Epistulae

Ἔλαβόν σου πάνυ βραχεῖαν ἐπιστολήν, καίτοι βουλο- μένῳ με διδάσκειν ἐν ᾧ τὰ πράγματα ἕστηκεν ἦν μακροτέραν [*](15 Vi γ΄, ν΄. Va δ΄, να΄. Vo δ΄, να΄. S β΄. μγ΄) [*](4 cf. ep. 383. 430. Salzmann 40 16 Sievers 76 not 29. Seeck 184. 344. Silomon 16) [*](1 καὶ ante ταῦτα D 2 σοἰ V sed ὶ corr m2 et repinxit m5 Ι ἐκεῖσε V sed αυτον suprascr m5 3 οὕπω scripsi e V sed ex οὕτω corr m5, SViD ut coni Re οὕτως VaVo οὔπως Wolf 6 οὖν ante ἦν VaVoD 6 λέγων Vi Ι ὀνώρατον Va ὀνωράρου Vi ὀνωράτον SD Wolf 9 μὲν S Ι ras 2 litt post ὅτε V βελ- τίων Vi Ι ταῦτ’ S Vi 10 ἔδωκας ἂν τότε V sed ἂν inser m3 11 κἀκείνω coni Re Ι θαρρῶν om Vi 12 καὶ — ἀπολαύουσι in ἁ δὴ συνόντες ἐρεῖτε, νομίζετε καὶ ἐμὲ τὸν ἀπόντα ταῦτα ἀκούειν mutavit excerpt Neap Ι καὶ et τεύξομαι inser V5 om VaVo Ι ἀπολαύσει V sed σεῖ in ras m3 et in ουσι corr m5 Ι βασου Vi 14 αὐτῶ V sed ω ex ων corr M5 Ι ἔπαινος Vi 16 ἰαμβλίχω φιλοσόφω S 18 μοι S Ι ἔστηκεν V sed εν in ras m4 Ι μακροτέ- ραν scripsi scripsi μακρότερα libri Wolf)

ἐγώ σε τὸ πρῶτον ἡγούμενος εἰς Ἰταλίαν τρέχειν ἔπεμπον ἐκεῖσε γράμματα. Πρόκλος <δὲ> α ὁ κομίζων. μικρὸν ὕστερον ἔμαθόν <σε> α Ἀθήνησιν εἶναι διενοούμην πέμπειν Ἀθήναζε, σὺ δὲ ἐκ Μακεδονίας ἐπέστελ- λες. πάλιν Ἀθήνηθεν γράφεις. τί τις ἂν ποιήσειε πρὸς τοσαῦ- τα πτερά;

ἀλλ’, ὦ πολλὰ μὲν ἀθυμήσας, πολλὰ δὲ ὑπο- μείνας, ἀφεὶς τὸ ἐπιστέλλειν αὐτὸς φάνηθι νομίσας ταύτην εἶναι τὴν φωνὴν τῶν σῶν ἀγρῶν τῶν ἔτι μὲν καλῶν, σοῦ δὲ ἀπόντος χρόνον μακρὸν ἴσως ἀκουσομένων τι καὶ ἄλλο.