Fabulae Aesopeae
Babrius
Babrius. Babrii Fabulae Aesopeae. Crusius, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1897.
251.
Leonis et elephantis fabulam, quam e Vaticano se edere professus est Furia fab. 357 (Hl 261), Babrio vindicavit Eb. p. 94. Sed singula eius verba adeo conspirant cum capte quodam ab Achille Tatio omnibus stili sui lenociniis exornato lI 21, ut Achillem nos legere manifestum sit, non Babrium; errat Bergkius Philol XVLVII 394, qui Achillem Aesopea transcripsisse opinatur. De re cf. Rohde gr. Rom. p. 482 adn., Benfey, Pantschat. l p. 245 f. (quem fabulas illas Tatii non recte ex India repetere testis est Aristophanes Equ. 1039). Elephantem in Babrii fabulis Athois et Bodleianis in scaenam non prodire memorabile, cf. p. 1092.1)