Hecala

Callimachus

Callimachus. Callimachus and Lycophron. Mair, A. W., Mair, G. R., editors. London: William Heinemann, 1921.

τῖον δέ ἑ πάντες ὁδῖται ἦρα φιλοξενίης· ἔχε γὰρ τέγος ἀκλήιστον.

Schol. Aristoph. Acharn. 127

Καλλίμαχος ἐν Ἑκάλῃ.

Cf.Suid. s.v. Ἐκάλη, . . . ἔχε κτλ.,

αἴθ’ ὄφελες θανέειν ἢ ὕστατον ὀρχήσασθαι.

Suid. s. v. (Gaisf. i. 1096)

αἴθ’ κτλ.· ἐπειδὴ τὴν γλαῦκα ὅταν λάβωσι τὰ παιδία περιάγουσιν, ἡ δὲ μὴ βλέπουσα δι’ ἡμέρας ὥσπερ ὀρχεῖται· ἢ ὅταν πληγῇ, τελευτῶσα στρέφεται ὥσπερ ὀρχουμένη. Καλλίμαχος ἐν Ἑκάλῃ λέγει περὶ αὐτῆς.

ἁρμοῖ που κἀκείνῳ ἐπέτρεχεν ἁβρὸς ἴουλος.

Suid. s.v.

ἁρμοῖ που· . . . Καλλίμαχος ἐν Ἑκάλῃ.ἁρμοῖ κτλ.

Cf. E.M. s.v. ἁρμῷ.

Νηπείης ᾗ τ’ ἄργος, ἀοίδιμος Ἀδρήστεια.

Schol. Apoll. Rh. i. 1116.