Fabulae Aesopeae

Babrius

Babrius. Babrii Fabulae Aesopeae. Crusius, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1897.

  • Εἷκον βόες ἅμαξαν, ἣ δʼ ἤχει μέγα·
  • πρὸς ἣν στραφέντες οἵδʼ ἔφησαν ὧδέ πῃ·
    • [*](7 Babr. inc. 243 (p. 205), cf. 222; deesse videtur in Aesopeis 4 legendum videtur ἄγραν pro ἄνουν, quod sensu caret.)[*](8 Babr.199 || 1 ἡ αἲξ κόσκετο (sic) κρημνῷ νομῆς ὁρώσα B | 2 ἐνδεῶν Β || 3 κ. πέλειν B, fort. recte || 4 αὐτή γε B | δ ἔφη F B, particulam del. Eb || epim. ὅτι οἱ κ. B ἀνόητοι F Β corr. Eb)[*](9 Babr. 209 || 1 ordo: ἐκ βάθους ἄνδρες π. Pp || 2 ἧσπερ ἔχαιρον κοπιῶντες τῷ βάρει Ρp || 3 λ. δ. πλ. ὧν ἧττον δʼ ἰχθύων B λ. δ. μεστῆς οὔσης, ἧσσον δʼ ἰχθύων Pp || 4 τὴν χαρμονὴν B | τῇ ἡδονῇ σύμμικτον κτλ. Pp || epim. F ἐπαγάλλεσθαι perperam scr. Eb (ἀγαλλιᾶν saepius in N. T) τ. χαροποιοῖς μεταβάλλεσθαι B πρὸς τοὺς συναντήσαντας ἀτυχίᾳ (εὐτυχίᾳ recte p) τινὶ καὶ δυστυχίᾳ Pp)[*](10 Babr. 52 || 2 οἵδʼ] ταῦτʼ B | πη] πως B)
    289
  • ,,ἡμῶν πονούντων τῷ πολυστόνῳ βάρει,
  • αὐτὴ γόμος πέλουσα κέκραγας μάτην.“

    • Τινὲς ἑτέρων μοχθούντων αὐτοὶ προσποιοῦνται κάμνειν.

  • Ἔλαφος ὡς ἔβλεψεν εἰς ὕδωρ κέρας,
  • ηὔχει καθʼ αὑτὴν κερτομοῦσα τούς πόδας.
  • λέων δʼ ἐπεὶ δίωκε, τούτους ἠγάπα
  • κέρας καθυβρίζουσα θήρας ὡς πάγην.

    • Ἐν κινδύνοις ἔστιν ὅτε οἱ ὕποπτοι σωτῆρες τῶν φίλων εὑρίσκονται.

  • Ἔλαφος ἡμίφωτος ἀκταῖς ὡς ἔην,
  • πρὸς χερσὸν ἐσκόπευσεν ὄμματʼ ἀρτίως
  • θηρῶντας ἐκκλίνουσα· τὴν βάλλει βέλος
  • ἀπροσδόκητον ἐκ θαλάσσης ἐγγίσαν.

    • Πολλάκις τὰ δοκοῦντα χαλεπὰ ὠφέλιμα.

  • Νεβρὸν λέων ἕλκοντες ἄρκτος τʼ ἐλάφου
  • ἔκειντο πρὸς γῆν. τοῦτο δʼ εὐθὺς ὡς ἔγνω,
  • ὤμοις ἀλώπηξ οἶσεν ἄρασα κρέα.
  • ἤχθοντο δʼ οὗτοι τῶν πόνων στερούμενοι.

    • Ἄχθονται οἳ τῶν ἰδίων πόνων τοὺς †δυστυχοῦντας ὁρῶσι τὸν ἰπτι --- ἐπιφερόμενοι.

