Epistulae
Libanius
Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.
Τοῖς ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος ὑμῖν ἡ ῥητορικὴ τίμιον, ταύτης δὲ πλεῖστον Ἱερώνυμος μετέχει. πᾶσα τοίνυν ἀνάγκη καὶ τοῦ- [*](18 Vi γ΄, κε΄. Va δ΄, κε΄. Vo δ΄, κε΄) [*](6 Eupaterio cf. ep. 335 Seeck 111 19 Sievers 241, 4. Seeck 136. 3 17. Silomon 17 21 cf. ep. 334) [*](1 γάρ, ὃ παρὰ σοὶ μίγα scripsi auctore Re γὰρ ὁ παρὰ σοὶ μέγας libri Wolf 2 ἐστιν Va 3 δεῖ Vi 6 ἄλλῳ scripai e Va ἄλλον V sed ov in ras m 5, VoS Vi Wolf | ὠνόμαζον Va Vo sed in hoc ο(2) in ε corr m3 ὠνομάζω Vi Ι τὸν ante ἄρχον- τα Va Vo Wolf delevi 7 αὐτοῦ Vo Vi 8 ἐπαινῶν scripsi e S Vi ut coni Wolf Re ἐπαινῶν VVaVo Wolf 9 ἐλοῦσαν V sed in ἔλουσαν corr m5 ἕλουσαν Vi 10 ἑτέρου reposui e libris ἐτέρῳ Wolf 13 εἰπεῖν(1) scripsi ἰδέν libri Wolf Ι ὃ(1) scripsi e VVi sed del et in εἰπεῖν corr Vi ἂ VaVoS Wolf Ι σιγᾶν(1 inserui auctore Ke om libri Wolf Ι ὦ Va 16 μὴ ante ζητήσει inserendum coni Re 20 ὑμῖν V sed υ in ras m5 Ι τίμιον re- posui e libris τίμιος Wolf)
ἦν μὲν γὰρ αὐτῷ λόγος ὑπὲρ ὧν ἐδικάζετο γεγραμμένος, ὡς δὲ οὐκέτ’ ἐδέησεν ἀγῶνος, εἰπεῖν ὅμως δεη- θεὶς καὶ τυχὼν εἰπὼν ἐπαινούμενος ἀπῆλθεν, ὥστ’ ἐμὲ χαί- ρειν. εἶς γὰρ ἡμῖν ὁ διδάσκαλος, ἐμοί τε καὶ τούτῳ. καὶ ὅ τι ἂν τούτῳ καλὸν ὑπάρξῃ, τοῦτ’ εὐθὺς ἐμόν.
λέγοντα μὲν οὖν οἶδ’ ὅτι θαυμάσῃ, θαυμάζων δὲ οἶδ᾿ ὅτι καὶ φιλήσεις κατ’ αὐτό γε τὸ θαῦμα καὶ ὅτι γε οὐ ῥήτωρ πλέον ἢ χρηστός. εἰ δέ τι καὶ τοῦτο δυνήσεται τὸ μέλειν ἐμοὶ τοῦ ῥήτορος, εἴ- σομαί τε χάριν καὶ ἴσως ἀποδώσω.
τλς΄.
Γαϊανῷ (357/58)
Λόγος ἥκει περὶ σοῦ πρὸς ἡμᾶς ἐπὶ πλεῖστον ἥκειν σε λόγων, καὶ δὴ καὶ τοὺς τρόπους εἶναί σοι μὴ χείρους τῶν λόγων. ὃ μαθὼν ἐγὼ τὸν ταῦτα κεκτημένον ἥδιστ’ ἂν ἰδών, ἐπεὶ μήπω τοῦ μείζονος ἔστι τυχεῖν, εἰς τὸν δεύτερον εἶδον πλοῦν καὶ ἐπιστέλλω.
τὸ δὲ πρὶν ἐντυχεῖν τοῦτο ποιεῖν ἀντὶ τοῦ νομίζειν ἄτοπον ἐρωτικὸν ἡγοῦμαι. οὕτω δέ σε [*](11 VI γ΄, κς΄. Va δ΄, κς΄. Vo δ΄, κς΄. S β΄, ξδ΄. Vi ρλ΄. D λς) [*](1 Seeck 282 12 Sievers 252, 5. Seeck 161. 347. Silomon 17 16 Salzmann 55) [*](3 comma post ἀγῶνος posui colon V om VaVo Wolf Ι comma post εἰπεπὶν VaVo Wolf delevi Ι ὄμωσ V sed σ in ras m2 5 ὅτι libri Wolf 6 ἐμόν λέγοντα scripsi ἐμὸν ἔλεγον. τὰ libri Wolf ἐμὸν ἔλεγον. λέγοντα Re 1 εὖ ante οἶδ’ inse- rendum coni Re Ι οἶδ’ scripsi οἶδα libri Wolf Ι θαυμάσῃ scripsi e V θαυμάσεις VaVo Wolf Ι δὲ] δ’ εὖ Re 9 παρά σοι ante δυνήσεται inserendum coni Re 12 τατιανῶ Vi 14 χείρους V sed ους ex ω corr m5 16 ἐστὶν Va)