Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

Γαυδέντιον οἶσθα τὸν διδάσκαλον τὸν χρηστόν. ἐπὶ τοῦ- τόν τις καταφεύγει γεωργός, ὁ δὲ ἐπ’ ἐμέ, ἐπὶ δὲ σὲ ἐγώ. πάντως δέ, ὃ καθ’ ἡμέραν ποιεῖς καὶ νῦν ποιήσεις, κωλύσεις βίαν.

τὸ μὲν οὖν ὄνομα τῷ χρῄζοντι τῆς βοηθείας Ἀντώ- [*](13 Vii α', ρνε'. Va β', οη'. Vo β', (??) D ρξγ') [*](1 cf. ad ep. 64. Salzmann 49. Bayer, Isidors v. Pelusium klass. Bildung 72 6 Seeck 311 7 Seeck 283 14 Seeck 244. 368. Silomon 36) [*](1 οὗτος V 2 πρᾶος libri | „οὐκ ἐψεύσω si bene reddi debet: „neque tu hoc unquam inficiatus es“. mallem καὶ οὔ σε ψεύσομαι et credas velim me ad te nil mentiri“ Re ὡς Wolf | ἑτέρων Va 3 τ’ S W Vind 5 τῶν·] τὸν Vi | Vi 6 γε post βούλει SWVind 8 τοῦτ’ VD 8 λήξαντος — 9 ποιεῖ om Vind 8 λήξαντα D 9 οὗτος post τοιοῦτος Wvind οἶος inser S 10 ἀναφανεὶς W Vind 11 ἦν Va ἂν D | λεύη̣ VaVo sed in hoc ς add m3 14 πρισκιανῶ D 16 τίς V Va Vo D | γεώργιος Va sed ὸς supra ιος m4, Vo 17 μέραν Va Vo Wolf 18 τῷ] τὸ V | χρήζοντι libri Wolf)

163
νιος, γεωργεῖ δὲ περὶ Κύρον· ὁ δὲ ἀδικῶν, εἴπερ ἀδικεῖ, ρεγρῖνος, τῶν σῶν οὗτος ὑπηρετῶν. παῦσον τοίνυν ἢ βιαζό- μενον τοῦτον ἢ ψευδόμενον ἐκεῖνον.

ροε΄.

[*](W 175)

Ἀνδρονίκῳ. (360)

Ἀλλ’ ἐγώ σοι παρὰ τοῦ Δημοσθένους λαβών τι περὶ τουτουὶ διαλέξομαι Βάσσου. οὗτος τοίνυν, Ἀνδρόνικε, πένης μέν ἐστιν, οὐ πονηρὸς δέ γε.

οὗτος μέντοι Φοῖνιξ ὢν καὶ διὰ πάντων ἥκων πόνων ἕστηκε νυνὶ λόγον τε κομίζων καὶ φασκώλιον κενόν, ὅπως τὸν μὲν εἴποι, τὸ δὲ ἐμπλήσαι.

σοὶ δ’ ἄμφω πρέπει, τὸν μὲν δέξασθαι, τὸ δὲ μικρὸν ὂν ἐμπλῆσαι. μέγα δὲ τούτῳ καὶ τὸ μικρόν, ὥστε τοὺς μὲν εἰσοίσοντας οὐκ ἀνιάσεις, τὸν δὲ ληψόμενον ὀρθώσεις.

ὃς ἧκε μὲν ἐκ Δα- μασκοῦ παρ’ ἐμὲ πτωχός, λόγων ἐπιθυμητής, ἀκούων δὲ Αἰ- σχύλου λέγοντος ἐκ τῶν πόνων τίκτεσθαι τὰς ἀρετὰς βροτοῖς ὕπνον φυγὼν καὶ θεαμάτων ἡδονὰς βλαβερὰς νομίσας τε τοὺς [*](4 Vii α', ρνς'. Va β', οθ'. Vo β', οθ'. S α', ςη'. Vi (ροδ'). Vind νγ΄. Mor. Lib. opp. t. II p. 575 (e cod. Skoklosteriano cf. ad ep.123)) [*](5 Sievers 83 not. 78. Seeck 71. 368. Silomon 36 6 Dem. adv. Eubul. § 46 p. 1312,28 7 Seeck 96 14 cf. ep. 348. 699. Aesch. fr. 340 N2 (immo vero Pseudophocyl. 163 [151]. cf. ad t. VIII 96, 14)) [*](1 κῦρον D cf. ep. 152. 1071 6 λαβὼν τί V Vind λαβόντι Va Vo sed in hoc o in ω corr m3 7 βάσου V Va Vo | ὃς S sed οὗτος τοίνυν in marg | τοίνυν om V Va S Vi Mor inser Vo3 8 νιξ Vo 9 νῦν Vi Mor 9 λόγον — 10 ἐμπλήσαι praemissis verbis φασκώλιον δερμάτινόν τι πηρίδιον Λιβάνιος ἐν ἐπιστολῇ citat Thomas Mag s. v. φάσκαλος p. 380,15 R 10 εἴπη V Vi Thom Mor | δ’ Va Vo Wolf | μικρὸν ὂν post δὲ Thom V Vi Thom Mor Gothofr Not ἐμπλῆσαι Va 11 δὲ V Vo Vi Mor 12 μετὰ δὲ τοῦτο Mor 13 ἀνιάσεις V sed ς in ras ἀνιάσει Vi Mor | καὶ ante τὸν Vo sed del m3 | τὸν ληψόμενον Mor | δὲ om VaVo sed in hoc inser m3 | ὀρθώσει V Vi ὣς ἥκει Mor 14 παρ’ ἐμὲ om Vind | ἀκούω Vi | 15 τὰς reposui e libris om Wolf)

164
περὶ λόγους ἱδρῶτας μέθης ἡδίους καὶ ταπεινὸν οὐδὲν οὐδὲ αἰσχρὸν ἀναγκασθεὶς ἀχρηματίᾳ ποιῆσαι πρὸς τοσοῦθ’ ἥκει τῆς τέχνης, ὥστ’ ἤδη καὶ περὶ τῶν σῶν καλῶν ἔχει τι φθέγ- ξασθαι σύμμετρον μὲν ἴσως οὐδέν, ἔχει δ’ οὖν τι τοιοῦτον ὃ κἂν ἐπαινέσαι τις.

ἀλλὰ σὺ καὶ Δαμασκῷ καὶ ἐμοὶ χάριν διδοὺς κοὶ πολὺ πρότερον τῷ διδόντι λόγους θεῷ καὶ λογισά- μενος ὅτι σοι τὸ ἄρχειν ἀπὸ τῶν λόγων ἀπόπεμψον ἡμῖν τὸν Βάσσον μετὰ βελτίονος μὲν ἐσθῆτος, ἱλαρωτέρου δὲ τοῦ προσ- ώπου καὶ διὰ τῶν αὐτῶν τῷ μὲν βοήθει, τοὺς δὲ ἄλλους ἐπὶ τὴν παιδείαν παρακάλει.