Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

Ἄλλῳ μὲν ἄρχοντι μὴ ἐπιστέλλοντι τοῖς φίλοις συγγνοίην ἄν, ἐπικλύζονται γὰρ ὑπὸ τοῦ πλήθους τῶν πραγμάτων, σὺ δέ, κρείττω γὰρ ἔχεις φύσιν ἢ τοῦτο παθεῖν, οὐκ ἔστιν ὅπως ἂν ἀποφύγοις τὴν αἰτίαν.

ἀλλὰ περὶ μὲν τῶν ἐπιστολῶν βουλεύσῃ καὶ ἴσως ἐπιστελεῖς κωλύων μὴ μείζω σοι γενέσθαι τὰ ἐγκλήματα, τὸν φέροντα δὲ τὴν ἐπιστολὴν εἰ δεῖ τι παρὰ σοῦ παθεῖν ἀγαθόν, μὴ βουλεύσῃ· δεῖ γὰρ τοῦτο εὐθὺς κε- κρίσθαι, τὸ δεῖν αὐτὸν εὖ παθεῖν.

τῶν τε γὰρ περὶ τὸν ὕπαρχον ῥητόρων οὐδενὸς ὕστερος τῇ τε τῶν τρόπων ἐπιεικείᾳ πρῶτος ἁπάντων ἐμέ τε οὕτω φιλεῖ καὶ χαίρει τιμῶν, ὡς ἄν τις ἕτερος τιμώμενος.

ὅπως οὖν ἐπὶ δυοῖν ἀγκύραιν ὁρμεῖν [*](6 VII α΄, σγ΄. Va γ΄, κ΄. Vo γ΄, κ΄. S β΄, ξζ΄. B μᾱ) [*](3 cf. ep. 217 p. 199, 21. Salzmann 8 5 Seeck 224 7 cf. ep. 203. 223. Sievers 251. Seeck 163. 373. Silomon 48 13 An- dragathium cf. ep. 223 18 Salzmann 56) [*](2 οἶδ' Vind Ι τούτῳ scripsi e Vind τούτοις VVa Vo Be Wolf τούτοις S 3 κατὰ λόγον Be Ι μὴ δ’ VVaVo Vind Be 11 μὲν om Be 12 κωλύσων 13 τὸν φέροντα δὲ scripsi e VVa VoS τὸν δὲ φέροντα Be Wolf 14 δεινὸν VaVoS Ι οὐκ ante εὐ- θὺς inser Vo 4 18 ἐπιδυοῖν Be Ι δυεῖν Va) [*](5 Ὀλύμπιον] τὸν τοῦ Θύωνος ἀδελφόν suprascr Be 13 τὸν φέροντα δὲ] Ἀνδραγάθιον δηλονότι suprascr Be)

206
ἔχη, μὴ σαυτὸν δίδου μόνον, ἀλλὰ καὶ τὸν ἄριστον Ἰουλιανὸν σαυτῷ ποίει παραπλήσιον. πάντως ἀρκεῖ σοι γράμμα περὶ τοῦ νεανίσκου καὶ γέγονεν εὐμενής.

[*](W 224 (Anecd. t. II p. 389))

σκγ.

Ἰουλιανῷ. (360?)

Ἆρ’ ἡμῶν ἐπιλέλησαι; ἡμᾶς μὲν γὰρ οὐκ ἐᾷ τοῦτο πα- θεῖν ἡ Φοινίκη τὴν σὴν ἀρχὴν ὕμνοις ἀθανάτοις τιμῶσα. ῥει δὲ καὶ ἀπὸ τῆς ὑμετέρας Ἀσίας τῶν ἔργων λόγος βεβαιῶν τὰς προσδοκίας. οὐδὲν γὰρ οὕτω μέγα τῶν ἀγγελλομένων ὄντων ἁπάντων μεγάλων ὥστ’ εἶναι κρεῖττον ἐλπίδος.

ἡμεῖς δὲ διά τε τὴν συγγένειαν τὴν πρὸς τοὺς Ἴωνας χαίρομεν καὶ ὅτι σὲ εἰκὸς ὁδῷ χωροῦντα αὐτῶν τε ἐκείνων καὶ τῶν τῇδε μετὰ μείζονος ἄρξειν τοῦ σχήματος.

τούτων μὲν οὖν θεῷ μελή- σει, χάριν δὲ οὐκ ᾔτησέ με μᾶλλον ἢ δέδωκεν Ἀνδραγάθιος οὑτοσὶ δεηθεὶς λαβεῖν ἐπιστολήν. οὐ γὰρ μᾶλλον ἐκεῖνος ἡδί- ων ἔσται τῆς σῆς ἀπολαύων ῥοπῆς ἢ αὐτὸς ὅτι σὲ προσειπεῖν εἶχον ἡδόμην.

τρία δή σοι τὸν νεανίσκον συνίστησιν, ἥ [*](4 VII α΄, σδ΄. Va γ΄, κα΄. Vo γ΄, κα΄. D ρλη΄. Be μβ΄. Fabric. Bibl. gr. VII p. 401 (e Be)) [*](1 cf. ep. 223. Seeck 191 6 Sievers 251 Seeck 191. 373. Silomon 48 11 cf. ep. 279. 1281. 0. Maeller, Ant. Antioch. 19) [*](14 cf. ep. 222) [*](2 ἀρκεῖ σοι scripsi e VVa VoS ἀρκέσει Be Wolf 3 γέγονε Wolf 6 yap om DBe Wolf 8 ἡμετέρας D Fabr Ι ὁ ante λόγος Fabr 12 αὐτῶν Be sed ῶ ex ό corr m 2 13 ἄρχειν D ἄρ- ξοντα Fabr Ι τοῦτο Wolf An 14 δέ με οὐκ ᾔτησε Fabr 15 οὑτοσὶ om Wolf Ι ὁ ante δεηθεὶς Fabr 16 σοι Be Wolf An Ι πρὸς εἰπεῖν Va 17 ἡδονὴν Fabr | συνίστησι Be Wolf An) [*](1 Ἰουλιανὸν] τὸν τοῦ παραβάτου θεῖόν τε καὶ ὁμώνυμον saprascr Be 2 τοῦ νεανίσκου] τοῦ Ἀνδραγαθίου. εὐθὺς ἀπὸ μόνου τοῦ γράμματος γενήσεται πρᾶος ὁ Ἰουλιανός suprascr Be 11 οἱ περὶ τὴν Σμύρναν Ἴωνες ἀποικίαν ἐποιήσαντο εἰς Ἀντιό- χειάν ποτε. καὶ διὰ τοῦτο συγγενεῖς αὐτοὺς καλεῖ in marg Be)

207
τε τοῦ λέγειν δύναμις, ἣν ἐν τοῖς ὑπάρχοις ἔδειξεν, ἥ τε ἐπιεί- κεια τῶν τρόπων, ἣν οὐκ ἔφθη τις συμμίξας καὶ οὐκ ἔγνω, τό θ’ ἡμῖν ἐπιτηδείως ἔχειν καὶ ταύτῃ γε νικᾶν τοὺς ἡμῖν ἐκ παιδὸς γνωρίμους.