Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

Μικροῦ τὸν δεσμὸν ἀπορρήξας, ὁ δέ ἐστι νέοι καὶ τέχνη καὶ τὰ τοῦ διδάσκειν κακά, μετὰ τῶν βελτίστων τουτωνὶ τῶν [*](1 Vii β, κθ΄. Vo α΄, ,β΄. pr ;pd;d ε, ιγ΄. Vind ροα΄. D ριθ΄. pr) [*](2 cf. ep. 341. Sievers 72 not. 5. Seeck 118. 354 3 Pind. fr. 288 ed. Bergk-Schroeder cf. Plut. coni. praec. 48 p. 146 A. ep. 22 6 cf. ep. 33 12 cf. t. I 437 sq. cf. Sievers 245 16 Sie- vers 80. Seeck 350. 354. 213. Silomon 21 sq.) [*](4 τάδε Vo Wolf 5 αὐτὸν Wolf 7 κατελόχισας scripsi auctore Re κατελόχησας VVo edd 12 ἡ inserui auctore om libri edd | εὐφημία scripsi cum Re et Sieversio 245 εὐφη- μίασ libri edd | ἧς scripsi auctore Re ὡς V Vo edd 16 τῶ αὐτῷ Μοδέστῳ) Vind 17 καὶ τέχνη om Wolf 18 κάλη D) [*](9 λόγοι Λιβανίου in marg Vo 2)

35
ἑλκομένων ἧκον· τοσοῦτος ἐμέ τε καὶ τὴν πόλιν ἔσεισε φόβος. ἔστι γὰρ οὖν ἄνθος τῆς πόλεως ἡ τούτων οἰκία.

Λογιζόμε- νοι δέ, τίς ἦν ὁ καλῶν καὶ παρ’ ὃν ἥξουσι, πείθειν εἴχομεν ἡμᾶς αὐτούς, ὡς ἄρα αὐτοὺς δέχεται λιμήν, οὐ σκόπελος. ὥστε ἀνεπνέομεν πρὸς ἀλλήλους λέγοντες· τί δ’ ἂν γένοιτο κακὸν ἀπὸ τοῦ καλοῦ Μοδέστου; καλὸν δὲ εἶναί σε τοῖς τε ὅλοις πειθόμεθα καὶ μάλιστά γε δὴ τούτοις αὐτοῖς ὧν τὰ παρόντα μέρος.

πρᾶγμα γὰρ παραλαβών, ὃ πεσὸν εἰς χεῖρας ἄρχοντος τέρψιν τινὰ τὸ κακῶς ποιεῖν ποιουμένου πολλὴν ἂν ἤγειρε φλόγα. γαλήνην ἀπέφηνας τὴν προσδοκωμένην ζάλην τοῖς μὲν δοὺς ἀναβάλλεσθαι, τοὺς δὲ ὅλως ἀπαλλάξας ἐπί τε τοὺς ὀρφανοὺς οὐκ ἐάσας ἁρπαγὴν κωμάσαι

σὺ καὶ τὴν τούτων οὓς νῦν ἔχεις ἀδελφὴν ἐδάκρυσάς τε ἀγομένην καὶ ηὔξω τε ἡμῖν ἀποσωθῆναι καὶ τάχα οὐκ ἀτυχήσεις. γενοῦ δὴ καὶ τούτοις ἀνθ’ Ἑρμιόνος καὶ τὴν γνώμην ἢ ἐνεστήσω νόμισον νόμον. τοὺς μὲν γὰρ ἄλλους ἀλλοτρίοις παραδείγμασι παιδεύομεν, σὺ δὲ ἂν τοῖς σοῖς ἀκολουθήσης, πάνθ’ ἡμῖν εὖ κείσεται.

πολλαχόθεν δέ μοι τῶν ἀνδρῶν μέλει καὶ μὴ πᾶν ὑπὲρ αὐτῶν ποιοῦντι λόγος οὐκ ἱστᾶι. φιλίαν τε γὰρ ἐκ πα- τέρων δεδέγμεθα δίκαιά τε προσγεγένηται μείζω. τῷ μὲν γὰρ [*](1 Amm. M. XIX 12, 7 6 cf. ep. 39 8 cf. t. 11 94, 16 — 96, 11. Amm. M. XIX 12, 6 sq. 16 cf. ep. 701. Aristoph. Babyl. fr, II 981 (26) M (t. I 414, 87 K). Zenob II 22. Suidas s. v. ἀνθ’ Ἑρμίωνος) [*](2 γὰρ] μὲν D 3 καὶ — ἥξουσι om Vind D | παρ’ ὃν ἥξουσι Vo sed e παρὼν ἠξύσιν corr m 2 | ἔχομεν D 7 ὅλοις Vo sed in ἄλλοις corr m 2 ἄλλοις D | δὴ om D 8 παραβαλὼν SD 8 ὃ πεσὸν—9 ἂν ἤγειρε—10 ἀπέφηνας scripsi auctore Seeckio ὁ παῖς — ἀνήγειρε — ἀποφήνας libri edd cf. Sievers 80 not. 57) [*](9 καλῶς D 10 ἣν σὺ ἔσβεσας vel simile quid ante γαλήνην excidisse coni Re 11 δ’ Vo Wolf 12 ὀφθαλμοὺς D | δὲ ante καὶ D 13 καὶ expunxit Vo 2 14 δὴ scripsi e Vo sed η ex ε corr m 2, VindD δὲ VS edd Ἑρμιόνος scripsi e S ἐρμίονος Vind ἑρμίονος V Vo edd ἑρμιόνης D 17 πάνθ’ V sed ν in- ser m 5 19 πονοῦντι Vind 20 ἐνδεδείγμεθα V sed γρ δε- δέγμεθα in marg, S ἐκδεδέγμεθα D δεδείγμεθα pr)

36
Ἀντιόχῳ πάλαι συμφοιτῶν νῦν υἱὸν ἐν μουσείοις τρέφω μό- νον ὄντα αὐτῶ. τῷ δ’ Ἀρσενίῳ συνεφοίτων μὲν καὶ αὐτῶ πρεσβύτερος νέῳ γενομένῳ δὲ ἀνδρὶ δι’ ἀρετὴν τρόπων εἰς τὰ μάλιστα χρῶμαι, καὶ νῦν ἃ πρὸς τοὺς ἄλλους ἀπόρρητά μοι ῥητὰ πρὸς τοῦτον.

περὶ δὲ αὖ τοῦ τρίτου τί μεῖζον εἴποιμ’ ἂν ἢ ὅτι τοιούτους ἀδελφοὺς οὐ καταισχύνει κεκτη- μένος μὲν μικρά, τῷ μὴ πολλὰ δὲ οὐ λυπούμενος, ἡσυχίαν τι- μῶν καὶ τὸ τοῖς φίλοις εἶναι βέβαιος ἀσκῶν;

τούτους ἡμῖν, ὦ θρέμμα Δίκης ἀπαθεῖς τε καὶ ταχέως ἀπόπεμπε τῇ τε ἄλλῃ φυλάξας καὶ τῷ μὴ τοῖς κυσὶν ἐκδοῦναι.