Dialexeis

ὡς δὲ ταῦτα πρὸς ἄλληλα ἔχει, οὕτω κἀκεῖνα ὧν ἐστι ταῦτα ὄργανα· καὶ διαφέρει νοητὸν 〈καὶ〉 αἰσθητόν, ὅσον νοῦς αἰσθήσεως. Ἔστιν δὲ τούτων κατὰ μὲν τὴν ὁμιλίαν θἄτερον γνωριμώτερον, τὸ αἰσθητόν· τὰ δὲ νοητὰ ἄγνωστα μὲν ταῖς ὁμιλίαις, γνωριμώτερα δὲ τῇ φύσει·

ζῷα γάρ που, καὶ φυτά, καὶ λίθοι, καὶ φωναί, καὶ θυμοί, καὶ ὁρμαί, καὶ σχήματα, [*](1 ἐπίασιν Μῆδοι sq. vi. or. 13. 1 a; 30. 2 g ἐπιόντας sq. etiam or. 29. 7 a ἐπιόντα πόλεμον || 2 ἐπιθυμῶ Σικελίας de Alcibiade dictum vi. or. 21. 3 d ἐρᾶν . . Ἀλκιβιάδην Σικελίας or. 27. 6 c etiam or. 7. 4 g || 9 τοῦ μὲν ἁπλοῦ sq. cf. Diog. Laert lII 9 || 10 ποικίλου sq. [simil. πολυμερὲς cum πολύφωνον et πολυπαθές coniunctum vi. or 7. 2 d et or. 27. 6 etiam or. 16. 4 g] cf. Diog. Laert. III 9 Plat. Theaet 156 a) [*](8 in mge σημείωσαι ὅτι νοῦς καὶ αἴσθησις ὄργανα πρὸς σύνεσιν τῶν ὄντων τῇ ψυχῇ M eadem rubro colore PS ?? R!) [*](1 κἂν 〈γὰρ〉 ὁ Markl. || 5 αὑτοῦ 〈ἤ〉 τις ἐξ φα(δ Δ) || 7 ἀποκρινάσθω in φ exstitisse suspicatur Heins. (,,loquatur“ σ2) 8 ἀνθρώπου (θρω in ras.) R! || 13 διαφέρει (δι suprascr. man. recent.) R! || 14 〈καὶ〉 αἰσθητόν Hob. cum R αἰσθητοῦ cett (δ Δ) | ὅσον (non ὅσαν) ὡς B || 18 θυμοί] χυμοί Markl. Duebn.) ὁρμαί (ρμ in ras. ex σμ R!)] ὀσμαὶ Markl. (Duebn.))

τὸ δὲ νοητόν, ἀπηλλαγμένον τῆς τούτων ἐπαφῆς καὶ ἐπερείσεως αὐτὸ καθʼ ἑαυτὸ ὁρᾶσθαι πέφυκεν ὑπὸ τούτου·

ὁ δὲ τῇ πάσῃ ψυχῇ ἐμπεφυτευμένος διασπᾶται ὑπὸ τῶν αἰσθήσεων, καὶ ταράττεται, καὶ ἀσχολίαν ἄγει, ὥστε μὴ διορᾶν τὰ αὑτοῦ

θεάματα, ἤδη δὲ καὶ δημαγωγηθεὶς ἀναπείθεται, ὥστε συμφθέγγεσθαι ταῖς τῶν αἰσθήσεων φωναῖς, καὶ μηδὲν ἡγεῖσθαι ἄλλο εἶναι παρὰ τὰ ὁρατὰ καὶ ἀκουστὰ καὶ ὀσφραντὰ καὶ γευστὰ καὶ ἁπτά.