Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

οἶσθά που Κυ- ρῖνον, ὅν οἱ λόγοι μὲν εἰς σοφιστοῦ θρόνον ἐκάθιζον, ἡ Τύχη δὲ εἰς ἀρχόντων ἤγαγεν. ἐκεῖνον λέγω τὸν Φιλίππῳ παρε- δρεύσαντα, τὸν Λυκίαν θεραπεύσαντα, τὸν ΙΙαμφυλίαν σεσω- [*](7 Vi γ΄, νς΄. Va δ΄ [νζ΄]. Vo δ΄, νς΄. S β΄, λα΄. Vi [ριγ΄]. C. D νη) [*](4 Phasganium cf. Seeck 254 8 Sievera 70 not. 47. Seeck 96. 345. Silomon 16 9 Calliopium cf. ep. 359 15 cf. ep. 359 17 a Seeck) [*](1 καθ’ ἡμέραν scripsi καθήμενος libri Wolf cf. ep. 1172 2 ὃν V sed o ex ω ras corr Ι καὶ(1) om Vi 4 καὶ inser V5 | ὑμέτερον SViC I προςθείην V sed ς add m5 Ι δ’ ἂν] δὲ ViC 6 καὶ ante πρὸς S I ἀλλότι Va | ὅτι SD Ι πρᾶξαι Vi 9 καὶ(1) om S 10 εἰς om D 12 σοὶ VaVo 14 προσθεῖναι δἠ ταύταις om SViCD I δὲ Wolf Ι δέ post ἔξεστι ἔστι D) SVtCD Ι αὐτῶ αὑτῶ C) post καὶ SViCD Ι μοι reposui e libris μὶν Wolf sed corr Add 862 15 ῥᾷον scripsi e SViCD ut coni Re ῥᾴ- διον VVaVo Wolf 17 φίλιππον C | παρεδρεύσαντα reposui e libris παρεδρεύοντα Wolf 18 τὸν Λυκίαν θεραπεύσαντα om VoSViD)

351
κότα, τὸν κυβερνήσαντα Κύπρον.

τούτῳ παῖς ἐστιν Ὁνω- ράτος, ὃν εἰ καὶ ἐμὸν θείης, οὐκ ἀδικήσεις. οὗτος ὁ νέος ἐγγέγραπται μὲν τῷ σῷ χορῷ, ᾄδει δὲ νῦν ἐν τῷ ἡμετέρῳ καὶ ἔσται δὴ βελτίων εἰς ἐκεῖνον ἀπὸ τῶν ἐν τούτῳ μελῶν. ἥξει δέ, οἶμαι, τότε, ὅταν γράφειν μὲν ὀξύτατος ᾖ, λέγειν δὲ ἀγα- θός. νεότης δὲ τοὺς γονεῖς μὴ φοβῇ.

ἄπεστι μὲν οὖν οὐ μόνος, μόνος δὲ ἴσως ὑπὸ καλῆς αἰτίας. ἣν αἰδεσθεὶς τίμη- σον ἐν τῷ καταλόγῳ τῶν νέων χώραν διδούς, ἣ πρὸ πολλῶν αὐτὸν ἀποδείξει. καὶ σοὶ παρ’ ἡμῶν ἀντὶ τούτων ὃ κεκτή- μεθα μόνον, ὁμολογία τῆς χάριτος ἐν λόγοις μακροῖς.

τξζ΄.

[*](W 370)

Μοδέστῳ. (358/59)

Ἀρ’ ὅπερ αὐτοὶ πεπόνθαμεν, τούτῳ καὶ αὐτὸς κατεδχέ- θης; ἡμεῖς ἑσπέρας προσιούσης, ὅτε δὴ βαδίζειν εἰώθαμεν παρὰ σέ, παρὰ μὲν τῶν ποδῶν ἀπαιτούμεθα τὴν ὁδόν, ἰδεῖν δέ <σε> α οὐκ ἔχοντες ἀλγοῦμεν.

ἴσως δὴ καὶ αὐτῷ σοι γίγνεται δύντος ἡλίου. διδάσκομαι δὲ τοῦτο τῷ τε ἄλλῳ σου τρόπῳ καὶ ταῖς αἰτίαις αἷς με ᾐτιῶ παραπέμποντά σε.

ἔλεγες τοίνυν ἠδικῆσθαι δύ’ ἡμέρας ἐκλιπόντος μου τὴν συνουσίαν, καὶ ἦν ἡδίω μέλιτος τὰ ἐγκλήματά μοι. κατηγοροῦντος δέ μου τοῦ νοσήματος, ὃ τὴν κεφαλὴν ἐνοχλεῖ, καὶ φάσκοντος οἴκοι [*](11 Vi γ΄, νη΄. Va δ΄, κη΄. Vo δ΄, κη΄. S β΄, μη΄. Vi [ ριη΄]) [*](12 Sievers 73 not. 11. Seeck 214. 345. Silomon 16. 20 sq. 18 cf. t. 1119,13) [*](1 ὀνωράτος VVoSViD 2 ἐμοὶ C 3 τε Wolf 5 τότε οἶμαι V 7 ἀπὸ SCD cf. t.I 131,22 Ι ἀποκαλῆς Vi Ι οὕτως post καλῆς VaVo Wolf et in marg V5 8 τῶν νέων scripsi e S ViCD τὸν νέον VVaVo Wolf 10 ὁμολογία om C 12 τῷ αὐτῷ (i. e. οδέστῳ) S (i. e. Ἰουλιανῷ) Vi 13 Ἄρ’ Fa 14 ὅτε reposui e libris ὅτι Wolf Ι εἰώθαμεν scripsi e SVi εἰώθειμεν V VaVo Wolf 16 σε iuserui cum Seeckio 345 om libri Wolf Ι ταὐτὸ γίγνεται V sed ο ex ον corr et γ(2) inser m5 19 ἠδικεῖσθαι Vi)

352
μεῖναι διὰ τὴν ἐκεῖθεν ἀνάγκην δευτέραν ἐξεῦρες αἰτίαν τὸ μὴ τοῦτό σοι μηνύσαι.