Leviticus

ἐὰν δὲ φαγὼν φάγῃ ἀπὸ τῶν κρεῶν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ, οὐ δεχθήσεται αὐτῷ τῷ προσφέροντι αὐτό, οὐ λογὶς θήσεται αὐτῷ, μίασμά ἐστιν· ἡ δὲ ψυχὴ ἥτις ἐὰν φάγῃ ἀπ’ αὐτοῦ τὴν ἁμαρτίαν λήμψεται.

καὶ κρέα ὅσα ἐὰν ἅψηται παντὸς ἀκαθάρτου, οὐ βρωθήσεται, ἐν πυρὶ κατακαυθήσεται· πᾶς καθαρὸς φάγεται κρέα.

ἡ δὲ ψυχὴ ἥτις ἐὰν φάγῃ ἀπὸ τῶν κρεῶν τῆς θυσίας τοῦ σωτηρίου ὅ ἐστιν κυρίου, καὶ ἡ ἀκαθαρσία αὐτοῦ ἐπ’ αὐτοῦ· ἀπολεῖται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆς.

καὶ ψυχὴ ἣ ἄν ἅψηται παντὸς πράγματος ἀκαθάρτου, ἢ ἀπὸ ἀκαθαρσίας ἀνθρώπου ἢ τῶν τετραπόδων τῶν ἢ παντὸς βδελύγματος ἀκαθάρτου, καὶ φάγῃ ἀπὸ τῶν τῆς θυσίας τοῦ σωτηρίου ὅ ἐστιν Κυρίου, ἀπολεῖται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆς.

καὶ ἐλάλησεν Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων

Λάλησον τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ Πᾶν’ στέαρ βοῶν καὶ προβάτων καὶ αἰγῶν οὐκ ἔδεσθε.

καὶ στέαρ θνησιμαίων καὶ θηριάλωτον ποιηθήσεται εἰς πᾶν ἔργον, καὶ εἰς βρῶσιν οὐ βρωθήσεται·

πᾶς ὁ ἔσθων στέαρ ἀπὸ τῶν κτηνῶν ὧν προσάξει αὐτῶν κάρπωμα κυρίου, ἀπολεῖται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἀπὸ τοῦ λαοῦ αὐτῆς.

πᾶν αἷμα οὐκ ἔδεσθε ἐν πάσῃ τῇ γῇ κατοικίᾳ ὑμῶν ἀπό [*](2 λάγανα] pr καὶ BabF 2 — 3 διακεχρισμενα...αινεσεως sup ras Aa AF BhAa (ζυμειτ. Β*)] αζυμιταις F | τὰ δῶρα BFlme] τὸ δῶρον A a F* | θυσια] θυσίαν Aa | σωτηριου] + αὐτοῦ F 4 προσάξει] + ἀπ’ αὐτοῦ F | om ἐν B*vid (hab Β a?) 6 κὰν] καὶ ἔαν AF | εὐχὴν B ab F] εὐχὴ B*A | προσαγάγῃ] προσάγῃ Bab θυσιάζῃ F | τὴν θυσίαν] τὸ δῶρον F 8 λογισθήσεται] λογίσεται Α 9 ὅσα ἔαν] ὃς (? οσ) ἀν’ B*vidA ὅσα ἀν’ F 10 ο] οὐ B* (ο B a vid) A | Κυριου] κυρίω F | ἐπ’ αὐτοῦ] ἐπ’ ἀυτῶ F 11 κυρίου] pr του F 13 Ισραηλ] + λέγων BabAF 14 θνησιμαιον Α | θηριάλωτον B* vid AF*] θηριαλώτων B a? F1 | ποιηθήσεται] pr οὐ AF1 mg | βρωθήσεται] φάγεται Α 15 ἐσθίων F | στέαρ] ’στ’ sup ras Aa? (κρ A*vid) | ἀυτῶν] pr ἀπ’ B ab pr ἐπ’ F | κυρίου] κυρίω AF | ἄπο 2o] ἐκ AF 16 om τῆ γῆ BabF om γῆ Α)

πᾶσα ψυχὴ ἢ ἄν φάγῃ αἶμα, ἀπολεῖται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἀπὸ τοῦ λαοῦ αὐτῆς.

καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων

καὶ τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ λαλήσεις λέγων Ὁ προσφέρων θυσίαν σωτηρίου κυρίῳ οἴσει τὸ ν αὐτοῦ Τυρίῳ καὶ ἀπὸ τῆς θυσίας τοῦ σωτηρίου·

αἱ αὐτοῦ π ροσοίσουσιν τὰ κὰρ πώ μάτα κυρίῳ· τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τοῦ στηθυνίου καὶ τὸν λοβὸν τοῦ ἥπατος, π ροσοίσει αὐτὰ ὥστε ἐπιθεῖναι δόμα ἔναντι Κυρίου.

καὶ ἀνοίσει ὁ ἱερεὺς τὸ στέαρ ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου, καὶ ἔσται τὸ στηθύνιον Ἀαρὼν καὶ ἔσται τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ.

καὶ τὸν βραχίονα τὸν δεξιὸν δώσετε ἀφαίρεμα τῷ ἱερεῖ ἀπὸ τῶν θυσιῶν τοῦ σωτηρίου ὑμῶν·

ὁ προσφέρων τὸ αἷμα τοῦ σωτηρίου καὶ τὸ στέαρ τὸ ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἀαρών, αὐτῷ ἔσται ὁ βραχίων ὁ δεξιὸς ἐν μερίδι.

τὸ γὰρ ἴον τοῦ ἐπιθέματος καὶ τὸν βραχίονα τοῦ ἀφαιρέματος παρὰ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἀπὸ τῶν θυσιῶν τοῦ σωτηρίου καὶ ἔδωκα αὐτὰ Ἀαρὼν τῷ ἱερεῖ καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ, νόμιμον αἰώνιον παρὰ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ.

Αὕτη ἡ χρίσις Ἀαρὼν καὶ ἡ χρίσις τῶν υἱῶν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν καρπωμάτων κυρίου, ἐν ᾗ ἡμέρᾳ π ροσηγάγετο αὐτοὺς τοῦ ἱερατεύειν τῷ κυρίῳ,

καθὰ ἐνετείλατο Κύριος δοῦναι αὐτοῖς ᾗ ἡμέρᾳ ἔχρισεν αὐτοὺς παρὰ τῶν υἱῶν Ἰσραηλ. νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς γενεὰς αὐτῶν.

οὗτος ὁ νόμος τῶν ὁλοκαυτωμάτων καὶ θυσίας καὶ περ ἁμαρτίας καὶ τῆς πλημμελίας καὶ τῆς τελειώσεως καὶ τῆς θυσίας τοῦ σωτηρίου, ὃν τρόπον ἐνετείλατο κύριος τῷ Μωυσῇ ἐν τῷ ὄρει Σεινά, ἡ ἡμέρᾳ ἐνετείλατο τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ προσφέρειν τὰ δῶρα αὐτῶν ἔναντι κυρίου ἐν τῆ ἐρήμῳ Σεινά.