Epistulae

Μέμνησαι τῶν λόγων ἐκείνων, οἶς τε αὐτὸς ἐχρῶ περὶ τοῦ δεῖν τὰ πρότερα δίδοσθαι, καὶ τῶν ἐμῶν, οἳ τὸ πεπαῦσθαι τὴν δόσιν ἐπῄνουν.

τοῖς αὐτοῖς δὴ καὶ νῦν ἐμμένων μι- κρόν τι τῶν εἰρημένων μεταστῆσαι βούλομαι. ὥσπερ γὰρ ἤδη τις ἐπὶ πάντας ἄγων νόμῳ τὸ λειτουργεῖν τοὺς ἀφ’ Ἁρμοδίου τῆς ἀνάγκης ἐξείλετο, οὕτως αὐτὸς λέγω· λαμβανέτω δὴ μη- δεὶς πλὴν Ἱλαρίου τοῦ ῥήτορος, ὃν ἴδει μὲν εὐδαιμονεῖν οἴκοι Ἄι γεωργεῖν, ἐξωσθεὶς δὲ ὑπὸ τῶν βιασαμένων οὐδ’ ἀπὸ τῆς γλώττης ὁρᾷ καρπόν, ἀλλὰ τὸ τῆς παροιμίας· Δελγὸς ἀνὴρ στέφανον μὲν ἔχει, δίψει δ᾿ ἀπόλωλεν. οὕτως οὐ παρ’ ᾧ λόγοι, τούτῳ πρόσοδος ἀπὸ τῆς τέχνης, τὴν δὲ αἰτίαν ἄλλος ζητείτω.

τοῦτό γε μὴν ἐμὸν εἰπεῖν, ὡς, εἰ μὴ φυλάξαις τἀνδρὶ τήνδε τὴν καταφυγήν, οὔθ’ ὁ Ἑρ- μὴς οἴσει πρᾴως δόξεις τε ἐπιλελῆσθαι τῆς φιλτάτης σοι Καπ- παδοκίας ἡμεῖς τε ἀθυμήσομεν, κἂν μὴ μεμφώμεθα.

ἀλλ’, ὦ γενναῖε, πεῖθε τὸν κράτιστον Ἐλπίδιον σώζειν καὶ τὸν ἄνδρα καὶ τὸν παῖδα. τῆς αὐτῆς δὲ ἀρετῆς ἀφελέσθαι τε οὓς εὔλο- [*](1 Vii α', ρπς'. Va γ', δ'. Vo γ', δ') [*](2 cf. ep. 207. Sievers 83 not 74. Seeck 68. 372. Silomon 41 sq. 7 Leptines. cf. Dem. Lept. § 18 p. 462, 19 9 cf ep. 207 12 Diog. IV 26. Suid. s. V. Δελφός. Salzmann 237 19 Seeck 168) [*](4 τὸ scripsi anctore Re τότε libri Wolf 7 νόμους τοῦ V eed ω το snprascr m 4 7 καὶ Ἀριστογείτονος num post Ἁρμο- δίου inseredum coll Dem. 1. 1. t. II 13, 2; V 53, 19; VI 364, 8? 8 ἐξείλετο scripsi e VaVo sed in hoc ἐξ inser m 3, ut coni Re εἵλετο V Wolf Ι δὴ μηδεὶς reposui e libris δὲ οὐδεὶς Wolf 9 ἰλαρίου Va 12 δίψει scripsi e V Suid. coll 1. 1 626, 2; II 516, 14; IV 262, 8; V 426, 6 δίψη VaVo Wolf 16 φυλάξῃς V Wolf num φυλάξεις 16 πράως V 19 punctum post παῖδα posui cum Re colon V colon post ἀρετῆς Vo Wolf om Va Ι δὲ in- serui e 7 om VaVo Wolf)

Δόγμα νενίκηκε παρ’ ἡμῖν τὸ παρ’ ὑμῖν καλὸν καὶ τῇδε φυτεῦσαι, νόμων μάθησιν. τὸν μὲν οὖν ἄριστον ζητῶν σὲ τοῦ- τον εὑρίσκω, τὸ δ’ ἄκοντα ἀναστῆσαι νομίζων οὐκ εὐσεβὲς βουλῆς ἀφίημι κύριον ἐπιθυμῶν μὲν ἔχειν, ἕλκειν δὲ οὐκ ἀξιῶν.

φράζε δὴ τὸ δοκοῦν καὶ φράσαις γε ὅ βούλομαι. νικῶντος δὲ θατέρου τίνα καλοῦντες οὐκ ἂν ἁμάρτοιεν μήνυε.