    [*](10, 4 γόμος] γʼ ὅμως B || epim. F B)[*](11 Babr. 43, cfr tetr. 14 || 1 ἔβλεψεν] Pp Eb ἔβλεπεν F || epim. F πρὸς τοὺς ψέγοντας τὰ ἄξια ἐπαίνου καὶ ἐπαινοῦντας τὰ ψόγου ἄξια Pp)[*](12 Babr. inc. 245 (p. 205), Aes. 126 || 1 ἡμίκωφος Destinon 2 ἀρτίῳ ὄμματʼ ═ ὄμματι, v. ind. gramm. || 4 ἔγγισαν F corr. Eb || epim. F (Eb add. εὑρίσκονται) ὠφέλιμα χαλεπά Destinon.)[*](13 Babr. inc. 244, cfr. p. 243 (19. ), Aes. 247 || 3 ὤμοις] δοῦσ’ Destinon || 4 ὑστερούμενοι F ἤ. δʼ οὗτοι (οὕτως Cr) ὑστερούμενοι πόνων Εb; στερούμενοι, quod improbat Eb, ego scripsi; de proparoxytono in fine versus admisso cfr. ind. metr. epim. F τοὺς ἐπιτυχόντας ὁρ. τὰς ἐπικαρπίας ἀποφερομένους Eb, malim τοὺς τυχόντας ὁρ. τὸ ἐπίκαρπον (sive τὴν ἐπικαρπίαν) ἀποφερομένους)
    290
  • Ποιμήν ποτʼ αἰξὶν ἀγρίαις βρῶσιν φέρων
  • κατημέλησεν ὧνπερ εἶχεν ἀφρόνως
  • χειμῶνος ὥρᾳ. καὶ παρούσης αἰθρίας
  • φθορὰν ἔφευγον μὴ πάθωσιν ἡμέρων.

    • Οὐ δεῖ φιλεῖν τοὺς προτιμῶντας τοὺς προσφάτους.

  • Πέπτωκε κερδὼ πρὸς βαθύκρημνον φρέαρ.
  • πρὸς ὃ τράγος κάτεισι διψῶν ἀσκόπως.
  • ὑφʼ οὗπερ αὐτὴ τοῦ βάθους σεσωσμένη
  • ἐκερτόμησεν ὡς ἄνουν πωγωνίαν.

    • Τέλη σκοπεῖν δεῖ, εἶθʼ οὕτως ἐγχειρεῖν.

  • Ποικίλμασιν καυχᾶτο πάρδαλις πάλαι·
  • νπερ κατηυτέλιζε κερδὼ τοῦ θράσους,
  • ταύτης ἑαυτὴν οὖσαν ἐξῃρημένην
  • ὡς μὴ τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν ποικίλην.

    • Κρεῖσσον τοῦ σωματικοῦ κάλλους τὸ τῆς ψυχῆς.

  • Φεύγουσα θηρεύοντας ἔλαφος πάλαι
  • θηρὶ προσεμπέπτωκεν ἀγριωτάτῳ.
  • ὑφʼ οὗ σχεθεῖσα ταῦτʼ ἔλεξε σὺν γόῳ·
  • ,,πῶς ἄνδρας ἐκφεύγουσα † θηρὸς ὠλόμην;“

    • Τινὲς διὰ φόβον εἰς μείζονα κίνδυνον ἐμπίπτουσιν.

    [*](14 Babr. 45 || 1 βρῶσιν] F τροφὴν B || 4 ἡμερωίου (sic) F pr. m. || epim F εἰ (= οὐ δεῖ) φιλεῖν τοὺς πρ. τοὺς προφάσει (corr. ex προσφάτους) δούλους τῶν παλαιῶν B)[*](15 Babr. 182, cfr. tetr lI 31 || 2 ὃ] F ὃν B || 3 ὑφʼ] (ut coni. Eb) ἀφʼ F | σεσώἐνη F || epim. F (δεῖ addidi, cfr. epim. Aesop. 45) ὅτι τὰ τέλη δεῖ σκοπεῖν B)[*](16 Babr 130 || 1 ποικ. τέρπετο B || 3 ἐξερημένην F || 4 ὅσι (evanidum) μὴ τ. σ. F || epim F B (qui add. initio ὅτι))[*](17 Babr. 210, Aes. 129 | 1 ἐλάφους B || 2 θηρὶ] B θηρίοις F | περιπέπτωκεν F Eb || 3 ὑφʼ οὗ συσχεθεῖσα B σχεθείσα Ml κτανθεὶς δʼ ὑπʼ αὐτοῦ F Eb || 4 ἐκφεύγουσʼ ἐκ θ.? || epim. F B Eb)
    291
  • Γεωργὸς ὤπτα κοχλίας ἀριστῆσαι.
  • ὧνπερ ἠχούντων καὶ πηδώντων ὅδʼ ἔφη
  • μἄθλια ὄντως καὶ μῶρα ὑμεῖς ζῶα,
  • ὅτι τῶν οἴκων καιομένων ὀρχεῖσθε

