Epistulae

Πάλιν ὁ σοφὸς παρ’ ὑμῖν Ὀλύμπιος, πάλιν ἐκεῖνοι σύλ- λογοι καὶ διάλογοι καὶ συμπόσια συγγραφῆς ἄξια, σοφιστὴς ὑπὲρ ῥητορικῆς τι λέγων, γραμματιστὴς ὑπὲρ τῶν ποιητῶν, σὺ καὶ Θεμίστιος ἐκ φιλοσοφίας, Ὀλύμπιος περὶ πάντων πο- λύς τε ῥέων καὶ καθαρὸς καὶ τῷ κάλλει τῶν ὀνομάτων ἀφέλ— κῶν τοὺς δαιτυμόνας τῆς θοίνης καὶ ποιῶν ἡδίω τῆς τρα- πέζης τὴν ἀκρόασιν.

ἐμοῦ δὲ ἴσως μεμνήσεσθε καὶ τάχ ἴσως ἐπ’ ἀμείνοσιν. ἀπόντα γὰρ ἐπαινέσεσθε καὶ τοὺς παρόν- τας ουκ ἀνιάσετε.

Ἀπήγγειλεν ἡμῖν Κλημάτιος τῶν εἰωθότων τι θρασύ- νεσθαί τινας κατὰ σοῦ καὶ μηδενὸς φείδεσθαι ῥήματος. ἐμὲ δὲ οὐ τὸ τοῦ πράγματος εἰωθὸς παρεμυθεῖτο μᾶλλον ἢ τὸ μηδὲ παύσασθαι ἐθέλειν πρᾶγμα οὕτως ἄδικον.

ἐδακνό- μην οὗν οὐδὲ ἔχαιρον ἔξω βελῶν ὤν, ἀλλ’ ὅτι μὴ φίλῳ παρῆν, ἤλγουν. ἡγοῦμαι μέντοι τὰ νῦν οὐ σφόδρα ὑμῶν ἀποστατεῖν ἥκοντος ὑμῖν Ὀλυμπίου τοῦ καλοῦ δικάσαι τε ἀγαθοῦ καὶ ἐλευθέρως θέσθαι ψῆφον καὶ νικῆσαι τὸν ἀδικοῦντα καὶ μετὰ τῶν ὑβρισμένων γενέσθαι. τὰ δ’ ἡμέτερα μεγάλα τε ἐποίησε καὶ μηνύσει πρὸς ὑμᾶς ἃ πεποίηκεν.

Ὁ μέγα τι λαβὼν παρὰ θεῶν ἀγαθόν, εἶτα μικρὸν εἰλη- 15 φέναι νομίζων ἀδικεῖ τοὺς δεδωκότας. σὺ δὲ εἶ μὲν ἐκ Μου- σῶν μᾶλλον ἢ ᾧ δάφνην ἔδοσαν, τάττεις δὲ σαυτὸν εἰς τοὺς οὐ μέγα λαβόντας.

ἀλλ’ ἀντιφθέγγεταί σοι πᾶς ἀνὴρ καὶ [*](1 Vi γ',ϥζ'. Va ε', κδ' 13 Vi γ',ϥη'. Va ε', κε΄. Vo ε᾿. κε΄. S β΄, [ιη΄]. Vi [ρς]΄. Vind ρμς΄. D Rhaul cod. Monac. gr. 199 fol. 317 r et cod. 145 p. 169) [*](2 Sievers 66 not. 21. 283,3, Seeck 294 sq. 320 3 Seeck 110 9 cf. ep. 406 14 Sievers 75 not. 23. Seeck 240. 320 16 sq. Hesiod. theog. 30. cf. ep. 1426; t. II 180, 1) [*](6 μὴ δὲ Vo Ι παύσεσθαι VVa | ἐδακνεν post ἄδικον inse- rendnm coni Re 8 τανῦν VVo Wolf cf. t. V 404,4 11 ὑμέ- τερα V 14 Φιλίππῳ — 404, 6 σοφιστῶν sua fecit Manuel Rhaul 15 Ὁ del S | τί Vind D | ras 3 litt ante θεῶν V Ι θεοῦ S 16 εἰ om Woif Cent Ι μὶν inserui e VVaSViD om γρ μέγα VoVind Rhaul Wolf 18 μεγάλα S μειάλα Vi)

ὅν δέ φημι σο- φιστήν, ἀγνοεῖν προσποιῇ πάλαι πρῶτον αὐτὸν ἐψηφισμένος σοφιστῶν.

Ἐπειδὴ πάλαι τῆς βοηθείας ἤρξω, καθ’ ἣν ἐκομισάμην τὴν ἐμαυτοῦ, βραχὺς ἀρκέσει μοι λόγος· πείθοντι μὲν γὰρ μα- κρῶν ἂν ἔδει, κινοῦντι δὲ τὸν πεπεισμένον οὐδὲν ἂν δέοι πολλῶν.

