Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

τοῦτον τὸν ἄνδρα κέκληκα δῶρον. ὂν ηὐξάμην ἂν παρ’ ἡμῖν εἶναι μᾶλλον ἢ οὗπέρ ἐστιν, μὴ τὴν ὑμετέραν ὅσαπερ τὴν ἐμαυτοῦ ταύτην ἐτίμων.

[*](1 Seeck 175 10 Seeck 194 de Leontio Comite Orientis anni 349 cogitavit sed parum certa res est)[*](1 παῖδας Wolf Ι μὲν post παῖδες inser V5 2 σοὶ Va Ι τὸν λόγον V sed in τῶν λόγων corr m4, e quo τὸν λόγον restituit m5 3 δεύτερόν τι scripsi e V sed e δεύτερον τὸ corr m5 δεύτερον τὸ VaVo Wolf 5 ἐπαμείνοσιν VVa 6 ἄρα Va ὁ χρηστόν V sed χ corr m5 10 βοήσαι scripsi e V sed ex ~ corr m5, Vo βοῆσαι Va βοηθήσαι Wolf „βοῆσαι debebat prae- ferri exclamaret: Leontins, mallem tamen νοῆσαι Λεόντιον“ Re 11 φθεγγόμενον VaVo sed in hoc in φθέγγομαι corr m4 12 γιγνόμενος V sed γ(2) inser m5 13 τὸν V sed ὸν in ras m5 Ι καὶ(2) inser V5 Ι ἐφοίτα] ἐμοί τὲ V sed add m5 16 ηὐξά- μην scripsi e V εὐξάμην Va εὐξαίμην Vo sed ι eras et α supra αι m3, Wolf Ι οὗπάρἐστιν Vo sed α in ε corr m3)
323

τμα'.

[*](W 344)

Δημητρίῳ. (358/59)

Ἀλλὰ καλὸν μέν, <ὅτι> α ἀδελφὸν ἐπένθεις, ἐπεὶ καὶ οὐκ ὄντα ἡμῖν ἀδελφόν, ἐπειδὴ φίλος ἦν ἀγαθός· καλῶς δὲ ἐποίησας ἀφελὼν τῆς λύπης, ἣ τὸν οἰχόμενον οὐκ ὠφελοῦσα τὸν ζῶντα ἔκοπτεν.

ἰατρὸν μὲν οὖν σοι πείθομαι τὸν τῶν λόγων προστάτην γεγονέναι θεόν, ὅπως μὴ τοῦ λυπεῖσθαι μᾶλλον ἢ τῶν λόγων εἴης· εἰ δ’ ὄντως σοι παρ’ ἡμῶν τοῦτο ἥκει, κέρδος ἐμὸν τὸ σέ τινος λελύσθαι κακοῦ.

λόγους δὲ ἐμοὺς θαυμάζω μὲν ἥκιστα, κάλλους γὰρ ἀφεστᾶσιν, εὐδαι- μονίζω α δὲ σοῦ περὶ αὐτῶν τοιαῦτα ψηφιζομένου.