De materia medica
Dioscurides Pedianus
Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.
δύναται δὲ ἡ ἄνωθεν ῥίζα καταπλαττομένη μετʼ οἴνου καὶ 2 λιβανωτοῦ ἀκίδας καὶ σκόλοπας ἐπισπᾶσθαι, σὺν ἀλεύρῳ δὲ αἰρίνῳ καὶ ὑδρομέλιτι διαφορεῖν φύγεθλα, ὅθεν καὶ ταῖς τοιαύταις ἐμπλάστροις μείγνυται· ἄγει δὲ καὶ καταμήνια προστεθεῖσα. φασὶ δὲ καὶ ἀφροδίσια παρορμᾶν τὴν ἀνωτέρω ῥίζαν σὺν οἴνῳ ποθεῖσαν, τὴν κατωτέραν δὲ ἀγόνους ποιεῖν, ἐντεροκηλικοῖς τε παιδίοις ὠφελίμως δίδοσθαι τὴν ἐπάνω ῥίζαν ἐν ποτῷ σὺν ὕδατι.
[*](20 RV: ξιφίον· οἱ δὲ ἀνακτόριον, οἱ δὲ φασγάνιον, οἱ δὲ μαχαιρώνιον, οἱ δὲ Ἄρειον, Ῥωμαῖοι γλαδιώλουμ, οἱ δὲ σεγετάλεμ.)[*](8 SIM.: Pl. l. s. D. eup. I 167 (180) — Zop. (Orib. II 588) — Pl. XXVI 156 eup. II 75 286) — Pl. XXVI 94 eup. II 96 (300) — Pl. XXVI 79.)[*](16 SIM.: Ps. Ap. 47 (Ps. Orib. I 33).)[*](1 σχῆμα ὠνόμασται ξιφίον RDi γὰρ] δὲ Orib.: quia similia sunt iridi Dl ἴριδι (ι pr. in ras.) E2: ἴδιον A (corr. A2) ὂν] δὲ Orib.: μέντοι RDi: om. A 2 καὶ ἄποξυ ROrib.EDiDl 3 πηχυαῖον ὀποῦ μεστόν Orib. 4 δὲ om. ROrib. τὴν μὲν RDi ἐπὶ τῆς ἑτέρας καθημένην ROrib.EDi 5 ὡσπερεὶ C κάτω] μία R 6 μικρὰ ἢ ἰσχνή E cf. Pl. radice ad nucis atellanae figuram fimbriata φύεται δὲ E ἐν ἀρούραις] e diverso xiphion et phasganion in umidis (sc. nascitur) Pl.: τὸ ἐν τῷ σίτῳ ξιφίον Zop. (Orib. II 567) 8 καταπλαττομένη PN: καταπλασσομένη reliqui 10 οἰνομέλιτι R (superscr. A2): cum pulenta adhibita in cataplasma et mulsa pustulas et tumores corporis tollit Dl διαφορεῖ RDi καὶ om. FHADi 11 ἄγουσι . . . προστεθεῖσαι R 12 πρὸς ἀφροδ. R ἀνωτέραν CE: ἀνωτέρω reliqui 13 κατωτέραν PHDi: κατωτέρω F: προσγιωτέραν C: προσγειοτέραν E: δὲ μικροτέραν N post ποιεῖν add. τὴν κατωτέρω δὲ R (om. τὴν ἐπάνω δίζεν) 15 σὺν ὕδατι ποθεῖσαν A)[*](16 C fol. 240v: N 114 marg. adscripsit N (man. rec.) xyfion gladiolus ἀνακτόριν HDi: alii actorion Ps. Ap.: ξιφίον ὃ καὶ ἀνακτόριον Boiss. Anecd. l. s. φάσγανον CHDi: alii eam vocant fascanion Ps. Ap. (L) 17 ἄριον libri: alii arnion Ps. Ap. (L: adion L1 V): correxi γλαδιωλουμ R: γαλαδιοδούμ HDi ϹΕΝΑΛΕΜ C: γεναλέμ NDi: γρεναλέμ(ρ eras.) H: corr. Spr. cf. Herm. XXXIII 414: M. S. gladiolus segetalis quod est l. fagasinon xifion: Köbert l. s. 47)21 σπαργάνιον· φύλλα ἔχει ἐοικότα ξιφίῳ, στενώτερα δὲ καὶ ἐγκλινέστερα καὶ ἐπιμηκέστερα, ἐπ᾿ ἄκρου δὲ τοῦ καυλοῦ ὡσεὶ σφαιρία, ἐν οἷς ὁ καρπός. δίδοται δὲ ἡ ῥίζα καὶ ὁ καρπὸς σὺν οἴνῳ θηριοδήκτοις.
