Epistulae

Συνήσθην Γεωργίῳ συναχθομένῳ τοῖς ἠτυχηκόσιν Ἀλε- ξανδρέων, συνήσθην δὲ καὶ σοὶ δεξαμένῳ λόγους ὑπὲρ τῶνδε παρ’ ἐκείνου τοῦ πρότερον πολεμοῦντος ἐκείνοις.

τί δὴ λοι- πόν; σαυτῶ τε κἀκείνῳ καὶ ἡμῖν καὶ τοῖς Αἰγυπτίων χαρί- σασθαι δαίμοσιν. ἥξει μὲν γὰρ αὐτίκα τὸ χρυσίον, τὸ δ’ αὖ- θις αὐτὸ γενέσθαι τῶν δεδωκότων, ἀλλὰ μὴ μεῖναι τὴν ζη- μίαν ἐν σοί τε καὶ τῇ σῇ γνώμῃ καὶ τῇ σῇ χειρί. ἢν γὰρ μὴ ρπς΄ [*](1 Vii α', ρπε'. Va γ', β'. Vo γ', β'. S δ', λε' VII α΄. γ', γ'. Vo γ', γ') [*](2 Seeck 71. 371. Silomon 38. 47 3 cf. ep. 169. Seeck 196 VII 11 cf. ep. 100. Reiske, De quibusdam e Libanio repetitis argumentis ad historiam ecclesiast. pertinentibus, Lipsiae 1759 p. 12. Sievers 80. Seeck 214. 371. Silomon 39 sq. 12 Theodoret. hist. eccl. II 11) [*](5 ἔπη Vo sed ‘ e ’ corr m3 6 μέλησιν V Vo sed in inser m5, S 7 ἔλθοις Va Vo | δέδωκα S 8 διατοῦτο Vo 14 τί δὴ reposui e libris τῶνδε Wolf, quod in τί corr Re, De quibusdam arg. 12 delendum coni 18 τε om Va | ἦν Va)

ἄγε οὖν ὅπως ἀγωνιῇ λαμπρῶς διὰ τέλους καὶ δείξεις συνᾷδον τῷ προοιμίῳ τὸ πέρας.

Ζηνᾶν καὶ ὡς ῥήτορα δεξιὸν καὶ ὡς ἄνδρα ἀγαθὸν φι- λοῦμεν, ὀφείλομεν δέ τινας αὐτῷ καὶ χάριτας ἀντὶ τῶν πό- νων, οὓς ὑπὲρ ἡμῶν ὑπέμεινεν ἀδελφὸς ὁ τοῦδε, ὅτε με Λι- μένιος ἀποκτεῖναι δεῖν ᾤετο φέρων ἑτέρῳ χάριν. ὁ δὲ ἔστη μετ’ ἐμοῦ πρὸς ἄρχοντος ὀργήν.

ἔδει μὲν οὖν ζῆν τὸν χρὴ. στὸν Παιόνιον καὶ κομίζεσθαι τὰς ἀμοιβάς· ἐπεὶ δὲ ἀπῆλθεν, οὗτος τῶν ἐκείνου γίγνεται κληρονόμος, ὃν δαίμων τις, οὐκ οἶδα ἀνθ’ ὅτου, φέρων ἐνέβαλεν εἰς πρᾶγμα μιαρόν, ὅθεν αὐ- τῷ ζημίαι μικρὸν ἀποφαίνουσαι τὴν ὕδραν. ἀεὶ γάρ τις ἐπὶ συκοφάντῃ συκοφάντης. ὁ δὲ ἀπέτισεν ὁπόσα ἂν καὶ τὸν Μί- δοῦ πλοῦτον ἐξήλεγξε.

παραμύθησαι δὴ κεκακωμένον ἄνδρα καθάπερ πόλιν μακρᾷ πολιορκίᾳ πεπονηκυῖαν. οὔτε γὰρ ἐμοὶ μὴ τούτῳ βοηθεῖν εὐσεβὲς σοί τε ἡμῖν τι ποιεῖν τῶν κατὰ νοῦν ἐν μελέτῃ.