Pythian
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- ὅτι τε μεγαλοκευθέεσσιν ἔν ποτε θαλάμοις
- Διὸς ἄκοιτιν ἐπειρᾶτο. χρὴ δὲ κατʼ αὐτὸν αἰεὶ παντὸς ὁρᾶν μέτρον.
- εὐναὶ δὲ παράτροποι ἐς κακότατʼ ἀθρόαν
- ἔβαλον· ποτὶ καὶ τὸν ἵκοντʼ· ἐπεὶ νεφέλᾳ παρελέξατο,
- ψεῦδος γλυκὺ μεθέπων, ἄϊδρις ἀνήρ·
- εἶδος γὰρ ὑπεροχωτάτᾳ πρέπεν οὐρανιᾶν
- θυγατέρι Κρόνου· ἅντε δόλον αὐτῷ θέσαν
- Ζηνὸς παλάμαι, καλὸν πῆμα. τὸν δὲ τετράκναμον ἔπραξε δεσμόν,
- ἑὸν ὄλεθρον ὅγʼ· ἐν δʼ ἀφύκτοισι γυιοπέδαις πεσὼν τὰν πολύκοινον ἀνδέξατʼ ἀγγελίαν.
- ἄνευ οἱ Χαρίτων τέκεν γόνον ὑπερφίαλον,
- μόνα καὶ μόνον, οὔτʼ ἐν ἀνδράσι γερασφόρον οὔτʼ ἐν θεῶν νόμοις·
- τὸν ὀνύμαξε τράφοισα Κένταυρον, ὃς
- ἵπποισι Μαγνητίδεσσι ἐμίγνυτʼ ἐν Παλίου
- σφυροῖς, ἐκ δʼ ἐγένοντο στρατὸς
- θαυμαστός, ἀμφοτέροις
- ὁμοῖοι τοκεῦσι, τὰ ματρόθεν μὲν κάτω, τὰ δʼ ὕπερθε πατρός.