Epistulae
Libanius
Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.
εἰ δὴ σὺ μὲν θεῖος καὶ τοῦτό φασιν οἱ θεοί, μάχονται δ’ ἐκεῖνοι τῇ ψήφῳ τῇ σῇ, τίνες ἂν εἶεν, σκόπει θαυμάζω δὲ αὐτῶν εἰ ἐμὲ μὲν ἡγοῦνται τύχη μὲν ἠνθηκέναι πάλαι, γήρᾳ δὲ ἀπεσβηκέναι νῦν, αὐτοὶ δὲ ἐξ ἀφανείας πολ- λῆς νυνὶ σοβοῦντες οὔτι οἴονται τύχῃ κεχρῆσθαι τῇ μικρὸν ὕστερον ἀποπτησομένῃ.
ἐμὲ μὲν οὖν τούτων οὐδὲν δύνα- ται δάκνειν, εἰ δὲ ἤλγουν, εἶχον ἄν. ὅθεν ἂν παραμυθίαν ἀγάγοιμι· πολλοῖς γὰρ ἐμοῦ βελτίοσι τὰ τοιαῦτα ἐπέθετο στό- ματα, σοὶ καὶ τῷ σῷ διδασκάλῳ καὶ τῷ ’κείνου καὶ ἔτι γε τῷ ’κείνου.
σὺ μὲν οὖν ὡς ἂν φιλοσόφων ὁ δοκιμώτατος εὔχου τῇ Δίκῃ μεταβαλεῖν αὐτοῖς τὸν τρόπον, ἐγὼ δὲ ὡς ἄν τις τῶν ἀμαθῶν ὁ σκαιότατος αἰτῶ τὴν αὐτὴν θεὸν <ἐν> ἴσοις αὐτοὺς διατηρῆσαι τρόποις.
[*](5 cf. t. IV 493,5 10 Iamblicho (Eunap. vit. soph. Iambl. p. 23; Aedes. p. 43 sq.))[*](1 δὲ Va Vo Vind | οὐδὲ πώποτέ Vo Vi Vind 2 τοῦτο om Va Vo | καὶ — θεοί om Vi Mor 3 δ’ ἐκεῖνοι] δὲ Vind Wolf | „τῇ σῇ ψήφῳ τινές, οὗτοι τίνες ἂν εἶεν οὔτοι potest omitti)“ Re 5 γήρᾳ scripsi auctore Re libri edd Re | ἀπεσκληκέναι Mor Wolf Cent | ὑπ’ V Vi γρἐξ΄ γρ ὑ π S | ὑπερηφανείας coni Mor 6 κεχρῆσθαι S Vind 7 ἐμὲ δὲ οὐδὲν τούτων Mor οὖν] οὐδὲν Vi | om Vind Wolf Cent 8 ἄν om libri inser Wolf | ἂν Wolf 9 τοιαῦτ᾿ Vi 10 ’κείνου V sed eras κείνου S Cent ἐκείνου Mor 11 ἐκείνου S Mor κείνου Mor 12 μετα- βάλλειν Wolf 13 ἐν inserui auctore Re om libri edd | τοῖς Va Vind)ρκδ΄.
Φλωρεντίῳ. (359/60)
Ἐπανῆκεν ἡμῖν Πωλιανὸς ὧν τε ἔτυχεν ἤγγειλε καὶ χά- ριν εἴχομεν ἐγώ τε καὶ ἐκεῖνος ὧν ἔτυχεν ἐκεῖνος. νῦν δ’ αὖ- θὶς παρὰ σὲ τρέχων ἔσπευσε γράμματα φέρειν οὐχ ὡς οὐκ ἤδη παρὰ σοὶ τοσοῦτος ὢν ὥστε κἂν ἄλλου πρὸς σὲ μνησθῆ- ναι μετὰ θάρσους, ἀλλ’ εἰδώς, ὅτι τοῖς παρ’ ἡμῶν ἡδίων γίνῃ γράμμασιν, ἔδεισε μὴ δίκην ἀπαιτηθῇ τοῦ μὴ κομίζειν.
