Panarion (Adversus Haereses)

δεύτερον ταύτην καλεῖ καὶ οὐχ ἅπαξ. τὸ δὲ δεύτερον οὐκ ἴσον τῷ πρώτῳ. φησὶ γὰρ ἐν τῇ προτέρᾳ κλήσει οὕτως »ἀνάστα ἐλθέ, [ἡ] πλησίον μου, καλή μου, περιστερά μου«. τὸ μὲν πρῶτον »ἀνάστα ἐλθέ«, καὶ οὐκ εἶπεν »ἐλθὲ σύ«.

καὶ τὸ δεύτερον προστίθησι τὸ ἄρθρον, ἴνα δείξῃ κλῆσιν οὐ δευτέραν, παρηλλαγμένην μετὰ τὴν πρώτην, ἀλλὰ ἐν τῇ πρώτῃ ἀπὸ παραπτωματων πάλιν ὀρεγομένην χεῖρα ἐπιδέξειον καὶ ἐπουράνοιν φιλονθρωπίας.

»καὶ ἐλθέ« φησί »<σὺ> περιστερά μου ἐν σκέπῃ τῆς πέτρας, ἐχόμενα τοῦ· προτειχίσματος«· »ἐν δκέπῃ πέ- τρας« <τουτέστιν< ἐν φιλανθρωπίᾳ Χριστοῦ καὶ ἐν ἐλέει κυρίου· [*](4f vgl. Matth, 3, 1 — 9 Cant. 2, 10 — 17 Cant. 2, 13f) [*](U M.) [*](1 ἔαρος] ἀἐρος Μ 1f καὶ θαλά σσης—ὑετοῦ διελθόντος<Μ 3* <παρα- φυάδων<* 4 ἐκβαλούσης U 8 κηρύγματος Μ 9 εὐρέως U | τοσαύτην Μ | * <τουτέστιν>* 12 εἰς μετάνοιαν U 15 ἤδη Μ | θεσαύ] δευτέρα Μ | μετὰ τὴν μετάνοιαν καὲ < Μ 17 f ἐλθὲ—περιστερά μου, καὶ<U 18 καὶ ἐλθέ, σὺ περιστερά μου <Μ 19 δὲ Μ| οὐκ] οὐχ Μ 20 προτερᾳ] δευτέρα Μ | ἐλθὲ <U | [ἡ]*, vgl. Z. 22 ἐλθὲ σύ] καὶ ἐλθὲ U 22 ff die Stelle zeigt, daß Epiph. einen Text Voraussetzt, in dem sowohl das ἡ als das σύ das erstemal fehlen 23 ἀλλὰ + καὶ U 24 τῇ (vor πρώτῃ)<Μ 25 νοr φιλανθρωπίας+καὶΜ | <σὺ>* 27 <τουτέστιν>*)