Fabulae

Ἁλιεὺς τὸ δίκτυον καθεὶς ἀνήνεγκε σμαρίδα. Σμικρὰ δὲ οὖσα ἱκέτευεν αὐτὸν λέγουσα· Μὴ λάβῃς με πρὸς τὸ παρόν, ἀλλʼ ἔασον, ἐπειδήπερ σμικρὰ τυγχάνω· ὅτε δὲ αὐξηθῶ καὶ μεγάλη γένωμαι, λάβῃς με, ἐπεὶ καὶ εἰς μείζονά σοι ώφέλειαν τότε γενήσομαι. Καὶ ὁ ἁλιεῖὺς εἶπεν· Ἀλλʼ ἔγωγε μῶρος ἆν εἴην, εἰ τὸ ἐν χερσὶ κέρδος παρείς, κἂν μικρὸν ῇ, τὸ ἐν ἐλπίσι διώκοιμι, κἄν μέγα ὑπάρχῃ.

Ὁμῦθος δηλοῖ ὅτι αἱρετώτερόν ἐστι τὸ παρὸν κέρδος κρατεῖν, κἂν μικρὸν ᾑ, ἡ τὸ προσδοκώμενον, κᾶν μέγα ὑπάρχῃ.