Panarion (Adversus Haereses)

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.

διὸ δικαίως ἐν οὐρανῷ <ὄντα> τῷ ὀνόματι τούτῳ τὸν Λόγον, <ὅν> εἶδε πνεύματι [*](1ff vgl. Hippolyt c. Noët. 4; S. 46, 26 ff Lagarde τί οὖν ζητεῖ παρὰ τὸ εἰρημένον; μήτι ἐρεῖ ὅτι ἐν οὐρανῷ σὰρξ ἦν; ἔστιν μὲν οὖν σὰρξ ἡ ὑπὸ τοῦ λόγου τοῦ πατρῴου προσενεχθεῖσα δῶρον, ἡ ἐκ πνεύματος καὶ παρθένου, τέλειος υἱὸς θεοῦ ἀποδεδειγμένος. πρόδηλον οὖν ὅτι αὐτὸς ἑαυτὸν προσέφερεν τῷ λόγος ἄσαρκος, ἀποσταλεὶς ἵνα δείξῃ αὐτὸν ἐπὶ γῆς ὄντα εἶναι καὶ ἐν οὐρανῷ; λόγος σὰρξ ἦν, λάμβανε εἰς ἑαυτόν, τοῦτο καλούμενος ἀπ᾿ ἀρχῆς υἱὸς ἀνθρώπου διὰ τὸ μέλλον, καίτοι μήπω ὤν ἄνθρωπος, καθὼς ὁ Δανιὴλ μαρτυρεῖ λέγων »εἶδον καὶ ἰδοὺ ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ ἐρχόμενον ὡς υἱὸν ἀνθρώπου«. δικαίως οὖν ἐν τῷ οὐρανῷ ὄντα ἔλεγεν τούτῳ <τῷ> ὀνόματι, τοῦτο ἀπ᾿ ἀρχῆς ὄντα, καλεῖσθαι ἀπ᾿ ἀρχῆς λόγον θεοῦ — 19 Dan. 7, 13.) [*](M U) [*](4 κατελθόντα U | ἐπειδὴ] ἐπεὶ δὲ Μ | ἐν < Μ 5 καὶ < Μ | τελειὡσας *] ἐτελείωσε Μ U 7 τὸν ἄνωθεν φάσκει Μ 9 ἀλλὰ πνεῦμα, σὰρξ < U | γέγονεν] ἐστιν U 12 ἕνωσιν] ἑνότητα Μ 13 συνηνωμένην + ἔχων Μ | <ἐν> Dind. | οὐρανοῦ U | 15 ὅς] ὡς Μ 17 προωνομάζετο *] προωνομάζεται Μ προὼν νομάζετο U | οὔπω + ὅ Μ 20 <ὄντα> * | <ὅν> *)

355
ἁγίῳ, ὁ προφήτης υἱὸν ἀνθρώπου ἐκάλει, τὸ <μέλλον> πρὶν γενέσθαι ἀταθεωρῶν καὶ πρὶν τοῦ ἐν σαρκὶ γενεσθαι υἱὸν ἀνθρώπου ἀποκαλῶν.

διὸ τὰ πρῶτα ὕστερα σημαίνων ὁ μονογενὴς φάσκει »ὁὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τὸν οὐρανόν. εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου«· οὐχ ὅτι δὲ ἄνω ἦν σάρξ, ἀλλὰ <ὅτι> ἄνωθεν κατήρχετο, τούτῳ τῷ ὀνόματι μέλλων καλεῖσθαι.

9. Ἀλλὰ τί ἐστιν ὅ ἐρεῖς. ὦ οὗτος, ὅτι »οὗτος, φησίν, ὁ θεος ἡμῶν, καὶ οὐ λογισθήσετα ἄλλος«. καὶ καλῶς πάνυ ἔφη, ὡς καὶ ὁ ἀπόστολος διαβεβαιοῦται λέγων »ὧν οἱ πατέρες καὶ ἐξ ὧν ὁ Χριστὸς τὸ κατὰ σάρκα, ὁ ὤν ἐπὶ πάντων θεός«.

θαυμαστῶς [<δὲ> διηγεῖται· οὗτος γὰρ ὁ ὤν ἔστιν ἐπὶ πάντων θεός· ἐπειδὴ γὰρ αὐτὸς διδάσκει ἡμᾶς λέγων »πάντα μοι παρεδόθη ὑπὸ τοῦ πατρός μου«, διὰ τοῦτο ἐπὶ πάντων ἐστὶ θεός.