Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

Πόλλα τὰ πείθοντα ἦν, μᾶλλον δὲ ἀναγκάζοντα μένειν οἴκοι τὸν Ἀργυρίου παῖδα, χαίρει γὰρ οὕτω καλούμενος ἢ ᾗπερ ὀνομάζεται· πρῶτον μὲν ὁ πατὴρ αὐτῷ πρὸς γῆρας ἥκων ὁπόσον οἷσθα καὶ παρέχων φόβον ὁποῖον εἰκὸς θαλλοφόρον ἔπειθ᾿ ὁ παῖς τὸ μὶν ἔτι λειτουργῶν, τὸ δὲ μέλλων. λήγει γὰρ ἁρματοτροφίας, βλέπει δὲ ἤδη πρὸς τὰ τῶν ὀρῶν ἔνθηρα.

μᾶλλον δέ, ἐκεῖνος μὲν εἰς βιβλία βλέπει τὸ σῶμα δὴ μό- [*](11 Vii α', (??)δ'. Va β', ιζ'. Vo φ, ιζ) [*](2 cf ep. 113.381 12 Amm. M. XX 2,2 Sievers 84 not. 85. Seeck 157.363. Silomon 34 14 Obodianum cf. Seeck 222 16 Arist. veap. 544 c. schol. 17 Xen. Hier. 11,5 18 Rhes. 289) [*](2 ὁβοδιανὸν Vi 3 ὡς] οὐ Vi | φιλοσόφων scripsi ut Wolf Re φίλων libri sed in φιλοσόφων corr Vo 4, Wolf 4 δ’ post τίς inser Vo 4 | οὖν inserui e V om Va Vo S Vi 6 διά σου V Wolf 7 τὸ reposui e libris τῶν Wolf | λόγον Wolf 9 ὅταν S ὅτι Vi | „conieci varia e. c. ἄλλως θ’ ὅτε σὺ μὴ μοι περὶ ἐκείνων ἐπιστέλλῃς vel potius ἄλλως τε καὶ ὅπως θᾶττον σύ μοι περὶ ἐκείνων ἐπιστέλλῃς“ Re | ἐπιστελεῖς Vo ελεῖς in έλεις corr m5 Ι4 οὕτω scripsi e V οὕτως VaVo et coni Re οὖτος Wolf 15 ἤπερ V sed ῖ corr m5 17 λέγει V η Va λέγει Vo 18 ἔνθηρα scripsi, ut coni Boivin, coll ep. 544 ἐν θήρᾳ libri Wolf 19 τὰ ante βιβλία Wolf deleri | δὴ ut coni Wolf δὲ V Vo Wolf om Va)

113
νον τοῖς ἐσθήμασι παρέχων, ἃ κοσμεῖ τὸν χορηγόν, δὲ καὶ βουλαὶ καὶ πόνοι καὶ δρόμοι, ταῦτα πάντα Ὀβοδιανοῦ φορτίον· ὡς τοῦ γε πάππου τὸ ἔργον ἡσθῆναι τοῖς δρωμένοις, ἡ δὲ ἀτέλεια τοῦ πόνου παρὰ τοῦ χρόνου.

καὶ μὴν εἰ τό γε σῶμα τὴν αὑτοῦ ἔφερε ψῆφον, ἡσυχάζειν ἔδει ὡς ὄντος δέους ἐν τῇ τοιᾷδε κινήσει παλαιὸν ἕλκος ἠρεμοῦν ἐπαναστῆ- ναι πάλιν. ἀλλ’ ἐνίκησε τὰς πολλὰς ἀνάγκας ἕν, Φλωρέντιος ὁ χρηστὸς καὶ τῆς ἀρετῆς φίλος

καὶ δεσμοὺς ἀπορρήξας οὑτοσὶ παρ’ ἐκεῖνον τρέχει νομίζων οὐκ ἂν ἡμῶν ὑπάρξαι τῇ πόλει λόγον, εἰ τοῦ μὲν οὐδὲν ἡμῖν προσήκοντος χώραν, ἣν κατέχεις σύ, νῦν ἔχοντος πρεσβευταὶ τῶν ἄκρων ᾔεσαν, πο- λίτου δὲ ἡμετέρου, δέξῃ γὰρ εὐμενῶς τὴν κλῆσιν. τῆς τῶν βασιλείων προεστῶτος ἐπιμελείας ἔπειτα εἰς ἐλάττω κατῄει τὸ πρᾶγμα.

ὁ μὲν οὖν ἡμᾶς τε καὶ σὲ τιμῶν ἤκει, σὸν δ’ ἂν εἴη τοῦτόν τε καὶ τὴν πόλιν διὰ τούτου τιμῆσαι καὶ πεῖσαι τὸν ἄνδρα ὡς εἰ ἐξωμόσατο, κακῶς ἂν ἐβουλεύσατο.

[*](10 Musonii. cf. ep. 61. Seeck 218 13 Magisterium offi- ciorum)[*](1 ἃ κοσμεῖ scripsi ut coni Boivin ἀκοσμεῖ libri Wolf κο- σμεῖ Re 2 ὁβοδιανοῦ libri Wolf 4 τῶν πόνων Va 5 αὑτοῦ et ἔδει scripsi auctore Re αὐτὴν et δεῖν libri Wolf 6 τοιάδε V | ἠρεμοῦν Vo 9 ἐκεῖ V sed in ἐκεῖνον corr m4 10 προσήκοντος lacunam indicavit Wolfius | χώραν scripsi e sed ν add m2, ut coni Boivin χώρα V Va sed in hoc paene evanidum et χάριν in marg m5 χώρᾳ Wolf | ἦν libri sed ἣν corr Vo2 11 κατέχεις σὺ in lac 12—14 litt inser Vo2, lac 13 litt om V, in lac 8 litt om Va | post σὺ lacunam cavit Wolfius 12 δέξη scripsi δόξει V Va Wolf δόξει Vo δέξει Boivin 16 ἐξομόσατο V | ἐβουλεύσατο scripsi e V ἐβε- βούλευτο Va Vo Wolf)
114