Apocalypsis Enochi
Liber Enoch
Das Buch Henoch. Flemming, Johannes Paul, and Radermacher, Ludwig, editors. Leipzig: Hinrichs, 1901.
ἐθεώρουν δὲ καὶ εἶδον θρόνον ὑψηλὸν καὶ τὸ εἶδος αὐτοῦ ἑσεὶ καρυστάλλινον καὶ τροχὸς ὡς ἡλίου λάμποντος καὶ ὄρος χερουβίν.
καὶ ὑποκάτω τοῦ θρόνου ἐξεπορεύοντο ποταμοὶ πυρὸς φλεγόμενοι καὶ οὐκ ἐδυνάσθην ἰδεῖν.
καὶ ἡ δόξα ἡ μεγάλη ἐκάθητο ἐπ’ αὐτῷ· τὸ περιβόλαιον αὐτοῦ [ὡς εἶδος] ἡλίου λαμπρότερον καὶ λευκότερον πάσης χιόνος.
καὶ οὐκ ἐδύνατο πᾶς ἄγγελος παρελθεῖν εἰς τὸν οἶκον τοῦτον καὶ ἰδεῖν τὸ πρόσωπον αὐτοῦ διὰ τὸ ἔντιμον καὶ ἔνδοξον. καὶ οὐκ ἐδύνατο πᾶσα σάρξ ἰδεῖν αὐτοῦ
τὸ πῦρ φλεγόμενον κύκλῳ. καὶ πῦρ μέγα παρειστήκει αὐτῷ, καὶ οὐδεὶς ἐγγίξει αὐτῷ < κύκλῳ, μυρίαι μυριάδες ἔστηκαν ἐνώπιον ἀὺτοῦ, καὶ πᾶς λόγος αὐτοῦ ἔργον.
καὶ οἱ ἄγιοι τῶν ἀγγέλων οἱ ἐγίξοντες αὐτῷ οὐκ ἀποχωροῦσιν νυκτὸς οὔτε ἀφίστανται αὐτοῦ.
κἀγῶ ἤμην ἕως τούτου ἐπὶ πρόσωπόν μου βεβλημένος καὶ τρέμων. καὶ ὁ κύριος τῷ στόματι αὐτοῦ ἐκάλεσέν με καὶ εἶπέν μοι· πρόςελθε ὦδε, Ἐνώχ, καὶ τὸν λόγον μου ἄκουσον.
καὶ προσελθών μοι εἶς τῶν ἁγίων ἤγειρέν με καὶ ἔστησέν με καὶ προσήγαυέν με μέχρι τῆς θύρας, ἐγὼ δὲ τὸ πρόσωπόν μου κάτω ἔκυφον.
Καὶ ἀποκριθεὶς εἶπέν μοι [ὁ ἄνθρωπος ὁ ἀληθινὸς τῆς ἀληθείς ὁ γραμματεὺς,] καὶ τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἤκουσα· μὴ φοβηθῇς, Ἐνὼχ < ἄνθρωπος ἀληθινὸς καὶ γραμματεὺς τῆς ἀληθείας, πρόςελθε ὦδε καὶ τῆς φωνῆς μου ἄκουσον·
πορεύθητι καὶ εἰπὲ τοῖς πέμψασίν σε * * * * ἐρωτῆσαι ὑμᾶς ἔδει περὶ τῶν ἀνθρώπων καὶ μὴ τοὺς ἀνθρώπους περὶ ὑμῶν.
διὰ τί ἀπελίπετε τὸν οὐρανὸν τὸν ὑψηλὸν τὸν ἄγιον τοῦ αἰῶνος καὶ μετὰ τῶν γυναικῶν ἐκοιμήθητε καὶ μετὰ τῶν θυγατέρων τῶν ἀνθρώπων ἐμιάνθητε καὶ ἐλάβετε ἑαυτοῖς γυναῖκας < ὤδπερ υἱοὶ τῆς γῆς ἐποιήσατε καὶ ἐγεννήσατε ἑαυτοῖς τέκνα υἱοὺς γίγαντας.