χεῖρα ὄρεξον, ὦ ἄριστε, τήρησον τὴν σαυτοῦ γνώ- μην, δὸς διὰ τέλους τὴν χάριν, μή με περιίδῃς ἀποσπώμενον ἀτυχοῦντος θείου καὶ πενομένων ἀδελφῶν καὶ μητρὸς ὑπὸ γήρως κειμένης μηδὲ ἐμὲ μὲν ἑλκόμενον εἰς γῆν ξένην, ἐκεί- ὄις δὲ πικρὰν τὴν πατρίδα γινομένην.

ποιεῖ δέ σοι τοὺς ὑπὲρ ἡμῶν λόγους εὐσχήμονας τὰ ἐμὰ κακά. ἥ τε γὰρ κεφαλὴ μοι κατείληπται νοσήματι, δι’ ὃ πλέον οἴνου πίνω φάρμακον, οἵ τε νεφροὶ τῇ κλίνῃ δεδώκασιν ἡμᾶς, ἃ δὲ ἥδιστον ποιεί [*](6 Vi γ',ϥθ'. Va ε',κς'.S γ',ϥς'. Vi[μγ']) [*](2 II. β 469 7 Sievers 66 not. 21. Secck 116. 320) [*](1 τὰ ante ἔθνη Rhaul | ὁτιοῦν ante εἴπη̣ς inserendum coni Re Ι comma poet εἴπῃς VVaVo Wolf delevi et poat ποιητή, e VVoSViVindD poaui Ι σὲ τίς V Ι ἀκήκοεν Va Ι μάχεται Vind sed χ in ras 2 πλείους reposui e libris Rhaul πλείονες Wolf | γρ ἐν κατασταθμὸν Va 8 ἐνὶ S 4 ἐψηφισμένος scripsi e Vo sed ος ex ων corr m4, Vind sed al ων al ον supra ος m2, ut coni Re ἐψηφισμένων VVaS sed in hoc ον supra ων Wolf ἐψηφισμένον Vi D Rhaul Wolf Cent 7 Τατιανῷ Wolf τῷ αὐτῶ (i. e. Δατιανῷ) S Vi 12 ἀποσπώμενον scripsi e V ἀπωσμένον. VaVo Wolf ἀπεωσμένον SVi 13 τοῦ ante θείου Vi 14 μὴ δὲ VoVi Ι ἐκείνω S ἐκείνη Vi 16 γιγνομένην S γενομένην Vi 17 μον? | διὸ V sed in δι᾿ ὅ corr m4, VaVi | πλεῖον Wolf)

μάρτυς δὲ ἡμῖν τῶν πα. θῶν ὁ παλαίσας τοῖς πάθεσιν Ὀλύμπιος, ὁ σός τε ἑταῖρος καὶ Ἱπποκράτους καὶ Πλάτωνος. οὗ δεδεήμεθα λαβέσθαι σου τῶν γονάτων καὶ ἐπιδακρύσαι καὶ μηδὲν ἱκετείας εἶδος ἀφεῖναι.

τούτοις σε παρακαλῶ, πρὸς δὲ ἄλλον οὐδὲν ἂν γράψαιμι τοιοῦτον λογιζόμενος, ὡς ἐθελήσας μὲν ἀρκέσεις καὶ μόνος, οὐ βουληθέντος δὲ σοῦ καὶ τἄλλα μάταια.

Τὰ μὲν ἄλλα ἡ πατρὶς ἡμῖν ἀμείνων τῆς ἀλλοτρίας, σὺ δὲ αὐτὴν οὐκ ἐᾷς πάντα εἶναι τῆς ἀλλοτρίας ἀμείνω. γραμ- μάτων γάρ, ἃ πρὸ τοῦ πλεῖστα ἔπεμπες, ἐπειδὴ δεῦρ’ ἥκομεν, ἐφθόνησας δίκαιος ὢν νῦν πέμπειν, εἰ καὶ πρότερον ἐτύγχα- νες σιγήσας.

καὶ τὸ ἔτι σχετλιώτερον, ἄλλοι μὲν εἶχον λα- βόντες καὶ ἐδείκνυσαν ἡμῖν, ἐγὼ δὲ ἠναγκαζόμην τοῦ μὴ λα- βεῖν αἰτίαν λέγειν. ἣν πάντα κινῶν εὑρεῖν οὐκ εἶχον. σοί τε γὰρ εὐπορίαν εἰς λόγους συνῄδειν ἐμαυτῷ τε εἰς σὲ φαῦλον οὐδέν, πλὴν εἰ τοσοῦτόν σε ἠδίκουν, ὅτι μέλλων δεικνύναι λόγον ἐπεισήνεγκα σὸν ὄνομα σὺν εὐφημίᾳ καὶ μὴν κἀκεῖνο φιλοῦντος καθαρῶς.