De materia medica
Dioscurides Pedianus
Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.
ἀνάγει δὲ καὶ ὀστᾶ καὶ σκόλοπας καὶ πᾶν βέλος 2 ἐπισπᾶται μετά ἀπονίας, μιγέντος αὐτῇ χαλκοῦ ἄνθους μέρους τρίτου καὶ κενταυρείου ῥίζης μέρους πέμπτου καὶ μέλιτος τοῦ αὐτάρκους· θεραπεύει δὲ καὶ οἰδήματα καὶ φλεγμονάς καταπλασσομένη μετ᾿ ὄξους. πίνεται δὲ καὶ πρὸς σπάσματα, ῥήγματα, ἰσχιάδας, στραγγουρίας, διαρροίας ἡ ῥίζα μετά γλυκέος τεθαλασσωμένου. ὁ δὲ καρπὸς οὐρητικώτατος ὅσον τριώβολον ποθεὶς σὺν οἴνῳ, τήκει δὲ καὶ σπλῆνα σὺν ὄξει ποθείς.
23 ἄγχουσα· ἣν ἔνιοι κάλυκα, οἱ δὲ ὀνοκλείαν καλοῦσι.
[*](23 RV: ἄγχουσα· οἱ δὲ κατάγχουσα, οἱ δὲ Λιβυκή, οἱ δὲ ἀρχιβδέλλιον, οἱ δὲ Ἀλκιβιάδειον, οἱ δὲ ὀνοχειλές, οἱ δὲ πορφυρίς, οἱ δὲ Μέδουσα, οἱ δὲ κάλυξ, οἱ δὲ ὀνοκλείαν, Ἄφροι βουινεσάθ.)[*](1 SIM.: D. eup. I 166. 167 (179) — eup. I 147 (168) — eup. II 34 (247) — eup. I 237 (218) — eup. II 112 (311) — eup. II 48 (260) — eup. I 61 (272).)[*](10 SIM.: Theophr. h. pl. VII 8, 3. 9, 3 Nic. Th. 838 Pl. XXVII 59 XXII 48 (e S. N.).)[*](10 EXC.: Orib. XI s. v. (ἄγχουσα — τόποις); Gal. XI 811 (unde Aet. I s. v. Paul. Aeg. VII 3 s. v.); Ps. D. de h. f. 60; Isid. XVII 9, 69, Hes. s. v. ἄγχουσα.)[*](1 ὑπόλευκος, ἐνίοτε δὲ καὶ πυρρά C: ὑπόλευκος ἢ καὶ πυρρά N 2 καὶ σπόλοπας om. RE: καὶ ὀστᾶ om. reliqui: correxi coll. Dl ossa confracta excludit, omni corpori infixa evocat: D. eup. I 166 (179) ἀνάγει δʼ ὀστᾶ . . . ἰρις σὺν χαλκάνθῳ καὶ κενταυρίῳ eup. I 167 ἀκίδας δὲ καὶ σκόλοπας ἕλκει . . . ἴρεως ῥίζα 3 μετὰ βίας N: ἀπὸ βίας C: μετὰ εὐτονίας E αὐτῷ RE χαλκάνθου R μέρος τρίτον HADi 4 κενταυρίας RE μέρος πέμπτον HADi τοῦ αὐτάρκους addidi: μέλιτος τὸ αὐτάρκουν (ν in ras.) E cf. Dl addito ei florem esusti . . . et melle sufficienter 6 τὰ σπάσματα E: σπάσματα καὶ RE 7 ἰσχιάδας τε καὶ RDi στραγγουρίας καὶ RDi 8 τεθαλασσιομένου P: τεθαλασσωμένη F: τεθλασμένη reliqui cf. Dl radix eiusu fluxum ventris stringit cum dulcore et aqua maritima accepta οὐρητικώτερος A τριώβολον δραγμῆς E (corr. E2))[*](10 num. cap. υʕε PFH: υʕδ (δ corr. in ε) A: υʕϚ Di: κγ E tit περὶ ἀγχούσης FHADi post ἄγχουσα syn. e R add. Di: post ὀνοκλείαν A: mg. H2 ὀνόκλειαν Orib.: ὀνοκλήαν E: rhinocliam (haud recte) Pl. 11 C fol. 70r: N 16 ἄνχουσα R δὲ (pr.)] μὲν HADi κατάρχουσα R: κατάρχουσαν reliqui: corr. Sarac. λιβυκήν CHADi 12 ἀρχιβέλλιον RDi: ἀρχιβέλιον HA: correxi: archebion Pl. XXII 51 ἀλκιβιάδιον C: ἀλκειβιάδιον N: ἀλκιβάδιον HA (ἀλκιβιάδιον superscr. A2) cf. D. IV 24. 27 ὀνοχη C: ὀνόκηλλος N: ὀνόχειλος DiH: ὀνόχυλος (superscr. ὀνοχη A2) A: correxi cf. Theophr. h. pl. VII 10, 3 D. IV 24 13 μήδουσα CNDi: μύδουσα AH: correxi (propter radicis colorem subsanguineum) σάλιξ A: σάλυξ reliqui: correxi ὀνοκλείαν] ΝωΝΕΑΝ (sic) RDi: νόνεαν HA: correxi 14 βουινεσάθ libri cf. Löw l. s. 405)φύλλα θρίδακι τῇ ὀξυφύλλῳ παραπλήσια, δασέα, τραχέα, μέλανα, πολλά, πανταχόθεν τῆς ῥίζης προσπεπλασμένα τῇ γῇ, ἀκανθώδη· ἡ δὲ ῥίζα δακτύλου πάχος, τὴν χρόαν ὕφαιμος ἐν τῳ θέρει γινομένη καὶ βάπτουσα τὰς χεῖρας· φύεται ἐν εὐγείοις τόποις.