Epistulae
Libanius
Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.
τῷ δὲ Ὀλυμπίῳ πάντα καλὰ καὶ μεγάλα πλὴν χρημάτων. ἦν γὰρ δὴ καὶ πατὴρ αὐτῷ δίκαιος καὶ ταῦτα ὢν δυνατός τε καὶ πολλῶν πατήρ, ἀλλ’ ὁ τρόπος οὐδ’ ὑπὸ τῆς πολυπαιδίας ἐγένετο χείρων.
ὅν μοι δοκεῖ μούμενος Ὀλύμπιος ἐν τῇ Μακεδόνων ἀρχῇ γενέσθαι πενέστε- ρος αὐτοὺς δὲ ἐκείνους ἐποίησεν εὐπορωτέρους. ὥστε εἴ τις αὐτὸν προσείποι σὸν μαθητήν, οὐκ ἂν ἁμάρτοι. καὶ γὰρ ἐν σοὶ ταῦτα πάλαι τε ἦν καὶ νῦν ὁρᾶται.
τούτῳ οὖν δεό- μεθα σύμμετρον εἶναι τὴν φοράν, κἄν τις εἰς τὸ λειτουργεῖν ἄγη νῦν, διακωλύειν τοῦ νόμου μεμνημένον, ὃς τοῖς ἄρτι δε- δομένοις ὑμῖν ἔδωκεν ἀναβολὴν οὐ νομίζων καλῶς ἂν ἔχειν πρὸ τῶν προΤέρων τοὺς δευτέρους δαπανᾶν.
πολλὰ τῇ πό- λει νῦν ἐπὶ τὸ βέλτιον μετέστη, τί δὲ οὐκ ἔμελλε σοῦ γε εστηκότος; σχῆμα ἀρχῆς, οἰκοδομημάτων κάλλη, τὸ μὴ τὰ δη- μόσια τῶν ἰδίων εἶναι ἐλάττω, ταμιεῖον ὑδάτων, δι’ οὗ καὶ πρὸς ἡμᾶς ἔστιν ὑμῖν ἁμιλλᾶσθαι.
γενέσθω δὴ καὶ τοῦτο [*](4 Pompeianns cf. ep. 288. Seeck 241 12 cf. ep. 262 14 ConBtantinopoli cf. Sievers 288 16 Seeck 876 18 cf. 1. 1 628, 6 sq.) [*](1 καὶ ante πλουτῶν Be Wolf delevi | πλοῦτον Va sed in πλουτῶν corr m4 | ἥττων Va sed ἦττον Buprascr m4 ἤτω Vo Ι πλουτεῖ Va sed tl ex οἱ corr m4 3 καλὰ καὶ μεγάλα Bcripsi e V S τὰ καλὰ μεγάλα VaVoBe Wolf 4 δὴ inser Vo2 6 χείρων Be aed e χεῖρον corr ’ 7 ἀρχὴν Be 10 τούτῳ Bcripai e VVa sed in hoc e τοῦτο corr m4, VoS τοῦτο Be Wolf sed corr Add 861 12 δεδογμένοις VVo sed in hoc γ inser m3, S 13 ὑμῖν inserui e VVaVo sed in hoc in ἡμῖν corr m3 Be ut; coni Re ἡμῖν S om Wolf | ἀναβολὴν scripsi e VVaVoS coll ep. 252 ἄγειν σχολὴν Be Wolf | οὐ in οὖ corr Vo4 15 γε om Be 16 signum interrogationis post ἐφεστηκότος posui cum Valesio Amm. XIV 1 p. 4 Re Seeckio colon VVa comma S om VoBe Wolf qui signum interropationis post ἀρχῆς posuit 18 ἡμᾶς scripsi, e Be ut coni Re Suppl Sievers Seeck VVaVoS Wolf | ὑμῖν scripsi e Va ut coni Re Suppl Sievers Seeck ἡμῖν VVoSBe Wolf | ἁμιλλᾶσθαι Be | δεῖ Be)
δεινὸν φήσει τις εἶναι τὸ μὴ βαδίζειν ἐκεῖσε τοὺς ἐγγεγραμμένους. καὶ πάνυ γε, εἰ μὴ τὸ κωλῦον εἴη. ἀλλ’ ὅ γε Ὀλύμπιος, ἂν ἐκεῖνο ποιή- σῃ, μητρὸς γέγονε προδότης. ἡ δὲ γραῦς τε πάνυ καὶ ἐπιθυ- μεῖ τοῦ παιδὸς ἁπτομένη τὴν ψυχὴν ἀφεῖναι. καὶ ταύτην ὁ μὴ δοὺς τὴν χάριν ἀσεβέστερος Ἱππομένους. τήν τε οὖν γνώ- μὴν θαυμάζοις ἂν εἰκότως καὶ τῶν οὐ δικαίων ἀπολύοις ἀνα- λωμάτων.
[*](4 Salztnann 65 10 Diog. prov. III 1. Salzmann 29)[*](1 τὸ ante καινόν Wolf delevi | κὰν Be aed ἁ in ras m2 j τοῦ μὴ τοῦ Be | μὴ δὲ VVaVoBe 2 πάλαι om Be 8 ὑμῖν Bcripsi e VVaVoS cum Sieversio Seeckio ἡμῖν Be aed η in ras m2, Wolf 4 ὑμῖν reposui e libris cum Seeckio ἡμῖν Wolf ἀπογραμμῆς 5 ἔλθη(1) VVoS Ι φήσει e φὴσ corr Βe2 7 κωλῦον SBe fortasse recte at cf. ep. 925. 941. t.I 166, 13; II 399, 12 | ἐκείνως VS ἐκεινος Va ἐκεῖνος Vo 8 ἡ—9 παι- δὸς om Be 8 τε inserui e libris om Wolf 10 ἱππομένους Be sed ἱππο in ras m2 11 ἀπολύεις V)[*](10 Ἱππομένης Μηναίων ἄρχων, ὃς ἐξέπεσε τῆς ἀρχῆς δι’ αἰτίαν τοιαύτην. ἦν αὐτᾷ θυγάτηρ ἥντινα τῶν ἀστῶν τινος αἰσχύναντος λάθρα (ὑπ’ γῆς ὑπ’ ὀργῆς Suid.) καθεῖρξεν εἰς οἴκημα δήσας σὺν ἵππῳ καὶ τροφὴν οὐδετέρῳ οὐδὲ ἑτέρῳ Be) εἰσέπεμπε πιεσθεὶς οὖν λιμῶ (λοιμῷ Be) ὁ ἵππος ἐφώρμησε § παιδὶ καὶ ἐφόνευσε ταύτην, ἐπαποθανὼν καὶ αὐτὸς ὕστερον. με- τὰ ταῦτα ἐπισκαφείσης αὐτοῖς τῆς οἰκήσεως οἰκίσεως Be) ἀπ ἐκείνου ὁ χῶρος ἐκαλεῖτο ἵππου καὶ κόρης in marg Be (=Suid. 8. V. Ἱππομένης Nicol. Dam. fr. 51 [Mueller Fr. H. G. III 386]))