Epistulae

Ἐγὼ τοῦ φιλεῖν μέν σε καὶ προσέτι γε θαυμάζειν οὔτε ἐπαυσάμην οὔτ’ ἂν παυσαίμην· ἐγένετο δέ τις ὄκνος μοι τάχ ἴσως οὐκ ἄλογος, δι’ ὃν ᾤμην γράφων ἐνοχλήσειν· ὅθεν οὐκ ἠξίουν γράφειν.

Κληματίου δὲ ἐξελθόντος αὐτῷ τῷ φιλεῖν [*](13 Vι γ΄, ρq΄. Va ς΄, ζ΄. Vo ς΄, ζ΄) [*](3 Eur. Or. 486 6 sq. Plat. Phaedr. p. 269 B cf. t. VI 637, 6; II 646, 5. Salzmann 85 14 Sievers 70 not. 48. Seeck 212. 330) [*](18 Seeck 111) [*](1 δὲ VVaVoS sed in hoc γρ γὰρ suprascr, ViD 3 βεβαρ- βαρῶσθαι e βεβαρῶσθαι corr Vi 4 ἦν δεῖν VaVo Ι δή] „fort. ἀεί“ Re 6 τῶν inserui e librig om Wolf | ἠνεσχόμην reposui e YVaVoS sed in hoc γρ ἀνασχοίμην suprascr, ViD ἀνασχοίμην Vind Wolf 6 ὅτι] ὡς Vi 7 γε om Vind 8 αὐτῷ libri Wolf γρ δὴ γρτοῦτό γε 9 ἤδη S ἤδη Vi | καὶ om D 11 γε τοῦτο S 12 αὐτὰ] „leg. τὰ“ Re 16 τάχα V cf. ep. 406 p. 402,17; t. VI 660,13 17 ὦν Va | γράφων V sed e γραμμάτων corr m2 18 αὐτῷ τῷ V sed ex αὐτ τ corr m2)

σὺ γὰρ καὶ νόσων καὶ ταραχῆς καὶ πραγμάτων καὶ λύπης καὶ κινδύνων ἱκανὸν φάρμακον, καὶ δρόμος ἐπὶ σὲ τῶν πιεζομέ- νων καὶ ὁ χειμὼν ἔληγεν· ἐπεὶ καὶ νῦν ἐν τῷ νοσεῖν μένω παρὰ τὸ μὴ συνεῖναί σοι, συγγενέσθαι δὲ ὡς εὔχομαι, Κλη- μάτιος οἶδεν.

ἄγε δὴ καὶ αὐτὸς ἐπίστελλε καὶ τὰς ὑποψίας ἀφεὶς ἔχου τῶν ἀρχαίων.