22 ξυρίς· οἱ δὲ ξιρίδα, οἱ δὲ ἶριν ἀγρίαν, Ῥωμαῖοι δὲ γλαδίολον καλοῦσι. τὸ μὲν φύλλον ἔχει ἴριδι ὅμοιον, πλατύτερον δὲ καὶ ἐξ ἄκρου ὀξύ, καυλὸν δὲ ἐκ μέσων τῶν φύλλων πηχυαῖον, ἱκανῶς παχύν, ἐφ᾿ οὗ λοβοὶ τρίγωνοι, καὶ ἐπ᾿ αὐτῶν ἄνθος πορφυροῦν, τὸ δ᾿ ἐν μέσῳ φοινικοῦν· καρπὸς δὲ ἐν θυλακίοις σικύοις ὁμοίοις στρογγύλος, μέλας, δριμύς, ῥίζα δὲ πολυγόνατος, [*](21 RV: σπαργάνιον· οἱ δὲ ξιφίδιον καλοῦσιν.) [*](22 RV: ξυρίς· οἱ δὲ ξάνθιον, οἱ δὲ φιλάνθρωπον, οἱ δὲ κακός, οἱ δὲ ἶριν ἀγρίαν, Ῥωμαῖοι γλαδιόλουμ, οἱ δὲ ἴριμ ἀγρέστεμ, Δάκοι ἄπρους.) [*](1 SIM.: Pl. XXV 109 D. eup. II 114 (315).) [*](1 EXC.: Orib. XII s. v. (σπαργάνιον — καρπός); cf. Gal. XII 129; (═ Paul. Aeg. VII 3 s. v.).) [*](5 SIM.: [Theophr.] h. pl. IX 8, 7; Pl. XXI 143 (unde?).) [*](5 EXC.: Orib. XII s. v. (ξυρίς — πυρρά); Gal. XII 87 (═ Paul. Aeg. VII 3 s. v. ξιρίς ἢ ξυρίς).) [*](1 num. cap. υʕγ PFH: υʕβ A: υʕδ Di: κᾱ E tit. περὶ σπαργανίου FH ADi post σπαργ. syn. e R add. DiA: marg. H2 sparganion radicem quinquefolii esse Pl. XXV 109 statuit ἔχει om. A ξιφιδίῳ RA στενώτερα] κενότερα R 2 δὲ — ἐπιμηκέστερα om. Orib. καὶ ἐγκλινέστερα om. F: ἐγκλινέστερα P: ἐπικλινέστερα reliqui καὶ ἐπιμηκέστερα PF: om. reliqui ἐπ᾿ ἄκρω COrib.: fort. ἐπʼ ἄκρῳ δὲ τῷ καυλῷ 3 δίδονται δὲ αἱ ῥιζαι E 4 πρὸς θηριόδηκτα R: πρὸς θηριοδήκτους E) [*](5 num. cap. υʕδ PFH: υʕγ A: υʕε Di: κβ E tit. περὶ ξυρίδος FHADi post ξυρίς syn. e R add. Di: post γλαδίολον A: marg. H2 ξιρίς Orib.: σειρίς (σειρής in ind.) ἢ ξερίς E οἱ δὲ ξιρίδα om. Orib. ξυρίδα EFHA cf. [Theophr.] h. pl. IX 8, 7, ubi ξίρις vocatur 6 γλαδίολον E: γλωδίολον (α superscr.) Orib.: γαλαδίολον PF: γλαδίολουμ H: γλαδιουλούμ A τὰ μὲν φύλλα RDiA 7 post δὲ (pr.) add. καὶ μακρότερον E καυλὸν δὲ ἔχει E μέσου NOrib. τῶν om. E φύλλων ἀνίησι Orib. 8 ἐπʼ αὐτοῖς Orib. 9 θυλακίαις (o Superscr.) Orib. 10 σικυοῖς (ι et υ in ras.) E2: σικύοις PF: simile cucumeris Dl: ὀρόβοις Orib.: κυάμοις RHADi cf. Salm. exerc. Pl. 188 ὁμοίοις P: ὅμοιος reliqui μέλας] μέγας Orib.: ἐρυθρός CADi (superscr. A2): ἐρυθρὸς ἢ μέλας N: semen ipsum rotundum est et nigrum Dl) [*](11 C fol. 334r: N fol. 158 οἱ δὲ ξιφίδιον καλοῦσιν om. C ξιφιδι . . (2 litt. evanidis) N καλοῦσι om. HA post ξιφ. add. οἱ δὲ βῶλον H) [*](12 C fol. 241v: N 114 mg. add. N (man. rec.) spatula fetida cf. M. S. spatula fetida herba est similis yreos, gladiolo vel xifion nisi quia fetet οἱ δὲ ξάνθιον, οἱ δὲ φιλ. om. NDiH ξάνθιον] ἐξανδριον C: correxi cf. Aet. I s. v. ξάνθιον . . . οἱ δὲ φιλάνθρωπον οἱ δὲ κακὸς om. C 13 ἴριμ] ἴριν R 14 cf. Tomaschek l. s. 30.)