    • Πρὸς τοὺς ζημιουμένους καὶ παίζοντας.

  • Ζῆλος ἦν ἀλέκτορσι περὶ ὀρνίθων·
  • ὁ νενικηκὼς κέκραγεν ἐπὶ τοίχου.
  • αἴφνης δʼ ἀετὸς τὸν αὐτὸν καθαρπάσας,
  • ὁ δαρεὶς ἐπέβαινε θηλείαις μόνος.

    • Πρὸς τὸ μὴ καυχᾶσθαι ἐπὶ νίκῃ.

  • Ἴον δύο βάτραχοι πρὸς βαθὺν λάκκον,
  • τῆς λίμνης αὐτῶν τοῦ θέρους ξηρανθείσης.
  • ὧν ὃ μὲν ἐβούλευε πηδᾶν ἐξαίφνης,
  • ὃ δʼ ἔλεγεν ,,οὔ· μὴ ξηρανθῇ καὶ τοῦτο.“

    • Πρὸς τὸ μὴ ἀπερισκέπτωος, ἀλλὰ μετὰ βουλῆς ποιεῖν τὰ πράγματα.

  • Ξύλα τις κόψας γέρων ἐξ ὄρους ἦγε
  • καὶ ταῦτʼ ἀποθέμενος τὸν Μόρον ᾔτει.
  • ὃ δ εὐθὺς ἐνστὰς ἔφησε ,,τί καλεῖς με;“
  • ὁ γέρων εἶπεν ,,ἵνα τὸν φόρτον ἄρῃς.“

    • Ὅτι καὶ πᾶς ἄνθρωπος εἰ καὶ δυστυχεῖ φιλοζωεῖ.

    [*](18 Babr. 207 || 1 ἤπτα Pp, corr. Eb || 2 ὅδʼ| Pp, Εb coni. ὧθ’, at propter neglectam syllabarum quantitatem his versibus barbaris medelam afferre nihil attinet || epim. Pp)[*](19 Babr. 5 || 3 ἀφαρπάσας p || epim. Pp (deest hoc tetr. apud Eb) || cfr. byz. Ζtschr. I  431)[*](20 Babr. 211 || 4 ἔλεγεν] P, non ἔλεγε, ut dixit Eb τοῦτο] Pp (Sakkelion add. γρ. ἴσως οὖτος) || epim. Pp)[*](21 Ace. 90, cfr. Babr. inc 246 || 1 ἤτει P || Μόρον scripsi, μόρον Pp Eb || 3 ὁδ’ p | ἔφησεν Eb || 4 ἄρης P ||epim. Pp)
    292
  • Ξηρᾶς χλόην γῆς ἐπιθυμῶν καρκίνος,
  • ἀλώπηξ λιμώττουσα τοῦτον λαμβάνει·
  • καὶ μέλλων θνήσκειν, μεταμελῶν ἐθρήνει,
  • πῶς τῆς θαλάσσης ἐξῆλθε μετοικήσας.

    • Πρὸς τοὺς ξενιτεύοντας καὶ πτωχεύοντας.

  • Ὄνος, λεοντῆν ἐνδυσάμενος πάλαι,
  • πάντας θεριστὰς ἐξέπληττε τῷ φόβῳ·
  • λαῖλαψ δὲ ταύτην ἀπορρίψασʼ ἐκ τούτου,
  • ῥοπάλοις αὐτὸς ἀπεκτάνθη κακίστως.

    • Πρὸς τοὺς ἐνδυομένους ἐξουσίαν καὶ κακῶς πράττοντας.