Epistulae
Libanius
Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.
Ἄριστον μὲν δρῶν εἰ βούλει νομίζειν Ὀλύμπιον, ὀρθῶς οἰήσῃ· τῶν πλουτούντων δὲ αὐτὸν εἰ τιθείης, οὐ τὰ ὄντα δο- ξάσεις. καὶ ταῦτα εἰδότες Ῥωμαῖοι κατέλεξαν μὲν εἰς αὑ- τούς, ἀφῆκαν δὲ ἀτελῆ.
λέγω δὲ τοῦτο οὐ τοῦ καὶ παρ’ ὑμῶν αὐτῷ γενέσθαι νῆν ἀτέλειαν, οὔπω γὰρ τὰ τοιαῦτα ὑμῖν ἡ πό- λις πεπαίδευται, καίτοι χρῆν ἐν ᾗ σὺ ζῇς καὶ πολιτεύῃ, ἀλλ’ ὅτι τὸν μηδὲν ἐκεῖ τιθέντα δίκαιον παρ’ ὑμῖν μήτοι μείζω τῆς δυνάμεως φέρειν.
ὁ δὲ οὐ μείζω μόνον, ἀλλὰ καὶ ὧν ἕτε- ρος ὀφειλέτης, ταῦτα ἀναγκάζεται φέρειν, διότι τούτῳ τε Ὀλύμ- πιος ὄνομα κἀκείνῳ, δι’ ὃν οὗτος ἕλκεται.
καὶ οὐκ ἄρα μά- ταιος ἦν ὁ τοῦ Μαντιθέου φόβος οὐδ’ ὑπὲρ φαύλου λόγον ἀνήλισκεν, εἰ δὴ οὗτος οὐκ ὢν ταὐτοῦ πατρός, ὅτι ταὐτὸν ὄνο- μὰ ἔχει πράγματα ὑπομένει.
φασὶ δὲ αὐτὸν καὶ χορηγὸν ἐνηνέχθαι τῆς τὰ μέγιστα δαπανώσης, ὁ δὲ οὔτε ταύτην οὔθ’ ἣν δευτέραν νομίζετε δύναιτ’ ἂν ἄρασθαι, φαίην δ’ ἂν ὡς οὐδὲ τὴν τρίτην ἄνευ πόνου, καὶ ταῦτ’, ἤν τις αὐτὸν κατὰ [*](1 VII α΄, σλγ΄. Va γ΄, (??). Vo γ΄, [ν΄]. Be (??)) [*](2 Sievers 284, 5. Seeck 301. 375 Silomon 44 5 cf. ep. 251 II cf. ep. 251 13 Mantithei apud Dem. adv. Boeot. de nom. (cf. p. 999, 28), non eius ad quem Libanii ep. 400 data est, ut See- ckius 201 opinatus est. cf. t. VIII 653, 8 sq. 15 sq. cf. ad t. III 438, 16 16 sq. cf. ep. 1277) [*](2 θεμιστίῳ cultello bibliopegi demptum Be 6 αὐτοὺς Va Vo Wolt 6 τῶ VVo 7 ἂν ante αὐτῷ V Ι αὐτὸ Va Ι τὴν] τινὸς libri corr Wolf 8 ἐνῆ Va 9 τῶν Be Ι μήτι V „aut μὴ τὰ μείζω aut μήτοι γε μείζω leg. “Re. 10 ὁ — 11 φέρειν in marg Be 10 ὧ Vo sed ὁ suprascr m3 | δ’ VoBe Wolf 12 διὼν Va 14 comma post ἀνήλισκεν posui e V ut coni Re colon Va punctum VoBe Wolf Ι οὐκῶν Va Ι ταυτοῦ Be sed ου ex ω corr m2 | ταὐτὸ Wolf 18 ταύτην VaBe Ι οὐ post αὐτὸν inserendum coni Re)
τοῦτο δὲ έ·σται χρόνοις ὕστερον. οὓς γὰρ νῦν προσειλήφατε παρὰ τῆς μητρός, οὕτω γὰρ εὖ ποιοῦντες καλεῖτε τὴν Ῥώμην, τούτους ἀναβολῇ δεδώρηται βασιλεύς. ἧς εἴ τις Ὀλύμπιον ἀποστερεῖ, μὴ ποιοῦ φορητόν. οὔτε γὰρ αὐ- τὸν εἴποις ἂν μὴ φιλεῖν φιλοῦντί τε βοηθεῖν αὐτὸν εἰκός.