Epistulae
Libanius
Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.
Μικρὸν α μὲν οὐδὲ τὸ τοὺς ἄλλους περὶ σοῦ παρ’ φέρειν λόγους, ὧν τοὺς μὲν ἠλπίζομεν, οἱ δὲ καὶ κρείττους ἦσαν ἐλπίδος· μέγα δὲ καὶ Μεῖζον ὅτου βούλει καὶ κολοφών, φασιν, ἐγκράτιον τὸν καλὸν μετὰ σῆς εὐφημίας ἐπιέναι τὴν πόλιν.
ἰδεῖν τε γὰρ ἄρχοντος ἀρετὴν μᾶλλον ἑτέρου δεινὸς καὶ πόρρω κολακείας καὶ φίλος ἀληθείας καὶ δὴ καὶ λόγου κέκτηται δύναμιν εἰς ἔπαινον ἔργων καλῶν. οὗτος ἥκων οὐκ ἔφθη μοι συμβαλὼν καὶ διηγεῖτο τὰ σὰ προστιθεὶς εὐχὴν μακρὰν γενέσθαι σοι τὴν ἀρχήν. τοῦτο δὲ ἦν οὐ σὲ βουλο- μένου πονεῖν, ἀλλὰ μὴ πονεῖσθαι τὰς πόλεις.
ἐξήγγειλέ σου καὶ τὸν πόθοι τὸν περὶ τὰ γράμματά μου καὶ δεινὰ πεπονθέναι λέγων, ἐπειδήπερ οὐκ εἶχεν αἰτοῦντι δοῦναι, γράιειν ἐκέλευεν, ἐγὼ δὲ οὐκ ἀντέλεγον.
αὐτὸς μὲν οὖν ὑφ’ ἡμῶν κατεχόμενος μένει, τοῦ γὰρ ἀνδρὸς ἀμφισβητοῦμεν πρὸς τὴν πατρίδα, τὸν δὲ ἀδελφὸν ἐπεθύμησε μετ’ ἐμῶν ἐντυχεῖν σοι γραμμάτων. καὶ ἐντεύξεται. σὺ δὲ τριῶν ἕνεκα τὸν ἥκοντα φίλει, τοῦ τε ἀδελφοῦ λέγω γαῖ τῶν τρόπων καὶ τῶν γραμμάτων.
[*](1 Vi γ΄, λγ΄. Va δ΄, λγ΄. Vo δ΄, λγ΄)[*](2 Seeck 110 343. Silomon 16 5 Salzmann 39 6 cf. ep. 1381 12 Thuc. IV 59, 1)[*](4 καὶ inserui e libris om Wolf 6 ὅτου Bcripsi eVVa ὅτι Vo Wolf Ι κολογών scripsi κολοφὼν V κολοφῶνα VaVo Wolf 6 Ἐγκράτιον scripsi ut coni Re coll epp. 1381. ἐγκύτιον V Vo Wolf εὑκύτιον Va Ι σῆς scripsi e VVa πάσης Vo Wolf 9 οὗτος scripsi e V a sed ex οὕτω corr m2 ὃς VaVo 14 τὰ γράμματα σοι supra αἰτοῦντι δοῦναι Vo3)