e παρ’ ἄξιον corr m2 | ταῦτα Vo sed in ταὐτὰ corr m4, SViW 11 βουλεύομαι W | ῑσα Vo) [*](12 δοθέντων Vi | sequitur ep. 505 in V 17 ἐπειγομένου scripsi auctore Re coll. ep. 524 ἐπιγενομένου libri sed γενομένου del Va, Wolf 18 τίς γὰρ ἂν ἦν et 19 τοίνυν πρὸς τοῖς del Va)

480
ἔμπροσθε ἐκείνιος ἐγὼ μὲν οἶδα καὶ τῶν νῶν χάριν, αὐτὸς γὰρ ἦν ὅσπερ ἔμπροσθεν, δεῖ δὲ καὶ ὑμᾶς εἰδέναι δημοσίᾳ. τὴν γὰρ πόλιν ὑμῖν ἀπέφηνε θαυμαστὴν ἐκ τῶν αὑτοῦ τρόπων τῷ κοινῷ δόξαν περιθείς. ἔφυγέ τε γὰρ οὓς ἔδει φυγεῖν ἐχρήσατό τε οἷς μὴ χρώμενος ἂν ἠδίκει. δυνάμεως [*](†) δὲ ἧς ἤλπιζέ τε καὶ δικαίων παρὰ τῆς Τύχης ἐγέλα- σεν, οὐκ ἐταράχθη.

κομίζει δέ σοι καὶ οὗτος διήγησιν πραγμάτων, ὥσπερ ἐκεῖνος Κλημάτιος. ἐφ’ οἷς δέομαί σου μηδὲν ἀλγῆσαι, ἕνα μὴ πάνυ μοι φίλος ὢν ἀνόμοιος ἦς τῷ φίλῳ· ὡς ἔμοιγε πίσης ἐφάνη γαλήνης πρᾳότερα τὰ παρα- στήσαντά μοι δόξαν ὅτι λυπήσει

τὰ μὲν οὖν τῶν πολιτῶν πλὴν τοῦ Κοκκυλίωνος ἡμέτερα, καὶ νέοι καὶ γέροντες καὶ τῶν γε ξένων ὅσοι γαστρὸς ἐγκρατεῖς· τῶν δὲ τὰς δίκας λέγειν μὲν οὐ δυναμένων, εἰς δὲ τοὺς λέγοντας εἰσβιαζομένων, οὓς τὸ τοὺς ἀμείνους λοιδορεῖν, ἄλλο δὲ οὐδὲν ἂν ποιήσαι γνω- ρίμους, οὗτοι μισθὸν τοῦ δειπνεῖν τοῖς ἑστιῶσι παρέχουσι τὴν ἐπὶ τοῖς φληνάφοις βοήν.

ὁ δὲ σὸς ἐκεῖνος ἑταῖρος ὁ παλαιὸς τὰ μὲν ἄλλα ἴσως οὐ κακός, Ἰσοκράτους δὲ οὐκ ἀκούει κολακεύεσθαι γὰρ ἐθέλει. τούτου δὲ ἡμεῖς οἶσθα ὡς ἀμαθεῖς. εἶτά φησι λόγους μὲν ἐπαινεῖν τοὺς ἡμετέρους, τρό- ποις δὲ ἐν οἷς θωπεῖαι καί τινα ὧν οὐκ ἂν ἐπαινέσαις ποιεῖ. χάριεν δὲ καὶ τούτου καὶ τῶν ἄλλων τὸ ποιοῦσιν αἰσχύνε- [*](4 Isocr. Phil. § 149 p. 112 c 8 ep. 495 10 Plat. ep. 7 p. 335D 12 cf. ep. 529. 537. Sievera 71 not. 51 Silomon 52 14 cf, t. IV 234, 18 18 [Isocr.] Demon. 30 p. 8c) [*](2 ὅσπερ scripsi e Vo sed σ iuaer m4 ὅπερ VVaS Wolf 4 τρόπων S sed ν in ras m4 4 ἔφυγεν et 6 ἤλπιζέν Va 5 sq. „fort. δυνάμεως δὲ τυχὼν, ἦς ἤλπιζέ τε καὶ δικαίως τυχὼν παρὰ τῆς τύχης ἐγέλασεν“ Re Suppl num ἤλπιζέ γε καὶ δικαίως παρὰ τῆς Τύχης <ἀτυχήσας>? cf. p. 489, i et 491, 10 9 ἴνα μοι πάνυ φίλος S | ᾖς scripsi e S ut coni Re εἶ VVo ᾖ Va ᾖ Wolf 10 πραότερα V 11 μοι om Va | λυπήσῃ Va λυπήσῃ S 15 ποιῆσαι Va noiriast Wolf 20 λόγους scripsi auctore Ke λόγῳ libri Wolf 21 ἐπαινέσας VVaVo ἐπῄνεσας S corr Wolf ’ 22 χαρίεν Va χαριὲν Vo cf. ad ep. 72)

481
σθαι· ποιοῦντες γὰρ ἐξαρνοῦνται.

ταυτὶ μέν σοι παρ’ ἡμῶν εἰ δ’ ἄχρι τῶν σμικροτάτων ἡδέως ἂν εἰδείης, τὸν οὐδὶν ἀγνοοῦντα Γυμνάσιον ἐγγὺς ἔχεις.