Epistulae

σοί τε οὖν συνήσθην τῆς τοῦ ἐραστοῦ μανίας τού- τῳ τε τοῦ κάλλους ὧν εδίωξε παιδικῶν. ἀλλ’ ἧκε μὲν ἐκεῖθεν φαιδρὸς καὶ εὐθὺς ἠπείγετο πρὸς τὸν ἤπιον ἄρχοντα, δέξῃ [*](9 Vii α', σνά. Va γ', ξζ'. Vo γ', ξζ'. S δ΄, μά'. Vi ρλή'.) [*](10 Sievers 210,8. Seeck 160. 376. Silomon 468q. 11 cf. ep. 270. 1002. 1019 Sievers 198 not. 62, Seeck 460 13 ζ 318; θ 493 20 Plat. Phaedr. p. 249 E) [*](1 διατάχους Va 2 ἵππων Va 5 ἐπίττατε Va 7 ἶσον Va Vo Wolf 11 νομέσιος S | οὗτος οὔτ᾿ ἔλεγεν οὕτως pcripsi e V SVi οὕτως οὔτ᾿ ἔλεγεν οὗτος VaVo Wolf 12 οὔτε Va Vo Wolf απέλαυε Va 15 ἅπαντα Va 17 sq. συνηδονῆ Vi 18 εἶχεν Va) [*](20 αὐτοῦ Vo | ἐρασθοῦ Vi 21 ἧκεν Va 22 αὖθις coni Re Ι ἠπείγετο V sed γ in ras m3)

δάκρυα δέ, ὁπόσα αὐτῷ κινήσεις μέλλων ἀπαίρειν, ὁρᾶν δοκῶ. παραμυθείσθω μέντοι τούτῳ γε αὑτὸν τῷ πάλιν ὑπὸ σοὶ τὴν Ἀρμενίαν ἴσως ἂν γενέσθαι μετὰ μεί- ζονος τοῦ σχήματος. τὸ παράδειγμα δὲ ἐγγύθεν. τοῖς γὰρ τὰ ἐλάττω καλῶς ὑμῖν διῳκηκόσι ·μείζων εὐθὺς ἀρχή, τὸ αὐτὸ γέρας τε καὶ πόνος.

ταυτὶ μὲν οὖν τελοίη θεός, Ὀλυμπίῳ δὲ φράζε θαρρεῖν ὡς ἐμοῦγε καὶ τοῦ δικαίου χάριν καὶ ὅτι σὺ κελεύεις ἕξοντος ἐν μεγάλῃ προνοίᾳ τὰ τῶν νέων.