Epistulae

ἡμεῖς μὲν οὖν οὗπέρ ἐσμεν κύριοι πληροῦμεν, συν- αχθόμεθα τῷ φίλῳ, σὺ δὲ παρ’ ᾧ τι πλέον μεθ’ ἡμῶν μὲν συνάλγησον, μόνος δὲ ἐπικούρησον χρηστός τε φαινόμενος καὶ τῇ δυνάμει χρώμενος.

ἴστω δὲ πρῶτον μὲν τῆς χάριτος τὸ μὴ δι’ ὀργῆς λαβεῖν τὴν μονήν, μᾶλλον δὲ τὸ τὴν ὀργὴν ἐπὶ τοὺς οὐκ ἀφέντας ἐξελθεῖν μετενεγκεῖν· δεύτερον δὲ τὸ τὴν ἐπικειμένην ζημίαν.

οὐκ ἔστι τῶν ῥεόντων ἃ ζητοῦμεν, οὐδὲ γὰρ ἃ πράττεις καθημέραν τῶν ῥεόντων ἐστίν, οὐδέ γε πάσης γνώμης, ἀλλὰ τῆς σῆς μόνης. μὴ οὖν θαυμάσῃς, εἰ πάλαι διδάσκων ἡμᾶς, ὡς κἀν τοῖς ἀμηχάνοις ἰσχύεις, ἀπαιτῇ παρὰ τῶν ἐκεῖνα ὁρώντων ἕτερα ἐκείνοις ἐοικότα.

ἀλλ’ ἐννοήσας τε ὅθεν ἡ καταδίκη καὶ τὸ πρᾶγμα μεμψάμενος καὶ [*](1 Seeck 361 3 Sievers 229. Seeck 361. 370 cf. ep. 222) [*](2 ἀναγκάζη οι S ἀναγκάζῃ V Vo D Wolf | τὰ om Va 3 βαλ- βίδος Va Vo S Vind D Wolf | ἀρθὲν scripsi ut coni Re αἱρεθὲν αἱρεθὲν reliqui libri sed ἀρ supra αἱρ Vind, Wolf 5 θαρσα- λέως S | καθεύδοι SVind 6 καταβαλεῖν Va | δὲ om 9 „post οὖν videtur ἔρανον excidisse; est Demosthenica dictio ἔρανον πληροῦν φίλῳ a nostro imitatione repetita“ Re Va | τί Vind | μὲν om VD 11 δὲ] τε Vo sed in m3, S 12 πρέπον D 13 τὸ om Vind 14 λύσαι Vo 15 et 16 ῥεόντων scripsi e V S Vind D ut coni Re ῥαιόντων VaVo sed in hoc αι in ε corr m3, Wolf 16 καθ’ ἡμέραν D 19 ἀπαιτεῖ D 20 ἐννοήσας S | τε ὅθεν scripsi ὅθεν τε Wolf | τε post πρᾶγμα inserendum coni Re)