ἔδω- κα τοίνυν ἀμφοτέρων εἵνεκα προθύμως σοί τε εὐφροσύνην παρασκευάζων καὶ τὸν ἑταῖρον ἐξαιρούμενος ζημίας.
ρκε΄.
Πρισκιανῷ. (359/60)
Ἐγώ σε τὸ μὲν πρῶτον ἀκούων πρὸς αὐτὸν ἥκειν τὸν Ἴστρον, οὗ βασιλεὺς τὰ ὅπλα δείξας ἐστόρεσε τὸ φρόνημα τῶν Σκυθῶν, οὐκ ἐπέστελλον, οὐ γὰρ ἦν ὁ κομιῶν ἐκεῖσε.
εἶθ’ ἡμῖν ὁμοῦ πρός τε τὴν Μεγάλην ἐπανήκειν ἠγγέλλου πόλιν καὶ τὴν ἀρχὴν ἔχειν τὴν οὐκέτι μικράν, ἐπειδήπερ αὐτὴν ἔχεις. ἴσως μὲν γὰρ τὸν Ἀχιλλέα κοσμεῖ ἡ πανοπλία καὶ τῆς Ἡφαί- [*](1 Vii α', ρε'. Va β', κη. Vo β', κη α', ρς'. Va β', κθ'. Vo β', κθ. S β', κδ'. Vind μγ'. D ρκς') [*](2 Sievers 219,6. Seeck 157. 364. Silomon 36 3 cf. ep. 125 12 Sievers 81 not. 67. Seeck 244. 364. Silomon 36 13 sq. cf. ep. 63 sq. 14 Thuc. VI 18,4 cum nota Kruegeri 18 Plat. leg. VII p. 796 B; Men. p. 249 A) [*](3 Ἐπανῆκεν scripsi auctore Re ἐπανήκων libri Wolf „penes me dubium nullum est qui hic Polianus dicitur eum eundem esse Obodiano (ep. 113)“ Re | ἤγγειλεν Va 4 ἔχομεν δὲ Wolf 7 γίγνῃ Va 8 γράμμασι Wolf | ἀπαιτηθῇ cum Re ἀπαιτηθῆναι V sed ναι eras, Va sed ιτη del, Vo Wolf) [*](9 ἕνεκα Wolf 14 γρ φανεὶς τὰ ὅπλα δείξας S φανεὶς Vind D 16 ὁμοῦ om Vind 18 κοσμεῖ ἡ scripsi κοσμήσει libri Wolf | καὶ delendum censuit Re)
μαθόντες οὖν, εἰς ὃ κατέστης, ἀεί σε προσελαύνειν ἡγούμεθα καὶ μικρὸν ἀπέχειν τῆς θέας καὶ γραμ- μάτων οὐ δεῖν, ἐπεὶ δὲ μέλλεις, πάλιν ἡμᾶς ἐπὶ τὸ γράφειν ἄγεις.
αὐτὸς δὲ ἡμῖν ἢ φάνηθι, πρὸς Δῖός, ἢ μένων, ὡς ἐπ’ ἀμείνοσι διατρίβεις, μήνυε καὶ τὸν Πωλιανὸν τῶν τε ἄλ- λων εἵνεκα καὶ τῆς ἐπιστολῆς φίλει.
ρκς΄.
[*](W 126)Εὐαγρίῳ. (359/60)
Τὸ Ζήζους χωρίον ἐκτήσατο μὲν ὁ θεῖος οὑμὸς οὐκ ἀδί- κως, κατέσχον δὲ ἐγὼ τῇ τε τοῦ δικαίου τάξει καὶ τῇ παρὰ σοῦ βοηθείᾳ, δι’ ἣν οὐκ ἔστιν ὅτε σε οὐκ ἐπαινοῦμεν, ἄλλως θ’ ὅτε καὶ ἀπαράκλητος ὑπὲρ ἡμῶν ἔστης.