Panarion (Adversus Haereses)

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.

τὰ τερατώδη καὶ βαθέα μυστή- [*](20ff vgl. Matth. 7, 15 V M lat. λ) [*](2 παρεισάγουσιν V εισ getilgt Vcorr 3 τοῦ < V 4 κακῶς, λ drüber Vcorr 5 ἀπάγοντες] attrahentes (= ἐπάγοντες) lat. | τοῦ τόδε] δὲ M 6 κεκοσμηκότος] ordinavit lat. 9 ἀπιθάνως] male lat. 10 μηδὲ] non lat. | ἔν τῳ *] ἐν τῶ VM < lat. 11 πλάνη aus ἡδονὴ Vcorr V 13 * ridiculum est et dicere (= γελοῖον τὸ καὶ εἰπεῖν) lat. 14 φαίνεσθαι] ut dcciptat lat. 16 καὶ < > lat. 16 f παρωμοιωμένη? nach, lat. ül. 17 σθένων] ἰσχύων M | τέχνη M 18 δὲ] enim lat. | vor χαλκὸς + ὁ V 19 ἀκέραιος Ε; Ausgg.] < > V M, ἀκεραίως(!) < > ὢν am Vcorr rudis cum sit lat. | ἵν’ M | <καὶ> Ausgg.] et lat. 21 ει aus ι Vcorr | δορᾶς, ο aus ω V | ἐπιβουλὴν V 22 <ἡμῖν> *] lat. 24 συμβάλλων M)

400
ὅπως καὶ σὺ μαθὼν αὐτὰ πᾶσι τοῖς μετὰ σοῦ φανερὰ ποιήσῃς καὶ παραινέσῃς αὐτοῖς φυλάξασθαι τὸν βυθόν τῆς ἀνοίας καὶ τῆς εἰς τὸν θεὸν βλασφημίας.

καὶ καθὼς δύνμις ἡμῖν, τὴν τε γνώμην αὐτῶν τῶν νῦν παραδιδασκόντων λέγω δῆ τῶν περὶ Πτολεμαῖον), ἀπάνθισμα οὖσαν τῆς Οὐαλεντίνου σχολῆς, συντόμως καὶ σαφῶς ἀπαγγελοῦμεν καὶ ἀφορμὰς <ἄλλοις> δώσομέν κατὰ τὴν ἡμετέραν μετριότητα πρὸς τὸ ἀνατρέπειν αὐτήν, ἀλλόκοτα καὶ ἀσύστατα καὶ ἀνάρμοστα τῇ ἀληθείᾳ ἐπιδεικνύντες τὰ ὑπ᾿ αὐτῶν λεγόμενα, μήτε συγγράφειν εἰθισμένοι μήτε λόγων τεχνην ἡσκηκότες,

ἀγάπης Τε ἡμᾶς προτρεπομένης σοί τε καὶ πᾶσι τοῖς μετὰ σοῦ μηνῦσαι [*](D149) τὰ μέχρι με) νῦν κεκρυμμένα, ἤδη δὲ κατὰ τὴν χάριν τοῦ θεοῦ εἰς φανερὸν ἐληλυθότα διδάγματα. »οὐδὲν γάρ ἐστι κεκαλυμμένον, ὅ οὐκ ἀποκαλυφθήσεται, καὶ κρυπτόν, ὅ οὐ γνωσθήσεται«.