Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

Τά τε ἄλλα με ἐτίμησεν ὁ θεῖος καὶ δὴ Λαὶ τελευτᾶν μέλλων ἕνα με τῶν κληρονόμων ποιεῖ τιμᾶν καὶ ταύτῃ νομί- ζων, ὁ δὲ ἄρα πολέμου μοι κατελίμπανεν ἀρχήν.

ἀλλὰ καὶ αὐτὸς εἶ τῶν τε ληψομένων τι τῶν τε ἤδη πολεμουμένων, ὥστ τις αὐτῷ τὸ συμβησόμενον ἔσχεν εἰπεῖν. δοκεῖ μοι μήτ’ ἂν ἐμὲ τῶν ἀγρῶν μήτε σὲ τῆς οἰκίας μετὰ τὴν αὐτοῦ γυναῖκα καταστῆσαι κύριον εἰδώς, ὅτι κρείττων ἡμῖν ἡσυχία χρημά- των

ὁ γὰρ πολλὰ μὲ. λαβὼν διὰ τὸν αὑτοῦ πατέρα, δεινὸν δὲ ἡγούμενος εἰ μὴ καὶ πάντα, χρεῶν ὄγκον ἐπιφέρει τῷ θείῳ πρότερον μὲν οὐ φανέντων. νῦν δὲ ἀναφύντων.

πολλὴ δὲ [*](9 Vii α', (??)ς'. Va β', ιθ'. Vo β', ιθ'. Vi σπα') [*](3 Theocr. id. 3,42 | Calliopium cf. ep. 441. Sievers 6 sq. lusum Seeckius 100 parum intellexit 10 Sievers 79 not. 52. Seeck 281. 363. Silomon 35 11 Phasganius cf. ep. 96. 186) [*](1 σὺ δὲ inserui e VS Vi om Va Vo Vind Wolf 2 ἀγγέλειν Va | ὡς ὡς εἶπον om Vind 3 ἁνήρ scripsi ἀνήρ libri 4 ἀπολίποιτο Vi Wolf 6 δὲ Va | οὐχ αὑτόν scripsi e V οὐκ αὐ- τὸν Va Vo Svi Vind Wolf 12 μέλλων V sed ν corr m5 | Re 14 τί V Vo Vi | ὥστ’ εἴ τις αὐτῷ scripsi e V Vo sed in ς inser et ῷ corr m3, Vi ὥστ’ εἴ τι αὐτὸ Va ὥς εἴ τι αὐτὸ Wolf ὥς εἴ τις αὐτῷ Re 16 et 18 αὐτοῦ libri Wolf 19 comma post πάντα inaerui cum Re om libri Wolf | ἐπιφέρει cum Re ἐπιφέροι libri Wolf 20 ἀναφύντων] ἀναφανέντων VVi) [*](3 ἤτοι τὸν ποιητὴ, in marg Vi)

117
ῥᾳστώνη δόξης ἠμεληκότι γραμμάτων εὐπορῆσαι, δι’ ὧν ἔστιν ἀδίκως κερδᾶναι· παρῆλθον γὰρ ἡμῖν τοὺς ζωγράφους οἱ μι- μηταὶ τῶν γραμμάτων. οἷς ἐκεῖνος χρώμενος βιάζεται δεικνύειν τὸν αὑτοῦ πατέρα δεδανεικότα τῷ θείῳ καί τινας ἀναπλάττει συνθήκας, ἃς ἔφασκεν εἰς τὸ οὖς τῆς μητρὸς αὑτοῦ καταδεδυ- κυίας λανθάνειν εἶτα νῦν ἀνελκυσθῆναι. ταῦτα δέ ἐστιν ἐμὲ μὲν τῆς γῆς, σὲ δὲ ἐκπεσεῖν τῆς οἰκίας.

ἔπειτα ἐλθὼν ὡς σὲ ταπεινὸς ἔσται καὶ πάντων ἀφεστάναι φήσει καὶ βοηθεῖν ἀξιώσει καὶ ζητεῖν οὐδὲν ἄλλο καὶ προσθήσει θεούς, οὓς κα- ταπίνει καθ’ ἡμέραν

ἀλλὰ σοὶ χρηστῷ τε ἔξεστιν εἶναι καὶ μὴ φενακίζεσθαι μηδὲ προδοῦναι σαυτόν τε κἀμὲ καὶ τὰ ἀρέ- σκοντα τῷ κειμένῳ. πρὸς δὲ τοῦτο πολλαί τε ὁδοὶ καὶ παρατη- ρεῖν δεήσει μὴ γενέσθαι γράμματα αὐτῷ βασιλέως ἰσχυρότερα νόμων.

ρις΄.

[*](W 116)

τῷ αὐτῷ. (359/60)

Ἔστιν ἐν τοῖς στρατευομένοις ἀδελφὸς Ἡσυχίου, τὸν δὲ Ἡσύχιον τουτονὶ φίλον ἡμῖν οὐκ ὀλίγα ποιεῖ. διόπερ αὐτῷ καὶ χάριν αἰτεῖν καὶ λαμβάνειν ὑπάρχει. καὶ παρὰ τὴν μη- τέρα τὴν σὴν εἴσεισιν οὐχ ἧττον ἡ σὺ θαρρούντως.

καί ποτε παρεκαθήμην μὲν ἐγὼ καὶ διελεγόμην αὐτῇ, ὁ δὲ ἐδεῖτο [*](15 Vii α', (??)ζ'. Va β', κ'. Vo β', κ') [*](1 Plat. Gorg. p. 459 C 9 sq. Arist. av. 1329 16 Sievers 79 not. 52 Seeck 281. 363. Silomon 35 17 Seeck 174) [*](1 ῥᾳστώνη libri Wolf | εὐπόρησε ex εὐπορῆσαι corr V ρῆσαι Vi | ἐστιν libri Wolf 2 καρδαίναι Va sed ι(1) 4 et 5 αὐτοῦ libri Wolf 5 καταδεδυκυίας scripsi e V sed υ(1) corr m5, Vi, ut coni Wolf καταδεδυίας Va sed ωκ post δ(2) inser m4 κατεδηδοκυίας Vo sed ο ex ω corr m3 et ε supra η et υ supra ο m4 καταδηδοκυίας Wolf 7 δὲ post ἔπειτα Wolf delevi cum Re 9 „posset quoque legi κατατείνει“ Re 10 καθ- ημέραν Vo | τε scripsi ut coni Re γε libri Wolf 11 μὴ Vi 12 τοῦτο scripsi ut coni Boivin τούτῳ libri Wolf 17 Ἡσυχίου scripsi ἡσυχίῳ libri Wolf)

118
γράμματα σοὶ παρ’ ἐκείνης ἐλθεῖν ἐπ’ ὠφελείᾳ τοῦ ἀδελφοῦ. τῆς δὲ εἰπούσης οὔπω σοι μετὰ τὰς συμφορὰς ἐπεσταλκέναι μηδὲ ἤδη δύνασθαι τοῦτο ποιεῖν ὁ μὲν ἠθύμησεν, ἡ δὲ ἰω- μένη τὴν λύπην κελεύει μοι γράψαι σοι, τοῦ χάριν οὐ γέ- γράφεν αὐτή, νομίζουσα τὸ μαθεῖν σε τῆς σιγῆς τὴν αἰτίαν ἴσον δυνήσεσθαι γράμμασι.

προθυμήθητι δὴ τὸν ἄνθρω- πον εὖ ποιεῖν· ὡς ἔστι γε βουληθέντι δύναμις.