Epistulae

τὸ κακὸν δὲ πάλαι μὲν ἐπέκειτο τῇ κε- φαλῇ, νῦν δὲ εἰς τοὺς νεφροὺς κατέβη, μᾶλλον δέ, τούτους μὲν ἰσχυρῶς πιέζει, τὴν δὲ οὐ τελέως ἠλευθέρωσεν, ἀλλ’ ἔκει [*](4 VI γ΄, ρκ΄. Va ε΄, μζ΄) [*](1 Acacius I Salzmann 18 2 cf. ep. 746 5 Sievers 70 not. 48. 224, 4. Seeck 86. 322 7 cf. ep. 414. 427 15 II. π 391 cf. t. II 104, 11 18 Constantinopolin. cf. Sievers 63 not. 6 20 cf. ad ep. 369) [*](1 μεγάλα S 2 καὶ πορθμοῦ libri Wolf delevi cum Salz- manno 18 coll. ep. 221 Ι τῆς ante Σικελίας SD Wolf delevi 9 δὲ poat ταῦτα Va Wolf et inser V5 διακεῖσθαι. ταῦτα δὲ Wolf Add 866 num ταῦτά γε? 11 λέξιν V 12 περιζῶσαν Va Ι δὴ scripsi e V sed ἡ ex εῖ corr m4, Va ut coni Re δεῖ Wolf 14 διαφθείρεις scripsi e V sed e διαφθερεῖς corr m4, ut coni Re διαφθερεῖς Va Wolf)

ἦρι μὲν οὖν ἄνωθεν ἐρρύη, παντὶ δὲ ἐνέβαλε σθένει· φάρμακα δὲ πάντα ἠλέγχετο καὶ ίατροὶ τὴν μὲν ὑπερβολὴν ἐθαύμαζον, κωλύειν δὲ οὐκ εἶχον. καὶ διετελέσαμεν ἐνναίοντες αὐτῶν ταῖς χερσὶ καὶ οὐδὲν ὅ τι οὐκ ἀνεχόμενοι.

θεῶν δὲ ἄρα τις ἡμῖν εὔνους, ὅστις, ἐπειδὴ χρῆν με καμεῖν, ἔδωκε παραμύθιον τὴν Ματίου παρουσίαν. ἐλθὼν μὲν γὰρ εὐθὺς ἀκροάσεως μετέσχεν, ὃ ἦν ἐκείνῳ τε πάμμεγα ἐμοί τε οἷον οὐκ ἄλλο.