Fabulae Aesopeae

Babrius

Babrius. Babrii Fabulae Aesopeae. Crusius, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1897.

.

Populari quodam colore perspicua est fabula Vat. Fur. 370 p. 151 (HI 332), gemella illa Accursianae 36 F Fur 88 (HI 225), cf. Furiae adn. ed. Lips. Add. p. 163 [*](1) Alteram quoque Achillis Tatii fabulam (ll 22) Aesopeorum conlectione potius quam ipso Achille usus Accursianae copiis cum aliis quibusdam adiecit qui curavit Frobenianam (1524): unde transiit in Herwagianam Neveletanam (149) ceterasque. Ne Halmius (234) quidem ad Achillem lectores delegavit.)

208
inf.), e qua fabella nostra Grimmii 27 p. 113 progerminavit. Atque choliambos in ea iam Corais p. 270 obserare sibi visus est; sed versus sunt artis Byzantinae, non Babrianae:
  • ὄνος καὶ κύων ἐν ταὐτῷ ὡδοιπόρουν ---
  • χόρτου τε, φημί, καὶ κριθῆς καὶ ἀχύρου κτλ.
  • Verba quae sunt χόρτου τε φημί, Babrio ascripsit Eb. p. 94, ego a Byzantino homine conscripta ea esse spondeo; nam otiosum illud φημί ipsi narrationi inserere non solet Babrius, solent Tzetrae et qui sunt similes. Neque cum asino litteras legente apud Babrium invenio quod conferam (cf. supra p. 205).