καὶ ὑμεῖς ἦτε ἄγιοι καὶ [*](XV cf. Minucius Felix, Octavius c. 26. Clemens homil. VIII 13, VIII 15. 4 ὡσεὶ Swete] ωσυ Ι 5 ορος Ρ ὅρασις D ὄψεως C χορὸς A. Meyer Ι 6 φλεγομένου AC (wohl richtig) Ι 7 ὡς εἶδος < A tilgt C Ι 10 ἐδεῖν αὐτόν. τὸ πῦρ κτλ. A Ι 12 τῶν + Diels εστηκα P ἐστήκασιν Edd. Ι 13 ἀγγέλων] ἁγίων A Ι 17 καὶ — 18 με < A Ι 20 ὁ — 21 γραμματεὺς < A Ι 22 ὁ < PA Ι 24 Lücke durch Erg. nach A ἐρωτῆσαι περὶ αὐτῶν < Ι 25 απελειπεται P Ι 28 καὶ + A Ι < υἱοὶ? Ι 29 viell. τέχνα τοὺς γίγαντας.)
Cap. 15. Und er hob an und sprach zu mir, > ich hörte auf seine Stimme: »Fürchte dich nicht, Henoch, du gerechter Mann und Schreiber der Gerechtigkeit, tritt heran und höre mein Wort! 2 Und geh hin, sage den Wächtern des Himmels, die dich geschickt für sie zu bitten: Ihr hättet für die Menschen bitten die Menschen für euch. 3 Warum habt ihr den hohen und ewigen Himmel verlassen, und bei den Weibern geschlafen und mit den Töchtern der Menschen euch verunreinigt, und habt euch Weiber genommen und wie die Kinder der Erde gethan und Riesensöhne 4 Und ihr waret doch heilig, geistig, teilhaftig des ewigen [*](Cap. 14. 18—22 Jes. 6. Ezech. 1 u. 10. Dan. 7, 9. 6 »des grossen « II Ι 7 »man vermochte « alle HSS ausser T 2 »ihn anzusehen« Q, II excl. A Ι 7/8 »der Grosse an Herrlichkeit« T2, II | 10 Anblick seines Antlitzes . . . vermochte keiner zu « Μ, II Ι 12 »Ein Feuer von flammendem Feuer« II excl. AKY Ι 15 »heiligen Rat nötig. Und die Heiligen« 16 Nacht] + »oder bei Tage« Τ2, II Ι 18 »Schleier« (gelbâbê = dem βεβλημένος d. Gr. Ι 20 der Äth. las λόγον μου ἅγιον st. λόγον μου ἄκουσον Lücke nach Gr. Ι 23/24 »mit seiner Stimme: Höre!« Τ, II; »höre« < U Ι heilig« MQ,)
διὰ τοῦτο ἔδωκα αὐτοῖς θηλείας ἴνα σπερματίσουσιν εἰς αὐτὰς καὶ τεκνώσουσιν ἐν αὐταῖς τέκνα οὅτως, ἵνα μὴ ἐκλείπῃ αὐτοῖς πᾶν ἔργον ἐπὶ τῆς γῆς.
ὑμεῖς δὲ πνεύμα < ζῶντα αἰώνια, καὶ οὐκ ἀποθνήσκοντα εἰς πάσας τὰς γενεὰς τοῦ αἰῶνος.
καὶ διὰ τοῦτο οὐκ ἐποίησα ἐν ὑμῖν θηλείας· τὰ < τοῦ οὐρανοῦ, ἐν τῷ οὐρανῷ ἡ κατοίκησις αὐτῶν.
καὶ νῦν οἱ γίγαντες οἱ γεννηθέντες ἀπὸ τῶν πνευμάτων καὶ σαρκός, < < ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ ἐν τῇ ἡ κατοίκησις αὐτῶν ἔσται.